Detention İncelemeler

atmosfer çok iyi.

İncelemem spoiler içerecek o nedenle baştan oyunla ilgili notumu belirteyim: Detention benim için 10 üzerinden 8'lik bir oyun. Görsel tasarım, ses tasarımı, müzikler, oluşturulan atmosfer mükemmel. Oyunun özellikle açılış kısmında ve birinci bölümünde fazlasıyla gerildiğimi (olumlu anlamda) söylemeliyim. Yavaş yavaş açılan hikayenin işlenişi de harika. İncelemenin bundan sonrası SPOILER içerecek. Detention bir "arafta kalma" öyküsü. Yani metafizik düzlem diyebileceğimiz bir ortamda geçiyor. Diğer bir deyişle yıllar önce Sanitarium'un açtığı yoldan giden oyunlardan biri, hatta oynadıklarım arasında en iyilerinden biri olduğunu söyleyebilirim. Yakın dönemden aklıma gelen benzer örneklerse Distraint ve Pinstripe. Bu oyunu özgün kılan ise sürreal bir korku adventure olarak başlaması ve hikaye arka planı. Özellikle açılışta ve ilk bölümde bir dönem Tayvan'da komünizm yanlılarına yapılan korkunç işkenceler, işkenceye uğrayıp öldürülmüş cesetler, hayaletler, hayaletler içeri giremesin diye muskalarla donatılmış kapılar, budizme dair türlü türlü adak, dua, inanış, hepsi bir araya gelerek adeta cehennem gibi bir tecrübe oluşturuyor. Oyunun ilk bölümü bu bakımdan muhteşem ve benzersiz. Özellikle ülkemizde de çok uzak sayılmayacak bir geçmişte öğrencilere işkence edildiği, işkence altında öldürüldüğü ya da idam edildiği düşünülünce benim gibi o döneme ait öykülerle yetişmiş jenerasyondan birinin etkilenmemesi mümkün olmuyor. Oyunun öyküsünü ikinci bölümde çözmeye başlıyoruz. Çözmeye başladıkça da bu cehennemi hava yavaş yavaş dağılıyor. Zira üçüncü bölümde ortaya çıkıyor ki bu aslen bir "baba problemli kız - karşılıksız aşk - kıskançlık - intikam - suçluluk" öyküsü. Yani askeri rejim altında cehennemi yaşayan Tayvan ve bunun araftaki dışavurumu yalnızca bu öykü için bir çeşit arka plan. !!!BÜYÜK SPOILER!!! Hikayeyi basitçe anlatmak gerekirse: Alkolik / morfinman / zevk düşkünü / boynuzcu bir baba + sonunda babanın düzenbazlığını polise ispiyonlayarak hapse attıran anne + bu olaylar arasında sıkışıp kalan baba problemli bir genç kız var. Bu genç kız baba figürü boşluğunu okuldaki öğretmeni ile dolduruyor. Öğretmen komünizm yanlısı, okula ülkede yasaklı olan kitaplar sokuyor ve bir diğer kadın öğretmene veriyor. Bu kadın öğretmen de okuldaki bazı öğrencilerle bir kitap kulübü kurarak bu kitapları okutuyor. Her neyse, erkek öğretmen tahmin edeceğiniz üzere "bir bardak süt için koca ineği mi satın alıcam" şeklinde TOKSİK yaklaşarak ana karakterle düşüp kalktıktan sonra başından defediyor. Hali hazırda baba problemli olan kız bir de heriften posta yeyince intikam planı kuruyor. Asıl amacı erkek öğretmenle sevgili olduğunu zannettiği kadın öğretmeni kanuna ihbar etmek. Yani kadını ARADAN ÇIKARMAK. Böylece alt sınıftan bir çocuğun kanına girerek onu kafalıyor, kitap kulübü üyelerinin isim listesini alıp İNZİBATLARA veriyor. Ancak beklediğinin aksi oluyor, İNZİBATLAR kadın öğretmeni elden kaçırıyor ve erkek öğretmen dahil diğerlerini tutukluyor. Oyun boyunca ima edilen işkencelerden sonra erkek öğretmen idam ediliyor, genç öğrenciler de hapsi boyluyor. Kız "ah ben ne yaptım" diyerek kendini asıyor. Oyun da kızın arafta kalan ruhunun işlediği günahla yüzleşme mücadelesi. Bana göre bu kadar devasa bir potansiyel taşıyan öykünün bu kadar banal bir yere bağlanması hayal kırıklığı. Söz konusu dönemde yapılan vahşi uygulamaların cehennemi öyküsüne yoğunlaşmalarını beklerdim. Ki bu da oyunun başlangıcındaki durum zaten. Onun yerine "ana-baba sözü dinlemeyen kızın başına gelenler" eksenine evriliyoruz. Zaten oyun üçüncü ve son bölümünde adventure oyunu olmaktan çıkarak bir çeşit walking simulator'a dönüşüyor. Ki bu da akla hemen Distraint'i getiriyor. Oyunun bu son bölümü kötü mü? Kesinlikle hayır. Ancak bu bölümde başlangıçtaki korku atmosferi tamamen ortadan kalkıyor ve yine bir tasarım harikası da olsa oyun "suçlarıyla yüzleşemeyen ruhun araftaki mücadelesi" olayına dönüşüyor. Ben fazlasını beklerdim. Ve eğer ilk bölüm çizgisinde daha politik / ruhani kombinasyon devamlılığı olsaydı bu oyun bir başyapıt olurdu. Yine de korku adventure sevenlere şiddetle öneririm, bir bağımsız oyun için çok iyi.