Recenzje Headquarters: World War II

SUPER

Gra jest znakomita i zdziwiony jestem, że w swoim segmencie nie narobiła dużego szumu. Początkowo myślałem, że będzie to coś na wzór Men of War, czyli wojna RTS-owa, ale okazało się, że jest to bardziej strategia turowa, gdzie jednostki poruszają się na polach mając określoną ilość ruchów i punktów akcji. Fajnie zostały w to wplecione animacje, pokazujące efekt strzału w zbliżeniu, bądź odwzorowany sam ruch jednostek. Nacisk został położony na odkrycie nieprzyjaciela na mapie. Jeżeli beztrosko będziemy hasać po mapie, wlecimy mu prosto pod lufę. Należy korzystać ze zwiadowców i przemieszczać jednostki po ataku, by ich pozycja nie była dla wroga zbyt oczywista. W przypadku jednostek zmechanizowanych należy zadbać, by pod koniec tury ustawić je frontem do wroga. Bo od frontu pancerz jest najgrubszy. Mamy też dostęp do uzupełniania napoczętych nieprzyjacielskim ogniem jednostek, salwy artyleryjskiej, nalotu bombowego, czy pokrycia terenu zmniejszającym pole widzenia dymem. Jest tu kawał dobrej zabawy. To co mi nie przypadło do gustu, to respawn przeciwników. Mam do zdobycia "Zaułek szwabów", czyli ufortyfikowany pagórek, którego centrum jest otoczone okopami. Zdobyłem pagórek, pozbyłem się wrogów, aż tu nagle ku mojemu zdziwieniu, z okopów zaczęli strzelać Niemcy. Magia. Musiałem zrestartować mapę i sytuacja nie powtórzyła się, ale taki patent wystąpił na kolejnym wzgórzu. Po zdobyciu nagle pojawili się tam wrogowie. To zdecydowanie nie jest fajne, bo jeśli nie spodziewacie się ataku, narażacie się na duże straty. Ale ogólnie drę oceniam bardzo pozytywnie.