Recenzje Rune Classic

.

CUDO!

Bardzo dobra klasyczna gra osadzona w swoecie Wikingow. Po latach wciaz grywalna i klimatyczna. Polecam.

Gra mojego dzieciństwa! I nadal uważam, że to jedna z lepszych siekanin na PC. Wprawdzie aby cieszyć się starą kampanią trzeba zarzucić moda, ale to mały problem :D

Od lat poszukiwałem tej gry - pewna nostalgia związana ze wspomnieniami z dzieciństwa. Co mogę o niej powiedzieć? Niezwykle klimatyczna i przyjemna, Satysfakcjonująca oraz relaksująca w całej swojej bezlitosności wobec gracza, a dodatkowo posiadająca dobry, jak na swoje lata, system walki. Wymusza na graczu myślenie, nie prowadzi go za rączkę, mamy odrobinę, fajnych zagadek i sporo klasyki - tak, stanowczo jest to stary i świetny tytuł, który cieszy się z faktu bycia poprawionym.

Co wyszło gdy pewne mało znane studio zapragnęło stworzyć grę miarę Unreala osadzoną w nordyckich klimatach, wypełnioną rzeźnią, klimatem i przedstawioną z trzeciej osoby? Wyszedł im RUNE. Gra perfekcja. Rewolucja sama w sobie. Sztuka dla sztuki.

W Rune zagrałem w dniu premiery, czyli aż w roku 2000. Tak się bowiem składa, że ta gra wyszła na przełomie wieków, całe 16 lat temu. Jakiś czas temu jednak, postanowiono grę odświeżyć i wypuścić ją na platformę Steam. Z miła chęcią zakupiłem ją i postanowiłem ponownie zgłębić przygodę, którą przeżyłem dawno dawno temu. Dla tych, co urodzili się na tyle późno, aby nie zagrać w Rune w dniu premiery, gry raczej nie polecam. Młodsi gracze nie docenią jej walorów i będą wybrzydzali na archaiczą grafikę itp. Ta gra jest naprawdę stara i raczej sięgną po nią ci, którzy jak ja jarali się nią 16 lat temu. Wtedy bowiem gra była ponadczasowa. Jedna z pierwszych gier, jakie powstały na engine Unreala (mówię o pierwszym silniku Unreala). Szaleństwo unrealowe spowodowało, że mnóstwo producentów sięgnęło po silnik Epica, aby tworzyć na nim swoje gry. Niestety, mało komu się to udało, silnik pasował bowiem do pewnego typu gier i przykładowo nie sprawdził się w innym tytule: Klingon Honor Guard. Na szczęście w Rune sprawdził się znakomicie. Klimatyczna nordycka opowieść o Ragnarze, który prowadzi "śledztwo", kto morduje wszystkich Wikingów. W sumie fabuła dość ciekawa, rozwlekła na cała grę. Wraz z Ragnarem przemierzamy rozległe lokacje poznając północnoeuropejską mitologię. Etapy są zróżnicowane, zatem nudzić się raczej nie można. Podobnie mamy szeroki asortyment wrogów i spory wachlarz broni, podzielony ma miecze, topory, młoty itd. Jak na prawdziwego Wikinga przystało, posługujemy się bowiem bronią białą. Muzyka, a raczej muzyczne tony przy większych walkach także wprowadzą nas w nastrój nordyckiej baśni. Gra jak na dzisiejsze czasy jest bardzo uproszczona. Idziemy po sznureczku i dekapitujemy wrogów. czasem trzeba trochę pogłówkować, aby ruszyć fabułę dalej, jednakże gra nie jest ani trudna, ani wymagająca umysłowo. Ja zaś z miła chęcią przypomniałem sobie, jak grało się 16 lat temu.