Cradle İncelemeler

Portal ve the talos principle ve bulmaca ağırlıklı oyunlarını seviyorsanız kesinlikle almalısınız oyunu gerçekten aldığıma pişman olmadım grafikleri gerçekten mükemmel zevkli sıkılmadan oynayabilirsiniz verdiğiniz paraya açıkcası değiyor birde takıldığınız yerde youtube' dan kopya çekmek serbest :D :D iyi eğlenceler ALLAH'a emanet olun.

Moğolistanın bozkırlarındaki bir çadırda başlayan bir öykü. Hikaye çok ilgi çekiciydi her şeyi araştırıp öğrenmek istiyordum ta ki o saksı robotu canlandırana kadar. O noktadan sonra oyun tekdüze ve sıkıcı hal almaya başladı. Sizinle 5dk muhabbet ediyor sonra item buldurmaya gönderiyor yarım saate yakın uğraşıyordum sonra 5dk muhabbet yine yeni eşya muhabbeti. Bide aynı minigame oynatıyor ama ufak değişimleri oluyor. Kolay olsa tamam katlanayım hikaye için derdim ama beni kanser edince kapattım katlanamadım. Siz bilirsiniz tabi ama bence bi gameplay videosu izleyin dediğim kısımlar için gerçi pahalı bir oyunda değil ama zaman kıymetli önemli olan o.

Beni pek içine çekemeyen bir oyun oldu. Evdeki her şeyi dağıttım, sonra süs gibi duran malzemelerin bile önemli olduğunu fark edince tekrar tekrar en baştan başlattım. Biraz daha heyecan verici öğeler katsanız ve hikayeyi daha az sıkıcı sunsanız konsept çok ilgi çekici olabilirdi...

Optimizasyon çok kötü 200-300 fpsden bir anda 45 fpse düşüyor hikaye içine çekmiyor aksine monoton ve sıkıcı hiçbir şey anlatmadan direkt oyuna atıyor şunu yap bunu yap demeye başlıyor Türkçe olması güzel ama çok fazla eksiği olan bir oyun olmuş

Pozitif mi oylasam, negatif mi oylasam pek de emin olamadığım bir oyun oldu Cradle. Tam anlamıyla nötr kaldım oyuna karşı aslında. Ama şöyle bir düşününce atmosfer ve müzikler haricinde pek de olumlu bir yön bulamadığımı fark ettim. Konya Ovası gibi uçsuz bucaksız bir Moğolistan ovasında geçen enteresan bir bilim kurgu hikayesi. Yurt denilen çadırın içinde uyanarak Ida isimli android bir hatunla tanışıyoruz. Sonra Ida'nın getir götür işlerini yapıp, yakınlarda bulunan bir lunaparkta mini oyunlar oynayarak Ida'nın sorun çıkaran parçalarını topluyoruz. Bulmacalar asla elinizden tutmuyor, örneğin bilmemne bitkisi toplayıp bitkiyi ez, ardından hazırladığın yemeğe ekle tarzında bir görev var. Harita yok, nereye gideceğiniz yalnızca metin olarak yazıyor. Hadi diyelim bitkiyi buldunuz, bitkiyi nasıl ezeceğinizle ilgili bir detay verilmiyor ve akıl yürütmezseniz ya da havan ve havan tokmağının yerini bulamazsanız, elinizde bitkiyle aval aval gezinmeniz çok olası. Ayrıca yine harita olmadığı için eğer yer yön hissiniz kuvvetli değilse, kolayca kaybolup dakikalarca yurdunuza dönmeye çabalayabilirsiniz. Atmosfer hoşuma gitti açıkçası, etnik müziklerle birlikte sizi içine çekmeyi başarıyor. Bunlar haricinde saçma sapan bir sonla biten yürüme simülatörü diyebilirim. 4 / 10

Vitrininde "Çoğunlukla Olumsuz" ibaresini görünce yorum yapmaya karar verdim. Cradle oynanışı basit, hikayesi ve ortamları ilginç, hoş bir bulmaca oyunu. Genel olarak oyun Moğolistan'da bir yerlerde geçiyor, fazla bir ortam yok. Bir bozkırın ortasında çadırımızda uyanıyoruz ve hafızamız kısmen yitik. Masanın üzerinde duran robotun parçalarını onararak yavaş yavaş oyunun hikayesini anlamaya başlıyoruz. Robotun parçalarını ise yakınlardaki bir oyun parkının içinden mini bulmacalar çözerek topluyoruz. Oyunda mini bir envanter sistemi, birkaç basit görev bulunmakta. Takılmadan hızlı hızlı oynarsanız 1-2 saatte bitirilebilir bir oyun. Fakat ortam ve tasarımlar o kadar hoş ki geze geze vakit geçirmek istiyorsunuz. Neyse efendim oyun Ukrayna yapımı. Haliyle şuan Ukrayna Oyun Festivalinde indirimde, fiyatı da oldukça uygun. Üstelik oyunda Türkçe dil desteği de bulunuyor. E daha ne olsun? Kesinlikle tavsiye edebileceğim güzel bir oyun. -Spoiler- Oyunda ara ara gelip bizle şu trenin içinde sohbet eden yarı robot bi' abi var; https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=2855230601 Yukarıda da bahsettiğim gibi oyun Ukrayna yapımı. Daha önce bayıla bayıla gezdiğim bir ülkeye ait ikonik bir ürünün oyunda karşıma çıkması beni oldukça şaşırttı ve mutlu etti. Bilmeyenler için şu da Ukrayna'da halen kullanılan [url=https://www.kievinsaatuniversitesi.com/wp-content/uploads/2017/08/kieve-nasil-gidilir-ulasim-ve-yerlesimi.jpg]tramvaylardan[/url] biri.

