Recenzje The Walking Dead: Saints & Sinners - Chapter 2: Retribution

its good!

very good game

Gra nie poprawiła się wiele względem pierwszej części i nadal jest zrobiona z drewna, a ta drewnianość generuje frustracje, szczególnie w bardziej napiętych momentach, gdzie na wierzch wychodzą słabe zagrania twórców. Zanim zacznę marudzić, to najpierw zalety - poprawiła się obsługa długiej broni i podczas wyciągania strzelby czy karabinu lever action (nie wiem jak to się nazywa po polsku) nie buja już ręką na wszystkie strony i da się je całkiem szybko dobyć - w poprzedniej grze trwało to wieczność. Strzelanie w tej grze jest poprawne, nie jest jakoś szalenie satysfakcjonujące, ale nie jest też nieużywalne. Obsługa broni białej też jest zrealizowana poprawnie, tak długo jak działa. Postać nie męczy się już po przebiegnięciu kilkunastu metrów. Założenia rozgrywki to typowa survivalówka - wybieramy się w jakieś miejsce, zbieramy zasoby, wracamy do bazy. Niektórym może nie podobać się limit czasu, mi on nie przeszkadza - poza nielicznymi wyjątkami nie można siedzieć zbyt długo w jednej miejscówce, bo gdy zaczną bić dzwony, to trupy pojawiają się masowo i trzeba wiać do łódki, którą wrócimy do bazy. To teraz czas na narzekanie. Najbardziej drewniana rzecz w tej grze to sterowanie. Mamy 2 sloty na broń przy pasie, dużą broń za prawym ramieniem, plecak za lewym, latarkę przy lewym ramieniu z przodu i dziennik przy prawym ramieniu z przodu. Nie da się ustawić, żeby sloty przy pasie były faktycznie przy pasie, bo cały czas były tuż przede mną i momentami sięganie przedmiotu na ziemi albo otwieranie szafki potrafi graniczyć z cudem, bo gdy kucam, to sloty też przesuwają się do przodu i łapię za którąś z broni zamiast za przedmiot, a przyciąganie do siebie przedmiotu nie zawsze chce działać. Interfejs odsuwa się zawsze wtedy, kiedy tego nie chcę, np. gdy próbuję w ferworze walki wymienić pistolet na broń do walki wręcz lub odwrotnie, bardzo często gubiłem broń, bo gra uznała, że chcę zrobić coś innego i zamiast przypiąć broń do pasa upuszczałem ją na ziemię i zdawałem sobie z tego sprawę dopiero wtedy, gdy chciałem znowu jej użyć, przez co musiałem jej poszukać. Można włączyć latarkę i odłożyć ją, ale czasem potrzebowałem ją złapać, żeby popatrzeć w jakieś konkretne miejsce. Gra potrafi kompletnie się zagubić i chwytałem wszystko - od dziennika po plecak, za wyjątkiem tego, czego potrzebowałem, udawało się po kilku próbach. Zombiaki nadal spawnują się tam, gdzie gracz nie patrzy. Rozumiem, że chodzi o to, żeby nie dało się wyczyścić lokacji, ale jest to pociągnięte do absurdu, bo potrafią pojawić się za moimi plecami, gdzie 5 sekund temu nikogo nie było, więc wycofywanie się na bezpieczną pozycję nie ma żadnego sensu, bo nie wiadomo czy akurat ktoś się tam nie pojawił. Trafiłem też na misję, której cel mówił "przetrwaj zasadzkę" - moja pierwsza reakcja jest taka, żeby oddalić się na jakąś bezpieczną pozycję, wystrzelać przeciwników - tym razem byli to ludzie, co jest istotne o tyle, że strzelają oni do mnie - i opuścić miejscówkę, ale ci też respawnują się w nieskończoność i trzeba w niej po prostu przeć do przodu, a nie ma tutaj chwili oddechu, żeby móc przebiec do następnej osłony. W grze jest mechanika, gdzie można wyciągnąć flaki konkretnego typu zombiaka z jego brzucha, by móc je potem rozsmarować na sobie, dzięki czemu reszta trupów będzie nas ignorować. No i ok, tylko że jak upadnie na brzuch, to nie da się go obrócić rękoma. Gra często błędnie interpretuje ruchy - często spadałem z rur czy innych gzymsów, po których się wspinałem, bo gra źle zinterpretowała moje polecenie, nie zawsze zaliczała wbicie broni w żywego trupa, zamiast tego był po prostu draśnięty, nie mogłem strzelić jednym nabojem z dwururki, schować jej za prawe ramię, wyciągnąć później i znowu wystrzelić, bo podczas wyciągania broni gra uznała, że chcę dołożyć drugi nabój i nie mogę zrobić nic innego. W kilku miejscach trafiłem na niewidzialne ściany, jedna z nich jest bardzo perfidna, bo sugeruje że coś tam może być, są tam nawet otwarte drzwi, ale nie da się tam wejść. Schodzenie z drabin to dramat, nie znalazłem innego skutecznego sposobu niż "powoli odsuwaj się drabiny i chwyć się szczebla gdy tylko zaczniesz spadać", więc podczas ucieczki przed przeciwnikami (żywymi lub trupami) nie polecam drabin czy schodzenia po rurze. Jest w tej grze radio, a po ustawieniu go na stację Wieży możemy podsłuchać, gdzie jest szansa np. na dodatkowe zasoby. Twórcy tutaj używają tych samych nagrań co w pierwszej części, ale w tej grze pojawiły się nowe miejscówki, których w poprzedniej grze nie było, więc gdy np. na Bourbon Street jest skrytka z zasobami, to dowiemy się o tym, że jest skrytka z zasobami, ale nie dograno nazw nowych lokacji i spikerka przez chwilę milczy. Dokończyłem grę i bez zmian - problemem tej gry jest sterowanie, szczególnie ostatnia misja jest wkurzająca, gdzie w pewnym momencie trzeba iść po gzymsie, ale nie można złapać się barierki, bo automatycznie się spada, trzeba jak w grze z 2002 roku iść po skosie tak, żeby wchodzić w ścianę i wtedy się nie spada. Fabuła w tej grze jest albo ledwie widoczna, albo, co uważam za bardziej prawdopodobne, niedokończona - jest mowa o jakimś tajemniczym toporniku, gra sugeruje żeby odgadnąć jego tożsamość, ale przy pierwszym spotkaniu sam się ujawnia, potem znika i wraca dopiero w kolejnej misji fabularnej. Jest wątek Wygnanych, ale robimy im tylko kilka misji i już więcej o nich nie słyszymy. Jest też Król Lombardów, ale wbrew nazwie nie da się z nim w żaden sposób handlować, jest tam tylko na potrzeby fabuły i gdy jego wątek się kończy to gra zapomina o jego istnieniu i nie da się wejść do jego bazy. Brakuje też punktów kontrolnych w misjach fabularnych - jeśli się zginie w jakiejś wieloetapowej misji, to trzeba całą robić od początku, chyba że był ekran ładowania, to wtedy gra łaskawie zapisze postęp.

