Tricolour Lovestory İncelemeler

Bu şekilde kart kasabileceğiniz oyunları arıyorsanız hesabımdaki incelemelere göz atabilirsiniz

japon olduğuna inandığım ( çin de olabilir) görsel roman dil biliyorsan güzel hikayesi var

Oyun oynanabilir bir oyun, güzel bir oyun ama hiçbir yerde türkçe yaması yok. ilk giriş sinematiğini çevirmem (hem kendi bilgimle hem de translate ile) yarım saat sürdü. İngilizceniz kuvvetliyse alabilirsiniz eğer ingilizceniz kuvvetli değilse ve sizin bilmediğiniz kelimeleriniz varsa kendinizi ingilizce alanında geliştirmek istiyorsanız da alabilirsiniz. Anime pek sevmem, film ve dizi türünde anime de izlemem ama hikayesi ilgimi çekti. Son cümle olarak aşk acısı çekiyorsanız bu oyunu almayın çünkü ilk sinematik müziği sizi ağlatır, sıkar. Zaten oyunun isminden de belli 3 renkli aşk hikayesi. Fiyatına göre de iyi bir oyun. Umarım oyunun ilerleyen bölümlerinde interaktif şıklar vardır da biz de birkaç şey seçerek karakterimizi yönlendirebiliriz... Oynadıkça yorumumu güncellerim şimdilik sevgilerle...

Oyna oyna bitmiyo amına koyduğumun oyunu, bu oyunu oynayacağım vakitte kitap okusaydım şimdiye âlim olmuştum

Türkçe oynamak isteyen varsa eklesin beni.5.5 saat olarak gözüken oyun saati aslında idle masterin kart düşürmek için kastığı saat.Normal türkçe oynamak için kullandığım program steam harici çalışıyor.2 günden beri saatlerce oynadığım oyunun daha proloque kısmı bitmiş anca.Gözüm korktu bu oyun bitmez.Bir proloque 2 gün sürüyorsa ana oyun 5 chapter 1 ay sürer.

WAIFU varsa ben de varım da oyunun sevmediğim yanını söyleyeyim; Çince olması. Yani Çince'ye karşı bi garezim yok ama sanırım kulak alışkanlığı olmadığı için dinlerken biraz zorlandım. Japonca seslendirme olsaydı eğer daha tatminkar bir sonuç elde edebilirdim. Bunun dışında karakterleri çok sevdim. Hikâye de fena değil ki 'görsel roman' oyunlarında da oldukça yeniyimdir. Acemi biri olarak değerlendiriyorum.

Ucuza alıp kartlarıyla kar edebileceğiniz bir oyun , profilimde bunun gibi 150'ye yakın oyun var . Eğer kart kasmak istiyorsanız ve oyun bulamıyorsanız profilime girip incelemelerime bakabilirsiniz veya son etkinliklerdeki çoğu oyun kart kasmak için kullandığım oyunlar . Hayırlı Kazançlar .

Ucuza alıp kartlarını satıp kar edebileceğiniz bir oyun.Bunun gibi daha fazla oyun isterseniz incelemelerimde 100 küsür oyun var bakabilirsiniz.

Kart düşürüp para kasabileceğiniz bir oyun eğer daha fazla alıp farmlamak isterseniz incelemelerimde 30 civarı oyun var

