Recenzje Higurashi When They Cry Hou - Ch.1 Onikakushi

naisu

Great prologue to the Higurashi story.

Świetna gra polecam każdemu kto ma ochotę na dobrą mroczną historię. Mi jako fanowi serii higurashi bardzo przypadła do gustu. Dobra instaluje następną i gram dalej :p

Jeśli oczekujesz interaktywnej gry, w której masz wybór na przebieg wydarzeń - Higurashi nie jest pozycją dla ciebie. Pierwszy rozdział jest w zasadzie wprowadzeniem do serii When They Cry, pozostawiający więcej pytań niż odpowiedzi. Dla osoby która oglądała anime i grała w Umineko (czy When They Cry 3 jak kto woli), te kilkanaście godzin było miłym odświeżeniem pokręconej historii jaką Higurashi zdecydowanie jest. W stosunku do oryginalnej visual novel wprowadzono parę zmian - wyglądu postaci (na plus, chociaż Tomitake wygląda bardziej jak brat Burnejki niż fotograf) oraz ścieżki dźwiękowej (tu brakowało mi oryginalnej muzyki z menu wskazówek, była bardziej klimatyczna). Czy polecam tą grę innym osobom? Jak najbardziej. Dla fanów anime poszerzy ona to, co nie mogło się zmieścić w 20-minutowych odcinkach, a fanom horrorów pokaże, że można stworzyć historię z dreszczykiem bez masy jumpscarów.

Gra ma jeszcze lepszy klimat niż anime :) Po prostu kapitalny rozdział a wiem że są znacznie lepsze.

Jedno trzeba o "Higurashi" powiedzieć: tę powieść trzeba na początku trochę przeboleć. Nie miałam do tej pory większej styczności z gatunkiem, ale zachęcona pozytywnymi recenzjami w "CD Action" i na Steamie, postanowiłam po nią sięgnąć. Każdy ma swoje tempo czytania, więc przedstawię to na swoim przykładzie: całość zajęła mi jakies 13 godzin, z czego pierwsza delikatna wzmianka, że coś tu jest nie tak, pojawiła się po trzech godzinach, a tak naprawdę wszytsko zaczęło się rozkręcać około szóstej. Co jest wcześniej? Piękne, pełne napięcia i emocji opisy... gier w karty. Lekcji WF-u. Wracania do domu ze szkoły. Pikników. Nie wymagam, by od razu coś się działo, ale na początku to była droga przez mękę. Manga na podstawie nowelki, "Gdy zapłaczą cykady", poradzia sobie z tym lepiej i po prostu skróciła niektóre nudne fragmenty. ... Tylko że manga nie jest w stanie tak bardzo wciągnąć. "Higurashi" to po prostu świetnie napisana powieść i gdy już przejdzie się początkową fazę, to nie można się od niej oderwać, więcej: zaczyna się nawet doceniać te pierwsze rozdziały, bo świetnie budują one i sielankową atmosferę i genialne postaci (acz nie zostałam fanką Reny, a Rika i Satoko chyba muszą poczekać na kolejne części gry, bo tu zostały przedstawione jedynie powierzchownie). Potem, gdy już Keiichi zaczyna prowadzić dochodzenie, robi się tylko lepiej - najbardziej wstrząsnęły mną fragmenty przedstawiające [spoiler]jego paranoję[/spoiler]. Utowrów muzycznych nie jest dużo, ale mistrzowsko podkreślają one klimat (szczególnie ten straszny). Trzeba miec jednak na uwadze, że mimo zapewnień w opisie wydawcy, nie jest to gra. Nie ma tu żadnych wyborów, a cała ingerencja gracza sprowadza się do klikania, by pojawiła się kolejna partia tekstu. Mam też zastrzeżenia odnośnie angielskiego tłumaczenia. O ile jestem w stanie zrozumieć brak translacji tytułów grzecznościowych, które na język królowej Elżbiety nie przekładają się dobrze, o tyle niezozumiałe onomatopeje, zdania w stylu "I heard the higurashi (cykady) crying outside" czy wreszcie ten potworek-tytuł świadczą tylko o nieudolności tłumacza (vide mem: "Kawaii means cute"). W tej kwestii warto sięgnąć po polskie wydanie mangi, w któym nie ma takich cudactw. Myślę, że "Higurashi" to bardzo dobra propozycja dla osób, które chcą zacząć przygodę z powieściami wizualnymi, a przede wszystkim świetny horror. Kolejne części już na liście życzeń :)

