Bottle: Pilgrim Redux İncelemeler

Kamu spotu gibi bir oyun yapmışlar yazan ve oluşturanı tebrik ediyorum oyunun hikayesinden azıcık bahsedecek olursam bir adamın eşi ve kızının kaybediş hikayesini anlatıyor "içki kötülüklerin anasıdır" diye boşuna dememişler fazla spoiler vermeyeceğim fiyatını hak ediyor şuan indirim de oyun %50 manzarası da keyifli hikayesinde değişik ve sürekleyici bir önceki oyun Bottle'ı 30 dakika dayanabilmiştim bu daha güzel hikayesi sizi meraklandırıyor bunu almanızı tavsiye ederim.

Al mutlaka hele de alkol kullanıyorsan mutlaka al çok güzel grafikleri var ve hikayesi çok iyi 4 saat falan oynanış süresi var ve dediğim gibi alkol alıyorsan veya almak aklında varsa bu oyunu oynadıktan sonra aklında bir şey kalmayacağından eminim!

yürüme simülatörü demek çok uygun bir açıklama olacaktır :) oyun Türkçe ve joystick desteği ile bilek yormaması tercihim. görüntü kalitesi çok iyi,göz yormayan renklerle etrafı seyrederek ve kayıp parçaları bir araya getirerek bölümleri geçiyorsunuz. En önemlisi bir Türk tarafından yapılmış olması, desteklerimizle umarım daha başarılı konumlarda olacağından şüphem yok.

[b]Bağımsız bir Türk yapımcıya göre oyunun grafikleri çok başarılı olsa da hikaye anlatımından kaynaklı insanı biraz sıkabiliyor. Buna rağmen oyunu tavsiye ediyorum, çünkü artı yönleri oldukça ağır.[/b] [b]Oyunun artılarına bakarsak;[/b] [list] [*]Grafikler 10 üzerinden 10 puanı hak ediyor ve insana neredeyse 4 mevsimi yaşatıyor. Texture'lerin, objelerin ve çevrenin gerçekliği oldukça başarılı. İlk aradaki şehir grafikleri hariç, doğa ve mevsim etkileri çok iyi. [*]Oyunun müzikleri insana huzur veriyor. [*]Hikayenin uzunluğu ve ana konusu oldukça güzel. [*]Farklı bölümlerle genel olarak oyunun haritası güzel bir genişliğe sahip. [/list] [b]Oyunun eksi yönlerine göz atacak olursak;[/b] [list] [*]Hikayesi insanı o kadar da içine çeken, etkileyen işleyiş ve kurguya sahip değil. Özellikle anlatım üçüncül bir ağızdan ya da roman üslubuyla ilahi bir anlatışa sahip olsaydı çok daha başarılı olabilirdi. [*]Oynanış esnasında kopuk aralıklarla ortaya çıkan uzun konuşmalar ve kişinin kendini anlatışındaki basitlik yer yer insanı sıkıp hikayeden koparabiliyor. [*]Oynanış çok sade ve hikayeye dair çözümlenecek çok bir şey yok. [*]Türkçe altyazı da "hatun" "binaenaleyh" "erişkin insan" gibi günlük kullanımdan uzak ya da hoş olmayan bir argo üslubun olması da insanı rahatsız ediyor. [/list] [i]Sonuç olarak; hikayesindeki eksikliklerin dışında, bağımsız ve Türkiye merkezli bir oyun yapımcısnın bu kadar başarılı grafiklerle insana huzur veren oyunlar sunmasının; takdire şayan olduğunu ve desteği hak ettiğini düşünüyorum. Eğer bu tarz oyunlardan hoşlanıyorsanız, doğanın güzel görselliği ve müziğin rahatlatıcılığı size keyif verecektir.[/i] [h1]En[/h1] [b]According to an independent Turkish producer, although the graphics of the game are very successful but it can be booring because of storytelling and gameplay. But even so, I recommend this game, because plus sides are pretty heavy.[/b] [b]Game's advantages;[/b] [list] [*]The graphs deserve 10 out of 10, and it almost make feel you 4 seasons. The realism of texture quite successful. Except for the city modeling in interlude one, the effects of the nature and the season are very good. [*]The soundtracks of the game gives tranquility to man. [*]The length of the story and the main subject are very nice. [*]In general, the game map with different parts has a nice width. [/list] [b]Let's take a look at the negative aspects of the game;[/b] [list] [*]Processing and fiction of the story of the game; it is not immersive and impressive. Especially if the narrative had been a third person omniscient narration, it would have been much more successful. [*]The long talks that very intermittent and poor quality of one's self-expression during the gaming can loose person's interest on story. [*]Gameplay is very simple and there is nothing to solve about the story. [/list] [i]As a result; I think that apart from the lack of story, it is a fact that an independent game makers should be supported and appreciated because of offering games that are so peaceful with such successful graphics. If you like these kinds of games, you will enjoy the beauty of nature and the comfort of music.[/i]