En ufak bir rüzgar esintiyle yön değiştirebilen kağıt parçası gibidir kalp (fars edebiyatından anonim) Üç renkli aşk hikayesi oyunumuzu tanımlamak için bu başlık en uygunu olur diye düşündüm. Öncelikle kabaca hikayesine değinmek istiyorum fakat oynaması yaklaşık 70 saat civarı süren bir görsel romanın hikayesini kabaca ne kadar anlatabilirim oda ayrı soru işareti... Karakterimiz Ashley, başlangıçta yoğun bir yağmurun altında koşturarak bir yerlere kaçıyor, bu sırada arkamızdan koşturan Daisy Mo, sesleniyor ve duruyoruz. Gözümüzün önüne yanan sayfalar geliyor. Ailemiz son derece geçim sıkıntısı geçiren bir aile ve bizim iyi bir işe sahip olup yaşam statümüzü yükseltmek istiyor. Bir gün odada kız arkadaşımız ile beraber resim çizdiğimizi görünce resimleri yakıp kız arkadaşımıza da "bizim fahişelere harcıyacak paramız yok" deyip döverek sokağa atıyorlar. Bunun üzerine bizde evden kaçıp koşuyoruz. (Yani açılıştaki sahneye geliyoruz) ve bir karar veriyoruz. "Hayatımı yeniden inşa edeceğim. Her gün hayalini kurduğum özgürlüğe ulaşmak için her kararı kendim verip sonuçlarına katlanacak ve özgür yaşama sahip olacağım" Böylece kendimize söz veriyoruz. Bunun ilk adımını da bölüm değiştirme tercihinde bulunarak sanat sınıfına aktarılmamızı istemek ve bunun için sanki ailemizden gönderilmiş gibi sahte evrak hazırlayıp okula göndermek. Böylece ilk adımı atmış oluyoruz. Yaşımız 17 ve yeni sınıfımıza geçerken şaşıran arkadaşlarla konuşuyoruz. Derken sınıfta bizim gibi yeni öğrenci olan Violet Wen ile karşılaşıyoruz. Fakat o başka sınıftan değil başka okuldan buraya nakledilmiş bir öğrenci. Bu sırada okul başkanı Lucien ve ortak arkadaşlardan Green ile tanışıyoruz. Buradan sonra hikaye yavaş yavaş akmaya başlıyor. Buraya kadarı prologue kısmında son derece detaylı anlatılmaktadır. Sonrasında okulun geleneksel yarışma festivali yaklaşmaktadır ve bunun için posterler hazırlanmalıdır. Geçen seneki poster yarışmasında kendimizi kanıtladığımız için başkan bu işi bizim yapmamızı ister. Violet, ülkenin en iyi sanat okulundan transfer olduğu için bize destek olması talep edilir. Bu noktada onunla ilk tanışmamız başlar. Aynı zamanda Daisy'de bilgisayardaki rütuşları yapabilecek uzmanlığa sahip bir kız olduğu için (bu uzmanlığı babasının oyun tasarımcısı olmasından kaynaklanıyor) bu konuda da ondan destek almaya karar veriyoruz. Kendisi aynı zaman oyunun başında da gördüğümüz arkamızdan yetişen kızdır. Çocukluğumuzdan beri arkadaşımızdır (on yıldır) ve böylece üç renk tamamlanmış olur. Buradan sonra oyun size iki kız ile yaşayacak bir sürü anı yaşatıyor. Beraber alışveriş yapmadan tutun, kafede kahve içmeye, çeşitli derslerde, dersler ve teknikler hakkında uzun sohbetlere, evde yemek yapmaktan tutun luna parkta eğlenmeye kadar bir sürü anı yaşıyorsunuz. Oyunun başında yakılan defterde Daisy ile yaşadığımız güzel anların karikatürize resimleri bulunmaktaydı. Şimdi yeni bir hayata başladığımızda yeni bir çizim defteri aldık. Bu deftere oyunda her iki kızla yaşadığımız anılardan hangisini seçip çizersek oyun ilerledikçe o kıza doğru kalbimiz kaymaktadır. Zaten oyunun ilk üç bölümü üçün "rough episode" yani çizimde taslak, kara kalem kısmı, kaba çizim anlamlarına gelen bölümler bu çizimleri yaptığımız bölümler. Son iki bölüm için "coloured episode" yani renkli bölümler, son hali alma, kararın verilip o kızla birlikte olma yoluna giden bölümlerdir. Doğal olarak oyunun iki sonu bulunmaktadır. Oyunda şöyle bir noktayı malesef biraz eleştireceğim. Oyun bir görsel roman yani bazı şeyleri görsel bazı şeyleri yazılı anlatmak gerekiyor. Fakat oyun herşeyi o kadar detaylı bir şekilde yazmış ki oynamış olduğum 75 saatin en az 10 saati bu detaylara gitmiştir. Mesela her mavi gökyüzünü gösterdiğinde "bugün hava şöyle güzel, böyle temiz, şöyle bulutlu" gibi bir sürü cümle okuyorsunuz. Yav zaten resimde görüyoruz niye yazıyorsun ki bunları? Her cümleden sonra kızın yüz ifadesi değişiyor mesela, gülümsediğinde hemen "hafifce gülümsedi" , kafasını