Recenzje Hitman: Codename 47

Piękny gamingowy paździerz sprzed 25 lat. Klasyka.

Gra na dzisiejsze czasy zdecydowanie zbyt toporna, jeśli ktoś czuje nostalgię do tego tytułu warto zagrać, ale w innym wypadku odradzam

Pewien inny polski użytkownik Steam napisał oto zabawne spolszczenie nazwy gry, i tym samym dał mi weny aby napisać ową recenzję po ukończeniu gry. Zabijaka: Ksywa Cztery-Siedem Zacznijmy od faktu, że ta gra została, stworzona w roku 2000, i za ch*ja nie ma kompatybilności na współczesne standardy. Plus jest taki, że Microsoft Windows ma swoje narzędzia aby pomyślnie opdalić tą grę, więc znajdź pliki lokalne gry, i wykonaj następujące kroki: -Znajdź Hitman.exe -(PPM) menu kontekstowe -"Właściwości" -> "Zgodność" -Zaznacz "Uruchom w trybie zgodności z:" , wybierz "Windows 7" -Zaznacz "Uruchom w rozdzielczości ekranu 640 x 480" (nie próbuj się bawić z plikami konfiguracyjnymi aby mieć fullscreen na nowoczesnych rozdzielczościach, interfejs będzie mały w ch*uj) -Zaznacz "Wyłącz optymalizacje pełnoekranowe" -Przejdź do "Zmień ustawienia wysokiej rozdzielczości DPI" -Zastąp zachowanie skalowania, zgodnie z aplikacją -I można odpalać No to mamy zabijake uruchomionego, ale zanim zaczniesz, zmień rozdziałke w grze na 640 na 480 I zmień schemat kontroli, bo jest zjeb*ny. (Jeszcze się nie nauczyli klasycznego WSAD) Gra - Działa Kontrolki - Wedle twoich upodobań To możemy zacząć recenzje Jak na lata 2000, gra wygląda nieźle. Domyślny schemat sterowania zabijaką jest to dvpy (jak wspomniałem wcześniej). Gra na misjach nie trzyma nas za rączkę, tylko mówi kogo masz wysłać do "wiecznego pudełka" i jakie inne zadania masz zrobić (i czego masz NIE robić na niektórych etapach). Gra zaczyna się w podziemnym laboratorium, gdzie pewien doktorek nas szkoli, i jak szkolenie się zakończy, to mamy z tego labu zabierać się czym prędzej. I jak ktoś już nie ma pomysłu to strażnik podejdzie do ciebie i pi*rdyknie cie paralizatorem, i cyk wracamy na początek. Aby móc zacząć grę na serio, musisz go zabić bronią (którą możesz zabrać przechodząc przez strzelnicę), przebrać się i drugi strażnik przy bramie cie najnormalniej w świecie wypuści. I tak rozpoczyna się historia Zabijaki. Dalej są już misje, lata się po świecie, eliminując kolejne szuje i dostajemy za to kase. Za kase możemy przed każdą misją kupić sprzęt, broń i amunicję. Pamiętać należy, że profesjonalny Zabijaka NIE RANI CYWILI, BĄDŹ FUNKCJONARIUSZY PRAWA. Za złamanie tej zasady agencje obetnie graczowi fundusze, i zablokuje kupno większości sprzętu przed kolejnym zadaniem, więc pilnuj, gdzie twoje pociski latają. Historia postępuje wraz z eliminacją każdego "Głównego" celu, gdzie po każdej ostatniej misji danego rozdziału mamy małe tajemnicze zebranie, gdzie wymiana zdań równie tajemniczych figur daje grającemu kawałek historii Zabijaki. Pytań jest dużo, ale do końca gry można na nie sobie znaleźć odpowiedzi. Każda misja ma swoje zadania, jak i inne podejścia aby wykonać dane zadanie, co daje swoje poczucie swobody, szczególnie na większych poziomach. Osobiście radzę aby unikać dużych strzelanin, Zabijaka ma umiejętności, ale nie ma wytrzymałości. Gracz może się wychylać zza rogów, i jest to bardzo wskazane aby unikać częstych zgonów. Cierpliwość, spostrzegawczość, jak i doszukiwanie się ścieżek zapewni najwięcej satysfakcji grania zabijaką. Gra dobra, można zagrać jak ktoś chce rozpocząć zagłębianie się w serię Zabijaki.