Recenzje Death Come True

"Death Come True" jest moją pierwszą grą, w którą zagrałam z gatunku fmv i powiem, że grało się całkiem nieźle. W zasadzie po tytuł sięgnęłam gdyż wystąpił w nim mój ulubiony japoński aktor Kanata Hongo, ale muszę przyznać, że fabuła choć zagmatwana to bardzo wciąga i nie zanudza, przypomina anime Sword Art Online. Długość przejścia zależna jest od wyborów, które podejmujemy, ale raczej mieści się w godzinie filmu, czyli gierka tak do 2 godz. W związku z tym uważam, że cena powinna być nieco niższa. Grę gorąco polecam, fanów fantastyki na pewno nie zawiedzie.

Makoto budzi się w luksusowym apartamencie bez wspomnień, za to ze związaną kobietą w wannie, swoją gębą na liście gończym w wiadomościach i policjantem pod drzwiami. Co musi zrobić, by jednocześnie odkryć prawdę i wyjść z tego hotelu w jednym kawałku? Co jest HOT: + mała, ale zgrabna historia; + ciekawy twist SF w sosie meta. Co NO WIESZ, TO ZALEŻY: ~ to jest w gruncie rzeczy film, no interaktywny bo interaktywny, ale film, toteż i ma długość filmu. Zobaczenie wszystkiego (łącznie z materiałami dodatkowymi to jakieś dwie godziny); ~ interaktywność sprowadza się do podjęcia decyzji "co dalej", nie ma tu badania otoczenia czy elementów przygodówkowych; ~ historia jest liniowa - "nieprawidłowe" decyzje właściwie jednoscenkowo prowadzą nad do śmierci i wrócenia na właściwe tory. A co NOT: - zbieranie pośmiertnych medali byłoby znacznie ciekawsze, gdyby i śmierci miały większy rozmach; zwłaszcza te "bugowe" są zbyt recyklingowe. "Death Come True" ma poziom przeniesionego na ekran komputera filmu klasy B. Tym niemniej jest to jak najbardziej w porządku film w swojej kategorii kręcący się wokół ciekawego pomysłu, którego zrealizowanie mogło wyjść tylko w koncepcji growej. Może niekoniecznie za pełną cenę (chociaż takie kwoty to zrozumiałe prawo tego gatunku), ale fani historii o pętlach czasowych powinni mieć ten tytuł na oku.