Güzel bir oyun, Türkçe dil desteği var. İnsanları kısırlaştıran bir hastalıktan dolayı insan bilinçleri robotlara aktarılmış ve insan ırkının hayatta kalması için yapılması gerekenler, olan bitenin nedenleri sonuçları anlatılıyor. Bu esnada Ida adlı, insan bilincine sahip bir robotu toplayıp iyileştirmeye çalışıyoruz. Senaryosu muhteşem, son zamanlarda okuduğum, oynadığım en iyi bilim kurgu öyküsü diyebilirim. Bulmaca çözme tarzında bir ilerleyişi var.

Cradle bir arkadaşımla goygoy yaparken tanıştığım bir oyun olmuştur. Buradan ona da sevgilerimi yolluyorum, o kendisini biliyor. Benim açımdan hiç de fena olmayan bir deneyim yaşatmasına rağmen eksik yanları da oldukça gözüme battı. Şimdi oyun dilime destek veriyor diye yapımcılara cici gözükemem. Bu racona çok ters bir davranış olurdu. Neyse konuyu daha fazla dağıtmayalım ve incelememize giriş yapalım. Cradle, birinci bakış açısına sahip bir bilim kurgu - macera oyunudur. Aslında aynı zamanda onun için az da olsa bir yürüme ya da koşma simülatörü de diyebiliriz. Çünkü maceraya yelken açarken çoğu kez koşacak ya da benim gibi rüzgarın yüzünüzü yalamasını isterseniz yürüyeceksiniz. Hikayemiz, in ve cinin top oynadığı Moğolistan'ın ücra bir köşesinde başlıyor. Bir bakıyoruz bir otağıdayız. Etrafta beden transferinden bahseden yığınla kağıt ve yatışlarda olan android bir hatun var. Pek çok oyunda olduğu gibi, kim olduğumuzu ve hayattaki yaşam gayemizin ne olduğunun farkında değiliz. Sanki herkesin bir amacı var da... Oku, iyi bir işe gir, evlen, çocukların olsun. Tüm gaye bu değil mi? Ya da bize aşıladıkları şey mi desem? Niye kasıyorsun be olm? Bak karşında da mis gibi android bir hatun, daha ne istiyorsun? Belanı mı? Neyse bu arkadaş da kendini bir şey zannettiğinden olsa gerek önceden de oyunlarda çok kez gördüğümüz gibi boş yapmayacak ve kendisini bulmanın gayretleri içerisinde olacaktır. Oyun öyle koca bir haritaya sahip değil. Küçük bir harita içerisinde dönüp dolanacak ve size verilen görevleri yerine getirmeye çalışacaksınız. Görevler de çok büyük bir çeşitlilik barındırmayacak. Android hatun sürekli bir problem yaşayacak, bir gün göz plakası bozulacak, gidip mini oyun oynayarak yani diğer bir tabirle istenilen sayıda renkli küp toplayarak yeni bir göz plakası edineceksin. Bunu yaptığında hem androidin daha çekici bir hale bürünecek hem de sen hem geçmişin hem de yer hakkında daha fazla şey öğreneceksin. Bu böyle gidecek ve görevler çizgisellikten çıkamayınca ister istemez bir süre sonra yine mi aynı şeyi yapıcam lan ben moduna bürüneceksin. Daha kaç kere yaşamam gerekiyor bu durumu dediğin anlar da olacaktır. Cradle oynarken tanıyacağın öyle çok fazla eleman olmayacak. Tabii oyunu geliştirenler yalnızlık duygusunu olabildiğince yaşatmak istemişler. Bunda başarılı oldukları söylenebilir. Görev yaptığında çoğu zaman kimseden yardım almadan tek tabanca takılacaksın. Arkaplanda çalan güzel müzikler eşliğinde az da olsa vurdulu kırdılı oyunlardan kafanı kaldırmanın keyfini sürecek hale geleceksin. Bir de değinmem gereken bir nokta daha olacak: bir oyun bilim kurgu türünde olacak diye, bu onu çorba yapacağınız anlamına gelmiyor. Bizimki de kafa beyler. Oyun oynayıp rahatlamak istiyoruz, yüksek lisans yapmak değil. Hikaye daha basite indirgense çok daha güze olabilirdi. Bir de sonu hakkında pek de çok ümitlenmeyin, büyük bir hayal kırıklığı yaşama noktasına gelebilirsiniz. Hani güzel bir dizinin iğrenç bir sezon sonu finali gibi düşünülebilir. Rüyalarıma girecek yemin ediyorum. Bak şimdi de o görüntüler aklıma geldi... Sonuç olarak Cradle, herkesi aynı ölçüde mutlu etmeyecek bir oyun olarak raflardaki yerini alıyor. Güzellik görecelidir diye boşuna dememişler. Bazıları oyunu inanılmaz derecede kötü bulabilir, bazıları ise benim gibi ortalama seviyesinde bir oyun diyebilir hatta bir kısmı ise beğeniyle karşılayabilir. Sonuçta ortada 65 yaşındaki bir insanın 20 yaşındaki bir bedene transferi söz konusu oluyor. Bu kimin hoşunuza gitmezdi ki diye soruyor ve cevabı siz değerli kamuoyuna bırakıyorum... Dipnot: Her şeye rağmen almayı düşünen arkadaşlar varsa siz yine de indirim dönemini bekleyin. Sonra verdiğim paraya yazık oldu ulan bu ne diyip kafanızı dağlara taşlara vurmamış olur aksine bir taşla iki kuş vurursunuz. Demedi demeyin...

