Recenzje Future Proof

Nastoletni Sean żyje sobie swoim spokojnym nastoletnim życiem aż do dnia, gdy wielgachny meteoryt leci na pełnym gazie w stronę jego miasteczka, a biedak nie załapał się z kilkoma innymi pechowcami na ewakuację. Kiedy jednak śmierć okazuje się dla Seana tylko frustrującą niedogodnością cofającą go w czasie o 12 minut, pojawia się realna szansa na ocalenie miasteczka od kosmicznych płomieni. Co jest HOT: + złożone puzzle dla fanów łamigłówek pełne różnieńkiej różnorodności - są i szachy, i zagadki matematyczne, i szukanie kodów, i rozgryzanie haseł, i kojarzenie, i szukanie ukrytych znaczeń, i przełączniki, i używanie przedmiotów, i łączenie odległych podpowiedzi, i przeplatanie się ścieżek do zakończeń, i korzystanie z elementów, o których dawno zapomniałeś, i to wszystko i jeszcze więcej; + wolna ręka w eksploracji - masz dwanaście minut i możesz z nimi zrobić, co chcesz, zwiedzaj świat, skup się na tej ścieżce czy innej, badaj kawałek po kawałku trawnik, giń na głupie sposoby, nikt cię nie powstrzymuje; + samodzielne rozkminienie zagadki (nie mówiąc już o całej ścieżce!) jest bardzo satysfakcjonujące; + rozpiętość iście rozrywkowych motywów przewijających się przed dodatkowe zakończenia, nasuwające na myśl klimaty filmów SF z lat 80/90 (szczęśliwie ta gra nie bierze siebie zbyt serio); + w sumie główna historia mnie wciągnęła; + możliwość przeniesienia się w czasie po tym, jak rozwiążesz pewne zagadki tak, żeby ich nie trzeba było powtarzać, dzięki Bogu. Co jest NO WIESZ, TO ZALEŻY: ~ każdy seanowy dzień świstaka trwa dwanaście realnych minut, w czasie których nikt cię nie prowadzi za rękę - spędzisz sporo bezproduktywnych pętli testując swoje nieudane pomysły. Są z pewnością osoby, które taki gejmplej głównie sfrustruje i po X pętlach wymęczy; ~ dobrze jednak przechodzić "na raz", bez robienia sobie miesięcznych przerw - nie wszystkie zakończenia gra odnotowuje w dzienniczku przemyśleń, większość podpowiedzi leży luzem i sam musisz o nich pamiętać. A co NOT: - nie mogę powiedzieć, żeby postacie były specjalnie interesujące, nie pomagają im głównie przeciętne dialogi; - przy takim multum zagadek siłą rzeczy trafią się też te przekombinowane, niedorzecznie trudne czy zbyt niejasne. Nie, nie rozwiązało mi się ich samodzielnie, przy niektórych ścieżkach w sukurs przyszli mi inni gracze - i nic a nic tego zerkania do podpowiedzi się nie wstydzę, bo przy części zagadek można naprawdę uświerknąć; - zwłaszcza, że mapy myślowe - notatki z podpowiedziami, które Sean kolekcjonuje w głowie przy dokonywaniu postępów - niestety potrafią mylnie nakierowywać. Moje pierwsze zetknięcie z "Future Proof" nie było udane - bez sensownego pomysłu, gdzie iść i co robić po dwóch czy trzech pętlach gra poszła w kąt. Cieszę się, że się pogodziliśmy, bo przy bliższym poznaniu okazuje się być to perełka dla fanów łamigłówek lubiących różnorodność, piętrowe kombinowanie i wyzwania. Nie dajcie się frustracji, przyciśnięci do ściany nie wstydźcie się zerknąć do poradnika, i dobrze się bawcie.