Recenzje Storm

Tytuł, gdzie zabawiamy się w Matkę Nautrę i pomagamy ziarnu zakiełkować na żyznej glebie. Prostota konceptu nie ustępuje prostocie rozgrywki. Nie mamy możliwości sterowania ziarnem bezpośrednio - podlega ono prawom fizyki newtonowskiej, a my pomagamy mu za pomocą takich zjawisk przyrody jak wiatr, deszcz czy piorun. Całe wyzwanie (umiarkowane, spokojnie...) zawiera się w ograniczonej ilości zdatnych do wykreowania zjawisk: ponowny opad deszczu będzie osiągalny po naładowaniu, które ma miejsce samoczynnie z czasem. Z tych pozornie banalnych składników otrzymujemy przepis na odprężającą mieszankę. Odprężeniu służy zarówno szata graficzna, jak i oprawa dźwiękowa. Nie czyni dysonansu również poziom wyzwania - ot w sam raz na kilka chwil, które postanowiliśmy przeznaczyć na kontemplację. Wraz ze spadkiem temperatu spowodowanym porą roku otrzymujemy wzrost poziomu trudności. Wiosna jest prosta, wręcz zaznajamiająca nas z mechaniką gry, a zima pozwala nam dowieść mistrzostwa w panowaniu nad żywiołami. Tu nasze wyczucie czasu będzie konieczne aby w odpowiednim momencie użyć adekwatnej mocy. Obejdzie się jednak bez małpiego refleksu, więc niedzielni gracze powinni być usatysfakcjonowani z gry. W grze usłyszymy relaksacyjne utwory instrumentalne dobrze skomponowane z obrazem - część nawet ma szybsze tempo, bo i takie jest tempo aktualnej planszy. Utworów nie jest wiele, ale nie nużą, mimo ich umiarkowanej długości. Są nieintruzyjne i pasują jako muzyczne tło dla naszych działań. Istnieją trzy tryby gry: zwyczajny, gdzie sadzimy nasionko od wiosny po zimę; tryb z szukaniem na tych samych planszach duszków natury i wyzwanie czasowe - z racji braku wyraźnej linii fabularnej odbywają się one na bazowych poziomach. Z wad wymieniłbym brak możliwości obsługi menu myszą i konieczność używania klawiatury. A i tu zdarza się, że nie można użyć drugiego klawisza Enter, ale poza tymi niuansami nie widzę powodu aby się do czegoś więcej przyczepić. Jest to dobry tytuł bez względu na wiek, jeżeli tylko lubimy pograć w coś odprężającego. Nadaje się też do krótkich sesji po kwadrans czy dwa, ale można z przyjemnością przesiedzieć przy nim i ciepłej herbacie niejedno popołudnie. ZALETY: - Błoga atmosfera - Mało wymagająca i prosta w założeniach - Osiągnięcia z rozsądnymi warunkami ich zdobycia WADY: - Graficzne mogłoby być odrobinę lepiej (dosłownie odrobinę...) - Czasami sterowanie Osoby, które grałyby w tę grę: - Budda - Franciszek z Asyżu - Henry Dawid Thoreau Osoby, które nie grałyby w tę grę: - Henry Ford - Conan Barbarzyńca - Baron Vladimir Harkonnen