Recenzje Face Noir

Dannazione, nie jest źle!

Nie ma dramatu, ale mogło być zdecydowanie lepiej. Niezły scenariusz i atmosfera Ameryki czasów Wielkiego Kryzysu zostały przytłoczone irytującymi udziwnieniami, niedoróbkami i paskudnym prztyczkiem w nos w postaci zakończenia. Gra niby od początku wciąga, ale szybko trafiamy na kiepskie w przygodówkach point'n'nclick rozwiązania. Z lekka osłupiałem kiedy okazało się że danego przedmiotu nie mogę użyć/wziąć bo.....jeszcze nie mogę. Bo muszę najpierw kliknąć na inny przedmiot dzięki któremu nasz bohater stwierdza, że teraz ów nieużyteczny przedmiot mu się przyda. No dobra, można przymknąć oko, zacisnąć zęby i grać dalej. Zagadki na szczęście są w większości sensowne. Ale żeby tak fajnie nie było to autorzy zaserwowali nam łamigłówki logiczne, pojawiające się co jakiś czas. Niby łatwe, ale mocno irytujące i jakoś niespecjalnie wpasowujące się w całość. Do tego dochodzi niepotrzebny motyw otwieranie zamków (na szczęście można pominąć) i chyba najbardziej męcząca atrakcja w postaci labiryntu w późnym etapie gry. Scenariusz, który jest chyba podstawowym atutem gry, w pewnym momencie zaczyna przejawiać niepotrzebne udziwnienia. Detektywistyczna historia w stylu noir, zaczyna powolutku dryfowaćw stronę czegoś zupełnie innego, zalatując nieco serią Broken Sword. I kiedy mamy nadzieję że całość się wyjaśni......gra się kończy a my dowiadujemy się że..........TADAM!!!!......... kontynuacja historii będzie w drugiej części gry. Nagle się urywa. Tak po prostu. Wizualnie nie ma większych zastrzeżeń. Powiedziałbym nawet że wygląda dość gustownie. Nieco gorzej z muzyką. Motyw muzyczny jest jeden i po jakimś czasie zaczyna męczyć. Podsumowując - nie jest to zła gra, ale z czystym sumieniem nie mogę jej polecić. Plusy: - niezły scenariusz - przyzwoita grafika i klimat lat 30tych Minusy: - scenariusz zmierza w dziwnym kierunku - zakończenie - a raczej jego brak - łamigłówki logiczne i pomysły na sztuczne przedłużanie gry - kilka kiepskich rozwiązań Ogółem: 6/10