Świetna historia, klimat, podkład dźwiękowy... Higurashi jest świetnym horrorem, który na długo pozostaje w pamięci. Jeżeli ktoś oczekuje novelki w której sobie poklika to powinnien zostawić ten tytuł bo jest on nastawiony tylko i wyłącznie na czytanie. Coś mnie swędzi w karku...

Od bardzo dawna czekałem, aż ta gra ukaże się na Steamie. Przede wszystkim, byłem bardzo pozytywnie zaskoczony tym, że twórca nie przekopiował po prostu tego co już miał, a włożył w to dodatkową pracę i odświeżył wygląd postaci oraz odnowił tłumaczenie z japońskiego na angielski. Fabułę znałem już od dawna, poprzez serię anime o tym samym tytule, ale gra jest dużo lepsza. To właśnie ta gra jest tym, co wprowadziło mnie w Visual Novel. Nie mogę się już doczekać kolejnych części. Jeśli lubisz pokręconą fabułę oraz, jak ja to określam, krew i brutalność, która ma sens, polecam serdecznie.

Higurashi No Naku Koro Ni to seria świetna pod każdą postacią. Niezależnie czy obejrzysz anime, przeczytasz mangę, albo zgrasz w grę: wszędzie poczujesz ten niesamowity klimat. Seria z początku wydaje się niewinna, jednak z chwili na chwilę wszystko staję się coraz bardziej mroczne. Co ja mogę więcej powiedzieć: polecam z całego serduszka.

Wsi spokojna, wsi wesoła! Tak wesoła, że nowoprzybyły Keiichi czuje wreszcie, że żyje - wszak dnie mijają mu na zabawach z czwórką przyjaciółek, a śmiechom i dokazywaniom nie ma końca. Jeżeli powszechnie dni szkolne są tak radosne, to czego można oczekiwać po miejscowym festiwalu? Na pewno będzie super, nikomu się nic nie stanie i nie wypłyną żadnego straszliwe tajemnice! Co jest HOT: + sympatyczne bohaterki - faktycznie czuć żal, gdy sprawy w zgranej paczce zaczynają skręcać w paskudną stronę; + dobrze budowane napięcie, wiarygodne reakcje głównego bohatera; + rety, jak to dobrze, że są odświeżone ilustracje z postaciami, bo te stare... + pomysł na "tips", czyli odblokowywanie po każdym rozdziale opcjonalnych miniscenek, które omawiają drugoplanowe wątki lub przybliżają szczegóły zbędne dla głównej fabuły. Co jest NO WIESZ, TO ZALEŻY: ~ to jest "kinetic novel". Czyli książka z obrazkami i dźwiękiem, gdzie rola gracza ogranicza się do przeklikiwania przeczytanego tekstu. Nie, nie ma tu żadnych decyzji, nawet takich niewiele znaczących, historia jest liniowa i nijak nie można na nią wpływać; ~ jest to horror, ale łagodny i bazujący na wzbudzaniu niepokoju zamiast straszenia: nie ma tu gore, wrzaskowyskoków czy dosadnych opisów; ~ to prolog dłuuuugiej serii: proszę się nie spodziewać jakichkolwiek jasnych odpowiedzi czy domkniętych wątków. "Higurashi When They Cry - Onikakushi" to dobry prolog zapowiadający ciekawą intrygę: wprowadza bohaterów, zawiązuje relacje, przywiązuje czytelnika i stawia więcej pytań niż daje odpowiedzi. Czy ten bardzo rozbudowany (mnie zajęło ok. 8 godzin, dość szybko czytam) wstęp odpowiada poziomowi reszty historii? Mam nadzieję, bo zachęcił mnie na tyle, by faktycznie sięgnąć po kolejną część.