Sektördeki türk yapımları desteklemek için aldım ve oynadım. Karşımızda bir yürüme simülatörü bulunmakta. Bir dağ başında aracımızı park ettikten sonra yürümeye başlıyoruz ve her yılın bu zamanlarında buraya gelip bu yürüyüşü yaptığımızı söylüyoruz. Oyun bitene kadar bu yürüyüşün nasıl başladığı ve neden her sene tekrar ettiği ile ilgili detayları vermeye başlıyor. Bir yürüme simülatöründen beklenen iki unsur vardır. Biri görüntü olarak tatmin olmak ikincisi ise hikayeden tatmin olmak. Ben bu oyundan malesef her ikisini de alamadım. Ağır grafik çizimleri denenmiş ama ne bir yaprak kıpırdıyor ne bir ot oynuyor. Herhangi bir rüzgar etkisi veya bizim ayak basmamızla hareket eden bir nokta yok. Güneş kullanılarak oluşturulabilecek bir çok manzara görüntüsü varken hiç bir tepe noktada vay be dediğimiz bir manzara göremiyoruz. Oyundaki su akıntı efektleri çok zayıf. Yüzümüze düşen yağmur tanelerine gösterilen özen kadar akan su detaylarıyla ilgilenilseydi çok daha iyi olabilirmiş. Koca dağ-orman yolunda sadece bir iki hayvan türüne rastlamak, yürüyüşü inanılmaz sıkıcılığa boğuyordu. Yani hiç mi ağaca tırmanan bir sincap, dallardan uçuşan bir kaç kuş çizmez insan? Aşırı yalın bir yolculuktu. Ve hikaye de tahmin edilebilir bir yapıdaydı. Tahmin edilebilir bir hikaye olması bir nevi kabullenilebilir ama anlatım bu hikayeyi çok daha farklı bir şekilde oyuncuya yansıtılabilirdi. Oyunun sadece müziklerini sevebildim. 3/10

Oyunu biraz önce alıp,oynadım. Tonguç Bodur bu sefer iyi iş çıkarmış,Gece gece moralimi bozdu hikaye. Atmosfer 7.5/10

1. Eğer bir oyunda hikayede ön plandaysa başarımların içerisinde kesinlikle gizli nesneleri bulma olayı olmamalı. Örneğin ben bir oyunu oynuyorsam eğer başarımları kazanmak isterim. Ama bu oyun hikaye oyunuysa eğer, başarımlar hikayeyle beraber gelmeli ki oyuncu hikayeden kopmasın. 2. Tüm oyun yürümekle geçiyor, Farklı hiçbir şey yok gerçekten bu insanı bir zaman sonra sıkıyor. 3. Evet sıkılmış olmama rağmen oyunu bitirmek istedim. Fakat 3. bölümün son taraflarına geldiğim de bi yere çıktım ve karakter orda takılı kaldı. O kadar yürüyüp gelip de takılınca ve de en baştan başlamak istemediğim için maalesef çıktım ve o sinirle oyunu bitiremeden sildim. Çok fazla eksiği olmasına rağmen emeğine sağlık.

Oyunu satın aldım ve inceledim güzel bir oyun olmuş müzikler ve abians fena değil ama bu tarz oyunlar bana göre değil ama yinede türk yapımı olduğu için desdek olmak istedim umarım faydam olmuştur oyunu merak eden ve fikir sahibi olmak isteyen arkadaşlarım için kayıt alıp vdeosunu kanalımda paylaştım şimdiden keyifli seyirler diliyorum Oyun Link : https://www.youtube.com/watch?v=VEuGj5s8BEY

gerçekten oyun o kadar güzel ki bunu isterseniz kısa bir özetle anlatiyim... öncelikle oyunun kendi içinde yaratılan dünya ve seçilen müzikler insanı rahatlatmayı gerçekten başarıyor. oyunda pil bulmanız isteniyor bazı yerlerden ama diğer oyunlar gibi saatlerce arayıp kafayı yedirtecek türden değil ve bu ''yine pil buldurtacak yandık'' korkusunuda ortadan kaldırıp rahatlığınızın bozulmasını engelliyor. oyunun hikayesi o kadar etkili ve içten ki oynarken yüksek bütçeli oyun oynuyormuş gibi bir hisse kapıldım. dram ağırlıklı olması hikayenin belkide en iyi seçimlerden birisidir. ve benim gibi özellikle korku sever bir insanın bu denli naif ve duru bir oyunu sevmesinide göze alırsanız oyunu gerçekten tavsiye ederim ve oynamanız gerektiğini söyleyebilirim. kendi dünyası hemen sizleri içine çekecektir zaten..........

[i]Denenebilir[/i] tarafını baskın gördüğüm için olumsuz oy vermek istemedim, üzerimde bir etki bıraktı desem yalan olur. Öncelikle oyun bana hitap ediyor, yani tatmin etmeme kısmı yürüme simülasyonu olmasından kaynaklı değil fakat ne yazık ki bütünü başarılı bulamadım. Orman ağırlıklı birkaç farklı mekanda, beş bölümden oluşan bir hikaye anlatımı eşliğinde yürüyoruz. Bu bizim kendi kayıp ve pişmanlıklarımızın hikayesi, bir yönüyle iç hesaplaşma gibi düşünülebilir yani ancak ne yürüme simülasyonuna hizmet eden görsel tatmin edicilik tarafını, ne de hikayenin anlatılış şeklini sevemedim. Kompleks bir şey beklediğimden değil, çok basit malzemelerle çok lezzetli yemekler yapılabilir neticede, burada daha çok 'elde bunlar var bunları bir ekleyelim bakalım ortaya ne çıkacak' gibi bir şey geçti bana, umarım ifade edebilmişimdir. Dramatik bir hikaye var evet, fakat böyle duygu yoğunluğu yüksek hatıralar bu kadar tekdüze bir biçimde mi anlatılmalıydı? Kullanılan ses tonundan, anlatıcı konuşurken bir anda başlayıp çat diye biten müziklerin (ki sayısı çok az) birbirlerini bastırması noktasındaki ahenksizlik bile beni rahatsız etti. Özensizlik diye ifade etmeyeyim, ama bir şeyler açıkça olmamış, olması için de fazla çabalanmamış gibi. Türünün başarılı bir örneği olarak düşünmüyorum ama oynanabilir.