Recenzje It Comes In Waves

Nudne strasznie

Eksploracyjna gra-doświadczenie pt. It Comes In Waves, zwana przeze mnie osobiście "symulatorem Skitarii" Jesteś tajemniczym człowiekiem na pustynnej planecie, który wygnany z miasta musi przetrwać na pustyni i zaczekać, aż tajemniczy "obiekt", który rośnie w jego plecaku wyrósł do dorosłości, aby przekroczyć bramy równie tajemniczego sanktuarium. Jest to swoista wariacja na temat gier z otwartym światem, gdzie dostajesz zabawę konwencją w postaci jednoczesnego nagradzania i karania eksploracji. Musisz się śpieszyć i odpowiednio planować trasy by poszukiwać wodę, biomasę dla "obiektu", bronie oraz ulepszenia oszczędzające zużycie wody, odraczające twoją śmierć. Wszystko przyprawione pikselową grafiką rodem z PSX oraz pustynnymi krajobrazami rodem ze Zdzisława Beksińskiego. Jest to jednak bardziej doświadczenie niż gra, gdyż po kilku zgonach i zapamiętaniu miejsc, gdzie znajdują się przedmioty można łatwo zaplanować trasę i ukończyć grę w pół godziny, by następnie nie było co w niej robić. Jest to jednak przyjemna rzecz za około 13 złotych, więc gra takiej ciekawostki warto sprawdzić.

Około trzydziestominutowy, minimalistyczny TPS w grafice sprzed dwóch dekad (to akurat mi nie przeszkadza). Ma fajny klimacik, ale jednak za mało zawartości. Eksploracja jest prostacka, strzelanie nawet ok, ale żeby zginąć to naprawdę trzeba się postarać. Gra bardziej przypomina mi darmówki na około godzinę czasu, których pełno na Steamie. Tutaj twórca życzy sobie za to niewielkie pieniądze, ale pewnie większość graczy będzie już wolała dołożyć kilka dych więcej i mieć konkretny wielogodzinny tytuł. Mi "It Comes In Waves" nawet się spodobało, choć wolałbym bardziej zróżnicowaną eksplorację, więcej wrogów, większą mapę i w ogóle więcej zawartości. Potencjał jest. 5+/10