Öncelikle oyun 40 dk bile sürmeden bitirebileceğiniz bir oyun. ben ara ara az az girerek atmosferini sevdiğimden 14 saatte bitirdim. bitirdim ama gel sor bakayım ne hissediyorum ? kocaman bir çöp. En başta belirtmek isterim ki bu oyunun yorumlarında hayalinizdeki kadını yarattığınız bir oyun vs gibi şeyler yazanları gördüm. öncelikle bu tam bir palavra. oyunu oynarsanız oyunun başından sonuna kadar çadırınızda bir masanın üstünde saksı içinde duran aptal bir kadının onu getir şunu götür diyerek sizi ameleye çevirdiği bir olay olacak. mini oyunlarına girmiyorum bile. bide oyun size yardım bile etmeden sizden bulmacalar çözmenizi isteyecek yan sekmede yutup hazır olsun yani. saçma salak görevler kendini bile hatırlamayan bir robotik kadın. basitlikten ölmüş bir hikaye. vs vs. oyunda tek sevdiğim kısım atmosferi. gerçekten güzel. sade ve saf. moğol kültürü de bize yakın olduğu için sıcacık bir ortamı var. ama hikayesi ve işleyici çööööp. berbat. oynarken kanser oluyorsunuz. sakın o kadının ayaklanıp sizinle maceralara falan atılacağını sanmayın. kadın resmen bir alt gönderme. onu getir bunu götür şunu tak şunu çıkar. tamam bitti hadi eyv. böyle oyun mu olur lan ?

Eh... Gerçekten de "ilginç" bir oyundu. Eğer Steam'de öyle bir seçenek olsaydı "nötr" oy verirdim. Atmosfer olarak mükemmeldi. Bir sabah kim olduğunuzu bile bilmeden bir 'yurt'ta uyanıyorsunuz. Etrafınız ailenize ve geçmişinize dair bir sürü fotoğrafla, günlükle, kitapla ve eşyayla dolu ama hiçbirini hatırlamıyorsunuz. Kim olduğunuzu bile bilmiyorsunuz. Sanki oyuncu olarak bir anda o şahsın zihnini ele geçirip onun yerine geçmiş gibi. Bir köşede de güzeller güzeli bir robot var. Ama arızalı ve acı çekiyor. Bir yandan onu tamir etmeye bir yandan da kim olduğumuzu hatırlamaya çalışıyoruz böylece. Yurt'un etrafındaki arazi harika görünüyor, ama maalesef bomboş. Etrafta Lost dizisindeki dumanı andıran kötücül varlıklar var. Bir de arada bir bizi ziyarete gelen, uçan bir tren kullanan bir makinist. Makinist bizi, anne babamızı ve dedemizi uzun zamandır tanıyor ama biz onu hatırlamıyoruz. İlginç olan tek yer biraz ilerideki kocaman bir çadır. Oraya gittiğimizde robot kadının ihtiyacı olan parçaları kazanabilmek için farklı farklı odalarda bir tür mini oyuna giriyoruz. Doğrusunu söylemek gerekirse bu bölümleri son derece sıkıcı ve gereksiz buldum. Sırf oyuna "oynanacak" bir şey katmak için eklendikleri çok belli. Hepsinin aşağı yukarı aynı olması da bir diğer kötü tarafı. Ama en kötüsü oyunun pat! diye bitmesiydi herhalde. Hiçbir açıklama, hiçbir şey yok. Fransız filmleri misali, işin ardında yatanları çözmeyi size bırakıyor. Oyundaki tüm notları okumadığınız ve tüm diyalogları tıklamadığınız takdirde neler döndüğünü anlamanız mümkün değil. Neyse ki ben bunları kısmen yapmıştım da oturup üzerinde düşününce az çok anladım olayı. Uzun lafın kısası "ilginçti," ama herkese gözü kapalı bir şekilde tavsiye edilecek kadar değil. [quote]Daha fazla incelememe göz atmak isterseniz Steam Küratör sayfamı ziyaret edebilirsiniz: [b][url=https://store.steampowered.com/curator/39265984/]Pikselatör[/url][/b][/quote]