eğdiğinde "kafasını saçları yandan düşecek şekilde öne eğip düşünmeye başladı" gibi bir sürü detay okuyorsunuz. Fakat zaten resimde açıkça gördüğünüz şeylerin böyle yazılması oyunu gereksiz epeyi uzatıyor. Bunun dışında yaşadığınız olaylarında gereksiz detaylandırılıp uzatılması bana fazla abartı geldi. Bir yemek yiyorsunuz hepsi ayrı ayrı lezzetinden tutunda içindeki ürünlerin harmanlanışına kadar bir sürü yorum okuyorsunuz. Bir noktadan sonra günün orta saatlerinde yayınlanan gereksiz dizilerin süresini uzatmak için konulan boş muhabbetlerden birini dinlediğinizi fark ediyorsunuz. Birde oyun ilk çıktığında sanırım bölüm bölüm çıktığı için her yeni bölüme geçtiğinizde ilk 40-45 dakikalık kısım geçen bölüm olanları hatırlamakla geçiyor. Tüm bu uzatıcı kısımlar oyunu en az 20 saat uzatıyor. Tamam gerçekten harika bir hikaye örgüsü ve olay akışı yazılmış ama bu kısımlar gerçekten bazen sıkabiliyor. Oyunun müzikleri harika, karakter çizimleri oldukça başarılı. Her hareket her mimik oyuna yansıtılmış. Bu kadar zengin bir anime daha oynamadım. Mekan tasarımları başarılı. Fakat sanat merakı olan karakterimizin duvarında periyodik cetvelin asılı olması bana biraz saçma geldi neyse bu baya küçük bir detay. Oyunda başkan Lucien'in küçük kardeşi Sunny karakterinin bir elinin havada çizilmiş olması bana çok irite edici geldi. Yani neden sürekli bir elin havada gezersin ki? Bu arada oyundaki okul çetelerinin sebepsiz yere diğer öğrencilere ve bize musallat olduğu kısımlar (hangimiz lisede bunlara tanık olmadık ki) başarılı bir lise hatırlatıcı unsur oldu. Ayrıca oyunun içerisindeki çizimden hariç karikatürize anlatım kısımları çok eğlenceliydi. Özellikle daisy için Green ile kavgaya tutuştuğumuz bölüm oldukça eğlenceliydi. Birde yüzme havuzunun soyunma kabinlerinde Sunny'in diğer kızlara işkence ettiği kısımda tam komediydi. Birde oyunda negatif bulduğum diğer kısma değinelim. Oyunda Daisy karakterini Violet kadar iyi satamadıklarını düşünüyorum. Şimdi kızların özellikleri şöyle; Daisy: oyun düşkünü, oldukça çocuksu bir karaktere sahip, kıskanç, aklınıza gelen gelmeyen herşeye trip atabilen, aşırı agresif, cılız, duyguları çok uçlarda yaşayan , orta gelirli bir aileden gelen bir kız. En büyük avantajı çocukluktan beri arkadaşımız olmasından dolayı bizi çok iyi tanıyor olması. Violet ise: Oldukça güzel, ağır başlı, çizim konusunda son derece yetenekli (bizimde çizime merakımız olduğunu unutmayın) olaylara oldukça sakin yaklaşır, zengin, kültürlü (kahve ve yemek kültürü ile ilgili konuşmalarında iyi anlıyoruz bu kısmını) vücut ölçüleri fit (daisy için cılız demiştim), hiç bir problemde bizi triple falan sıkmayan, içine kapanık, hafif duygusal bir kız. Oyunda ikisini kıyasladığınızda ilk oyununuzda Daisy'i seçme ihtimaliniz inanılmaz düşük. Zaten oyunun resmi sitesini ziyaret ettiğinizde Violetin seçilme oranının %70 olduğunu göreceksiniz. Şimdi ise oyunun sonu ile ilgili söylemek istediğim kısma geçiyorum. Bu paragraf baştan aşağı spoiler olacaktır. [spoiler]Violet Wen'in cazibesine kapılıp oyunu onunla bitirdiğinizde son bölümde Daisy Mo'nun çabaları sizi derinden etkiliyor. Özellikle çocukluk anılarımıza dönüp bizi ilk resim yapmaya sevkeden ve bunu sevdirenin o olduğu, okulda koruyucumuz olduğu, herkes bizi dışlarken sadece onun yanımızda olduğunu öğrendiğimizde bu oyunun hakkının Daisy olduğunu anlıyoruz. İşte bu kadar bilgi son bölümde vermek yerine ara ara ilk bölümlerde verilseydi oynayıcı daha sağlıklı karar verebilirdi diye düşünüyorum. Ayrıca Daisy ile oyunu bitirdiğimiz zaman Daisy'e odaklanmak yerine yine Violet Wen'in katılacağı resim yarışması ve dünyanın en iyi ressamı olma yolundaki (babasının baskısı üzerine) izleyeceği yolları bu kadar uzun işlenmesini yanlış buluyorum. Bence Daisy'in chapter'inde onu daha çok işlemek gerekiyordu. Fakat oyun bittiğindeki Daisy'in tren yolculuğu fotoğrafı bence harikaydı. [/spoiler] Yazacak o kadar çok şeyim varki malesef karakter limiti engel oluyor.Şuan limitteyim:) 8.5/10