Recenzje Sphinx and the Cursed Mummy

[h2]Przypomniały mi się stare(?), dobre czasy... *chlip*[/h2] Fajna pozycja dla fanów platformówek/parcourów. Bardzo udana krzyżówka Raymana (nie za bardzo skomplikowana w obsłudze dla tych co nie lubią, a to plus) z Prince of Persia (elementy łażenia po wszystkich możliwych powierzchniach, jakie dla nas zaprojektowano, ot celem rozwiązania zagadki). Czyli tytuł nawiązuje do serii popularnych i dobrze znanych ze swej ponadczasowej grywalności. Graficznie gra nadal nadrabia do współczesnych tytułów, pomimo leciwego wieku, a i pod względem udźwiękowienia jest nieźle, klimatycznie po staroegipsku. NPC przywodzą na myśl bohaterów rodem z komiksów o Asterixie i Obelixie (zwłaszcza ludzcy przedstawiciele, bo są również półzwierza nawiązujące wyglądem do panteonu z czasów faraonów, jak zauważamy choćby na przykładzie postaci, którą sterujemy). Szkoda tylko, że nasz zagadkowy półlew nic nie mówi. Na pewno miałby cięty język, tak charakterystyczny w swym butnym sarkazmie dla śmiałych bohaterów, namaszczonych siłą scenariusza do ratowania zagrożonego złem świata :) P.S. Sfinks nosi tak obcisłe gatki, iż można śmiało wysnuć opinię przyznającą mu zaszczytny tytuł za zajęcie jednego z najwyższych miejsc w plebiscycie na najseksowniejsze pośladki w grach video XD. A podczas rozgrywki nastawionej na widok w trybie "zza pleców" sporo się na te walory napatrzymy... * v * Z kolei Tutenhamon, jego mumistyczny kumpel (Sfinksa, nie tyłka), choć siłą rzeczy potwornie brzydki, jest zarazem niesamowicie sympatyczny i przeuroczy. Chłopak z humorem, nawet jeśli bez życia.