Pierwsza część to jedne z arcydzieł VR, dlatego w ciemno kupiłem drugą część. Gra robiona na szybko, ma masę błędów, problemów ze sterowaniem. Zepsuty jest spawn wrogów, którzy się nie kończą, do tego noce są po prostu czarne, a nie ciemne. Chyba tylko po to aby wymusić na graczu używanie flar. Najlepsze jest to że gra instaluje się w folderze DLC2, to miało być dlc, ale chciwość wzieła górę i wydano jako osobną grę. W pełnej cenie bym nie kupił, z grania w 1 część się cieszyłem. Tutaj już pod koniec zmuszałem się żeby to skończyć. Jedyny plus taki że kupiona na -50%. Tylko dla fanów 1 częśći, ale i tak przeżyjecie rozczarowanie. Wydaje mi się że to było robione przez inne studio, które nie ogarniało jak ta gra ma wyglądać i działać.

super gierka można normalnie gwałcić trupy. tylko nie polecam w sumie tego robić jak ci pała miła

I personally have zero opti issues (3060ti) stable 72fps on medium settings. The game is also good, it`s basically more of the same games, more quests, more locations, more weapons, but core game is still the same - for me that`s a good thing, maybe a price tag a little high though.

Pod względem gameplay'u gra jest świetna, acz czasem nieco drewniana. Fabuła jakimś cudem jeszcze słabsza niż w jedynce( głównie jeśli chodzi o postacie). Nowe mapy są interesujące, niestety są dosyć limitowane w interakcjach z otoczeniem względem poprzedniej gry. Nowe bronie są satysfakcjonujące w użytku. Jeśli pierwsza gra przypadła tobie do gustu, ta też powinna usatysfakcjonować.

Jak dla mnie, działa bez większych problemów (3080, ultra, mid pixel density) Czasem coś chrupnie, ale sporadycznie. Co do gameplayu, jarałem się pierwszą częścią, więc druga też mi siedzi. Po transferze save'a z jedynki, ze wszystkimi broniami, jestem jak zombie exterminator 🙂.