Recenzje The Inheritance of Crimson Manor

Całkiem spoko :)

Enjoyable, reminds me of Painscreek Killing :)

Przygodówka z pierwszoosobowym widokiem, w której rozwiązujemy łamigłówki w pewnej rezydencji. Tagi sugerują, że to escape room, czy symulator chodzenia, ale nie jest to ani jedne ani drugie. Czy to horror? Tylko fabularnie, bo atmosfera daleka jest od klimatów grozy. Przede wszystkim eksplorujemy rezydencję, rozwiązując łamigłówki, odnajdując klucze do zamkniętych pomieszczeń, w których natrafiamy na kolejne zagadki bądź wskazówki, poznając także ponurą historię właściciela rezydencji oraz jego rodziny. Co do zagadek, to są w porządku, aczkolwiek odniosłem wrażenie, że więcej tutaj przesuwania wg kolejności różnych elementów niż klasycznych łamigłówek. Niemniej były takie, ewidentnie testowały naszą mózgownicę. Jednak ostatecznie gra nie jest trudna. Bardziej umiarkowana ze wskazaniem na łatwa. Osoby lubujące się w tego typu produkcjach nie powinny mieć problemu z zagadkami i samo przejście powinno zająć 3-4 godziny. To, co najbardziej spodobało mi się w grze to fabuła. Zaczęła się klasycznie, ale im więcej wiedziałem, tym bardziej byłem ciekaw, co dalej. Zakończenie było wg mnie udane a historia spina się w całość. Muzyka poniekąd podkreśla przygnębiający ton opowieści. Technicznie jest bez zarzutu. Szybko się wczytuje, szybko zamyka a postępy zapisują się w miejscu, w którym uprzednio zakończyliśmy rozgrywkę. Grafika jest w porządku, choć nawet na wysokich ustawieniach tekstury nie są wysokiej jakości. Dopiero w ultra gra prezentuje się tak jak powinna. Wspomnę też, ze w grze mamy mapę posiadłości, na której zaznaczone mamy przedmioty, z którymi powiązana jest zagadka, której jeszcze nie rozwiązaliśmy, ale kliknęliśmy na przedmiot. Poza tym dzięki niej łatwo przemieszczać się po rezydencji. Mamy też notatnik, w którym automatycznie zapisują się co ważniejsze wskazówki/informacje. Mi się spodobała i grę polecam.

Świetny klimat, wspaniała scenografia, ciekawe zagadki, ciekawa historia. Zwiedzamy starą rezydencję, a jest co zwiedzać, sporo pomieszczeń, a co za tym idzie dużo szuflad, szafek, zamków i innych zakamarków, więc dla miłośników 'wąchania ścian' pozycja obowiązkowa ;) Na szczęście jest mapa, więc mała rada z mojej strony, warto zwracać uwagę do jakiego pomieszczenia się wchodzi, gdzie się już było, bo trochę sobie trzeba pochodzić i wielokrotnie miałam momenty, gdzie znajduję np coś co trzeba otworzyć, później gdzieś indziej znajduje do tego klucz i przychodzi bolesna rozkmina 'Cholera gdzie to było?...' Momentami czuć klimacik 'The Room', więc jeśli ta gra ci się spodobała to 'The Inheritance of ...' też ci się spodoba. Polecam.

Bardzo dobra gra. Łączy ze sobą elementy innych dobrych gier przygodowo-logicznych, w które dane było mi grać. The Room oraz The House of Da Vinci jeśli chodzi o rozwiązywanie zagadek (choć nie tak przekombinowane i rozbudowane mechanizmy jak w obu wymienionych grach), The Painscreek Killings jeśli chodzi o zwiedzanie posiadłości i zaglądanie do każdej szafy/szuflady (identyczna mechanika). Zagadki jak to zagadki, raz łatwiejsze raz trudniejsze. Grunt to pamiętać niektóre informacje (bo nie wszystko zapisuje się w naszym "pamiętniku"). Mapa posiadłości jest bardzo przemyślana - jak tylko odkryjemy jakiś przedmiot, na którym nie jesteśmy w stanie wykonać wszystkich czynności (bo nie mamy jeszcze przedmiotu/wskazówki) to jego ikonka pojawi się na mapie. Pomaga to bardzo w przemieszczaniu się po rezydencji zamiast bieganiu i szukaniu co gdzie było.

Horroru w tym zero. Sporo zagadek, mało notatek. Generalnie pupy nie urywa, troszkę mnie znudziło. Polecam fanom łamigłówek i stylu wiktoriańskiego.

Gra ładnie wykonana, gra się w nią bez bez problemów. Natomiast na pewno nie można jej zaliczyć do horrorów czy nawet thrillerów. Nie trzyma w napięciu. Polega głównie na chodzeniu i szukaniu przedmiotów potrzebnych do otworzenia kolejnych drzwi czy skrytek. Trochę słabe było zakończenie. Przez przypadek kliknęłam na jakiś przedmiot i nastąpił koniec gry, zanim się dowiedziałam, o co chodzi w zakończeniu. A wrócić do punktu się nie da. Zagadki były w porządku, ale trochę się nudziłam mówiąc szczerze. Spodziewałam się więcej.