ROBOTICS;NOTES ELITE İncelemeler

Harika bir oyun.

Tanegashima adasında yaşayan Senomiya Misaki isimli bir genç kız ve küçük kız kardeşi Senomiya Akiho, babaları tarafından küçük yaştan itibaren zorla mecha animelere maruz bırakılarak beyinleri yıkanmıştır. Bundan dolayı Misaki'nin aklında tek bir şey vardır: Gerçek boyutunda bir mecha anime robotu yapmak! Liseye girer girmez bir topluluk kurmuş, Robo-One isimli hobi robot turnuvasına ilk kez katılmış ve birinci olmuş, topluluğu resmi olarak lise kulübüne yani Robotik Kulübü'ne çevirmiştir. Yapacakları mecha anime robotu, Gundam'ı... Gundam ne lan, pardon, Gunbam'ı baz almıştır. Ancak o dönem dünyayı kasıp kavuran bir başka mecha anime, Gunvarrel yayınlanırken hem o hype'ı yakalamak hem de "Agalar, zaten birkaç yıla Unicorn Gunbam'ı Odaiba'ya dikecekler, farklı ve yeni bir şey lazım bize" diyerek projenin baz aldığı anime Gunbam'dan Gunvarrel'a çevrilmiş ve "Gunbuild Prototip Model 1" isimli proje hayata geçmiştir. 10 metre boyunda mecha anime robotu yapmak, bunu lise öğrencisi olarak, lise kulüp bütçesiyle yapmak zor iş. Misaki'nin liseden mezun olmadan önce tamamlamak istediği proje maalesef bitmekten çok uzak kalıyor. Misaki, hayalleri bozulmuş bir halde Tokyo'ya giderken mezun olan öğrencilerin yerine yenisi gelir, projeyi ilerletmeye çalışır. Aradan 8 sene geçmesine rağmen proje halen bitmemiştir. Nisan'da mezun olan öğrenciler ayrılınca kulübün üye sayısı iki kişiye kadar düşmüştür. Bu iki kişiden birisi, lise son sınıfa gelen ve liseye girdiğinden beri kulübün üyesi olan Akiho'dur. Kulüp başkanı olan Akiho'nun mezun olmadan önce yapmak istediği tek bir şey vardır: Ablasının ve Robotik Kulübünün tüm geçmiş üyelerinin kan, ter, salya dökerek canla başla bitirmeye çalıştığı mecha anime robotunu tamamlamak, bir sonraki yıl yapılacak olan Expo'ya götürmek ve orada robotu sergilemek. Bu hedefini gerçekleştirmek için ise sahip olduğu her şeyi feda etmeyi -üniversiteye giriş sınavına çalışmayıp liseden mezun olduktan sonra, çevresinden gelen tüm baskılarla evde tek başına ağlaya ağlaya çalışarak acı dolu bir sene geçirecek olsa bile- ve türlü sıkıntılarla uğraşmayı göze almıştır. Hikayemizin ana karakteri ise Akiho'nun çocukluk arkadaşı ve kulübün ikici üyesi olan Yashio Kaito. Kaito da yıllarca Akiho'nun çeşitli beyin yıkama hareketlerine maruz kalmasına rağmen mecha anime bataklığına düşmemiş. Küçüklüğünden beridir Misaki ablası ile oynadığı oyunlardan dolayı rekabetçi oyunları oynamayı çok seviyor. Gunvarrel ile alakası olmamasına rağmen Gunvarrel'ın mecha'larını baz alan dövüş oyunu, Kill Ballad'ın manyağı. Sırf Akiho için Robotik Kulübüne üye olmasına rağmen robotlara bir ilgisi bulunmamakta. Miskin gibi yatıp Kill Ballad oynamak istiyor. Kaito, miskinliğini sürdürmek için robotlarla uğraşmak istemeyen Hidaka Subaru'yu, karate kulübünün eski üyesi Daitoku Junna'yı, Kill Ballad'ın geliştiricisi ve hikikomori sapık Frau Koujiro'yu zorla kulübe kazandırır. Ancak Kaito, kaderin bir cilvesi olarak, Airi adında bir sanal gerçeklik uygulamasını; onun aracılığıyla da yaratıcısı Kimijima adında birinin yazdığı ve Tanegashima'nın çeşitli yerlerine gizlediği, içinde insanlığa karşı uzun süredir çevrilen komploları açıkladığı raporları bulacaktır. Başta komplo teorileri gibi gözüken bu raporlarda yazanların yaşandığını görecek; raporları yazan Kimijima'nın yıllar önce katledildiğini, ne Akiho ne de kendisinin yıllardır iletişim kuramadığı Misaki'nin lisedeyken Kimijima ve Airi ile yakın olduğunu öğrenecektir. Kendi hayatlarının -ve Kill Ballad oynama fırsatının- tehlikede olduğunu öğrenen ama her şeyden öte Misaki'nin tüm bunlar ile nasıl bir bağlantısı olduğunu merak eden Kaito, kendisini izleyen bakışlar ardında bir tavşan deliğine girecektir. Robotics;Notes; Science Adventure serisinin üçüncü görsel romanı. Chaos;Head ve Steins;Gate'i okuyanların bildiği üzere serinin odak noktasını oluşturan ve devam eden bir konu var. Kaito'nun bulduğu raporlar ile de bu konuya bağlanmaya çalışıyor, ama ana