Recenzje Interfectorem

Alis wiedzie całkiem spokojne życie nastolatki - i to wyjątkowo spokojne zważywszy na to, że to na jej nieletnie barki spadł obowiązek zaopiekowania się młodszą siostrą, gdy słuch o jej rodzicach zaginął. Gdy siostra staje się ofiarą wyjątkowo brutalnego morderstwa, Alis pozostaje zakasać rękawy i ruszyć na poszukiwanie mordercy. Nikt biedaczki ani was nie mógł przygotować na taką ilość świadków reagujących na poziomie "morderstwo dziecka?, ojej, niefajnie, dziwnie...". Co jest HOT: + jakość reakcji postaci na dziecięcego trupa ma jakiś tam walor rozrywkowy; + kreska jest świetna, zdecydowanie wyróżnia się projektami postaci, spory wachlarz mimik bohaterów; + niepowtarzalna szansa zobaczenia adaptacji opka na własne oczy. A co NOT: - ton, ton i jeszcze raz ton. Nastrój w tej historii jest kompletnie rozestrzelany, zrobienie z tego kryminalnej opowieści o brutalnym morderstwie w takim sosie było błędem; - opko, to jest po prostu słabe opko ze skręcającą w przedziwne strony fabułą, zbędnymi wątkami, niechlujnym zapisem (pogubione spacje, kropki, wielkie litery...) i niedorzecznymi reakcjami bohaterów (pomagasz przyjaciółce w szukaniu mordercy jej siostry, której ciało jeszcze nie ostygło? Toż to idealny moment na rozmowę z przypadkowym gościem, kto jest twoją ulubioną postacią w "Hetalii"); - trudno mówić tu o jakimkolwiek śledztwie, mnóstwo postaci to tekturowa wata, z którymi rozmowy zmierzają donikąd, "zagadki" są na trzy kliknięcia... Już nie mówiąc o tym, że bohaterowie zachowują się tak jakby, nie wiem, ktoś rozpłatał heroinie ulubionego pluszaka, a nie siostrę. To jest recenzja pisana z przykrością. Tak, mam cały czas z tyłu głowy, że to tworzyły nastolatki, że to część projektu edukacyjnego, i bardzo cieszy, że biorą się za coś takiego w młodym wieku. Ale poziom tej pisaniny!... Ta gra wyszła z cztery lata temu i stawiam dolary przeciwko orzechom, że autorki już nieco skręca z zażenowania, gdy wspominają niektóre teksty z "Interfectorem". Jednak dobra jest zasada, by teksty z lat szkolnych trzymać w szufladzie i dopiero po pewnym czasie do nich wracać. I pokazać ewentualnie rodzinie, że o międzynarodowym sklepie z grami nie wspomnę...