Werewolf: The Apocalypse — Purgatory Wykresy i Statystyki Steam

Nie spodziewałem się i byłem miło zaskoczony, że postanowili zrobić drugą część i mimo, że cała fabuła została jeszcze ciekawiej opowiedziana niż w "heart of the forest", to mimo wszystko "purgatory" wychodzi trochę słabiej niż poprzednik, ale już mówię o co kaman: Jak już wspomniałem fabuła zdecydowanie góruje; generalnie spory motyw detektywistyczny i jeszcze lepiej zaprojektowane wybory, ale trzeba po prostu przetrwać rozdział 1; prolog, rozdziały 2-5 i ending wyszły naprawdę świetnie, mocno wciągnęła mnie historia, ale początek jest dosłownie o wszystkim i o niczym. Wiadomo, że trzeba jakoś przedstawić postacie i świat, tyle, że rozdział 1 ma sporo nie potrzebnych zapychać: mega dużo polityki, jakichś różnic kulturowych... Jak wchodzą do gry wilkołaki to raczej chodzi generalnie o wielkie, futrzaste, często muskularne bestie, które są w stanie przyjąć czołg na klatę; więc naprawdę musiał pojawić się dialog o tym, że jedna kobieta była kiedyś facetem... no ludzie, błagam, nie wciskajcie mi w grze o wilkołakach czegoś takiego... Dobrze, że tylko rozdział 1 jest takim średniakiem, bo reszta była świetna. Czy potrzeba grać w poprzednika żeby dobrze się tu bawić: no jasne, że nie, ale odbiór tej części będzie na pewno ciekawszy, jeśli zna się pierwszą część, bo jest tu sporo nawiązań i kilka powracających postaci. O wiele bogatszy system wyborów: już na start dostajemy wszystkie przynależności; dialogi od początku są zróżnicowane i o wiele ciekawsze, do tego dochodzi nawet, jak to lubię nazywać, wskaźnik depresji - jedna ze statystyk, którą raczej lepiej trzymać nisko, a nawet wybieramy specjalne umiejętności i przedmioty; w skrócie gra ma duży potencjał, żeby powtarzać ją kilka razy (co mam zamiar oczywiście zrobić) i nadal znajdować coś nowego. Klimat w dalszym ciągu bardzo dobry, ta stylistyka choby malowane obrazy nadal przyjemnie wygląda, soundtrack daje to porządne napięcie i głównie dzięki niemu czuć ten mrok oraz lekki horror. W "heart of the forest" z początku nasza postać nie wiedziała, że jest wilkołakiem, więc mieliśmy konkretne i dłuższe wdrażanie w wiele funkcji, a w "Purgatory" już de facto wiemy to i owo, więc oprócz tego całego ciekawego motywu kryminalistycznego z szukaniem poszlak, mamy też więcej momentów akcji, co za tym idzie, więcej momentów, gdzie wybieramy jaką formę wilka lub wilkołaka chcemy przybrać, co też może znacząco wpłynąć na przebieg walki. Poza tym, jest to kolejna dobra okazja żeby podszlifować swój angielski; ja tam w dużym stopniu ogarniam ten język i byłem w stanie normalnie zrozumieć o co chodzi w danej scenie, ale są takie momenty, gdzie opisują przez 5 zdań wygląd drzewa; no i z kontekstu da się ogarnąć, że jest mega stare i ma jakieś duchowe moce, ale oni tak tam cisnął... tak nawalają słowami, które czasami pierwszy raz w życiu widziałem, że aż jestem pod wrażeniem. Z pierwszej części mam walnięty zeszyt ze słówkami i tutaj zrobię to samo; pewnie 95% z nich nigdy nie przyda mi się w życiu, ale i tak mam na to ochotę, bo gra jest na tyle wciągająca. Jak wam ktoś mówi, że gry niczego nie uczą to nie mógł być w większym błędzie, bo nic tak dobrze nie uczy angielskiego jak gry wideo. Bardzo dużo jest tu smaczków, dzięki którym człowiek patrzy w ekran i nie chce jeszcze kończyć posiedzenia, bo ciekawi go co będzie dalej. Naprawdę fajnie opisali te korelację pomiędzy ludzką i wilczą stroną postaci, zwłaszcza kiedy są momenty transformacji w wilka/wilkołaka. No i muszę przyznać, że [spoiler] Pat [/spoiler] to jest jednak równa babka; w pierwszej części była se tak po prostu spoko, a tutaj bardzo fajnie rozwinęli jej postać. Moja ocena to 8/10. Polecam.