konusu kulüp öğrencilerinin 10 metre mecha anime robotu yapması. Bundan dolayı C;H ve S;G'ye görece çok daha fazla slice-of-life havasında geçiyor, ama "Sen slice-of-life'a laf ettin demek, gel ben sana ne yaşatacağım şimdi" dediği anlar da mevcut. Ayrıca sakın C;H'i okumadan gelmeyin, R;N'ye direkt bağlantısı var. Bunu da geçtim, hikayede bazı şeyler var, görünce ne olduğunu biliyorsanız 〣( ºΔº )〣 olduğunuz anlar mevcut. S;G ile olan bağlantısı çok daha az, onlar da gönderme düzleminde kalıyor, R;N için es geçilebilir belki o. Hikayesi fena değil. Karakterlerini ise beğendim, ekip olarak birlikte gidiyorlar. Kaito diğer Science Adventure ana karakterleri gibi "bu ne gıcık bir tip" edasında başlayıp bir şekilde alıştırıyor kendini. Akiho anime mecha zehirlenmesi yaşıyor ama sürekli enerjik olmasının ardında asla ablasına yetişemeyeceği gerçekliğiyle eziliyor. Frau duygusal olduğu çok nadir anlar dışında sapığın teki ve aynı zamanda serinin şu ana gördüğü en büyük sapık. Takumi ve Daru, Frau'nun yanında halt etmişler. Zırvaladığı saçmalıkları da anladığım için -maalesef- en sevdiğim karakterlerden biri oldu. Junna ise kendisini yabancı hissediyor ve yaşadığı bir çocukluk travması var. Subaru ise ciddi olmasının dışında gayet normal. Sadece Junna biraz canımı sıktı, o da yavaş konuşmasından dolayı. Airi ile de memnunum ancak Airi'yi hikayenin sonlarına doğru "ne yapacağız" diye kullanamamışlar gibi hissettim. Beğenmediğim şeylere gelecek olursam ilki Robotics;Notes'un "karakter rotası ve sonları" diye zorladığı şey. Geleneksel bir görsel roman mantığında değiller. Olay şu: 4. bölümden itibaren Twipo'daki bazı tweep'lere o tweep'i atan karakterin istediği şekilde cevap vererek Bölüm 6, 7, 8'in kilitlerini açabiliyorsunuz. Ancak bu bölümler ayrı veya alternatif bir hikaye anlatmıyor. Ana hikayenin bizzat parçaları, ana hikaye devam ederken her bir bölüm bir karaktere daha fazla odaklanıyor. Bu bölümleri bitirdiğinizde aldığınız "sonlar" da aslında "son" değil bu bölüm bitti, git bir sonraki bölümün kilidini aç ve onu oku demek. Bu üç bölüm kronolojik olarak da birbirlerini takip eden bölümler. Örneğin Bölüm 8'i, 6 ve 7'yi okumadan okuyabiliyorsunuz, bunu yaparsanızda aradaki kronoloji kopuyor. Bu sırada okumak zorundasınız. Bu üç bölümü bitirdikten sonra ise ana menüdeki yeni bir seçenek açılıyor ve oradan Bölüm 9 ve sonrasını lineer bir şekilde okumaya devam ediyorsunuz. Niye böyle bu!? Niye C;H'teki gibi büyük bir common rota şeklinde değil de böyle yapılmış mantık erdiremiyorum. Alabileceğiniz iki tane de kötü son var. Ancak ekranda "kötü son aldın" yazısı görmekten başka içerik barındırmıyorlar. Bitiş jenerikleri bile yok. Diğeri ise, önceki görsel romanların aksine, cevaplandırılmamış çok fazla soru var. C;H ve S;G bittiğinde, hikaye de o soruya ait kesin bir yanıt olmasa da bir çıkarım yapabiliyordun. R;N'de bunu yapamıyorum. Bir şey yaşanıyor, yaşanırken ne ve niçin olduğuna dair aklından çeşitli teoriler geçiyor, ama neden bunun olduğuna dair hiçbir şey söylemiyor hikaye. Ayrıca bazı fikirler var, sanki başta farklı bir şey yapılacakmış, sonra vazgeçilmiş, bırakılan fikir de bir yere bağlanılmamış hissettiriyor. Robotics;Notes'u beğendim ama beğenmemin sebebi büyük oranda slice-of-life okul kulübü görsel romanı olması. Science Adventure serisine bağlı olmasa da yine severdim. Okurken yer yer bayağı kahkaha attım. Müzikleri Takeshi A.'dan çıkma, ana teması çok güzel, talbümü indirdim direkt. Phantasm'ın "Clad in Steel Armor, High Priest of The 300" isimli bir parçası var, of o nedir öyle, gerçek bitiş jeneriğinden çok daha iyi ve hatta parça kullanıldığı yerde feci harcanmış. Ama hikayeyi bitirdikten sonra üzerinde düşündüğümde yanıtını bulamadığım sorulardan dolayı bir hoşnutsuzluk da var. Bundan dolayı Chaos;Head ve Steins;Gate'in üzerimde bıraktığı gibi bir etkiyi maalesef bırakamadı. Mecha anime, slice-of-life ve seriyi severlere halen öneriyorum, ama daha iyi olabilirdi, bazı şeyler daha iyi bağlanabilirdi diye de düşünüyorum...