Recenzje Of Orcs And Men

Początki studia Spiders, które u boku Cyanide zdobywało doświadczenie w produkcji gier z gatunku action RPG. I to widać, gdyż późniejsze gry studia Spiders powielają schematy zapoczątkowane tutaj. Chyba nawet tworzone były na tym samym silniku, bo większość tekstur czy modeli została użyta w Bound by Flame. Najsilniejszą stroną tej gry jest fabuła i uniwersum. To dość nietypowy tytuł w którym wcielamy się w orka i goblina, istoty pełniące w zdecydowanej większości gier rolę stworów do ubicia. Styx i Arkail to dość osobliwy, ale i udany duet. Zwłaszcza Styx ma gadane i jest dość charyzmatyczną postacią. Pewnie dlatego dostał własną serię skradanek. Ogólnie historia sprowadza się do walki zielonoskórych z ludźmi a naszym głównym celem jest ubicie cesarza. Jednak jest miejsce dla kilku zwrotów akcji, więc fabuła jak na tego typu grę się broni. Tak jak przyzwyczaiły nas do tego gry Spiders świat jest mocno korytarzowy, mało interaktywny i sterylny. Of Orcs and Men ma nieco inną strukturę rozgrywki, bardziej liniową niż późniejsze gry studia. Z bazy wypadowej wyruszamy na kolejne misje rozgrywające się na osobnych mapkach. A na tych mapkach poza wrogami do ubicia niewiele jest do roboty. Nie ma za bardzo za czym myszkować, bo nawet jeśli widzimy jakiś obiecujący zakamarek to zwykle okazuje się, że blokuje go niewidzialna ściana. Pojemniki w których znaleźć możemy np. elementy pancerza czy broń zwykle umieszczone są na widoku i świecą się jak psu jajca. Ogólnie od strony erpegowej gra wypada biednie. Ekwipunku jakoś dużo nie ma, na dodatek początkowe zbroje po ulepszeniu były miejscami lepsze od tych znajdowanych pod koniec, ponieważ miały większe bonusy do atrybutów. A tych jest cztery: siła, zwinność, wytrzymałość i wola, które wpływają na takie statystyki jak zadawane obrażenia, szansę na zadanie obrażenia krytycznego, punkty życia, uniki i jeszcze kilka innych. Mamy też trzy drzewka z umiejętnościami przydatnymi w walce: ofensywne, specjalne, dystansowe dla Styxa oraz defensywne dla Arkaila. Każdą wyuczoną umiejętność możemy raz ulepszyć wybierając jeden z dwóch efektów. Nie jest to zbyt skomplikowany system, raczej standard i niespecjalnie to wciąga. Zacząłem na wysokim poziomie trudności, ale po kilku godzinach przełączyłem na średni. Na dniach premiera Cyberpunk 2077, nie zamierzałem poświęcać więcej czasu niż jest to potrzebne na takiego średniaka. Zwłaszcza, iż system walki zbliżony jest do erpegów z aktywną pauzą, a więc klikamy na przeciwnika i kolejkujemy ataki. Każdy rodzaj ataku ma odpowiednie właściwości i efekty, lecz na wysokim poziomie trudności totalnie nie czułem by jakoś działało to w praktyce. Czasami miałem podejrzenie, że te statystyki to pic na wodę by gra wydawała się bardziej erpegowa. Przeciwnicy mają odpowiednią ilość punktów życia i pancerza, walka polega więc na umiejętnym zbijaniu obydwu pasków przy stosowaniu odpowiednich ataków. Podobnie było w The Banner Saga, lecz tam system walki był o wiele bardziej czytelny. Tutaj dużo zależy od szczęścia i czystej matematyki. Najczęściej sterowałem Styxem, gdyż było wygodniej. Na Arkaila przełączałem się tylko by wydać mu rozkazy w trakcie walki. Trochę irytująca jest również ta mechanika szału orka. Kiedy naładuje mu się wskaźnik wkurzenia wpada on w szał i atakuje wszystkich na swojej drodze, włącznie ze Styxem. Frustrujące jest gdy po ciężkiej walce zostaje kilku słabszych przeciwników a Arkail zamiast ich atakować to goni Styxa. Jest też możliwość skradania się goblinem, szkoda, że przeciwnicy w większości przypadków są tak ciulowo rozstawieni (zwykle stoją na przeciwko siebie tak, że jeden patrzy na drugiego), iż przeważnie w ten sposób możemy zabić jednego nim reszta się zorientuje. Słabe też było rozmieszczanie łuczników i kuszników na balkonach do których nie można się normalnie dostać schodami czy drabiną tylko Arkail musi tam wrzucić Styxa przy pomocy specjalnego ataku. W tym czasie ork może służyć jedynie za mięso armatnie na którym skupiają się przeciwnicy a my możemy ich atakować goblinem. Irytował mnie też brak możliwości zapisania gry pomiędzy walkami. Zwłaszcza na samym końcu musiałem powtarzać kilkukrotnie dwie w miarę wymagające walki, które toczą się jedna po drugiej. W czasie starć często i gęsto niedomaga praca kamery oraz wydawanie poleceń Arkailowi i Styxowi. Nawet jeśli rozkażemy im zaatakować konkretnego przeciwnika oni to ignorują i atakują kogoś innego. Dla równowagi przeciwnicy też nie grzeszą inteligencją. Nie widzą ciał kolegów, nie zauważają jak pół metra dalej Styx eliminuje ich kumpla (o ile nie patrzą w jego stronę). Gra ma 8 lat więc ciężko oceniać grafikę, gdyby twórcy chcieli gra mogłaby być ładna co udowadnia lokacja z prologu czy Wyspa Lamentów z 4. rozdziału. Przez większość czasu jednak odwiedzamy nieciekawe, korytarzowe, szarobure lokacje. Muzyka zaś może wpaść w ucho, szczególnie kilka kawałków w których dominują skrzypce i wiolonczela. Angielski dubbing trzyma poziom zwłaszcza pod tym względem błyszczy Styx. Jedynie kilka postaci miało słabo dopasowany głos jak np. ork mówiący normalnym głosem z idealnym brytyjskim akcentem. Of Orcs and Men trzyma poziom dość zbliżony do późniejszych produkcji studia Spiders. Ostatecznie stawiam ten tytuł nieco wyżej w swoim prywatnym rankingu od Bound By Flame i Mars: War Logs. W tym pierwszym irytował mnie system walki oraz przepakowani przeciwnicy. W drugiej grze mieliśmy za to małe mapki poprzedzielane dodatkowo drzwiami, które każdorazowo trzeba było otwierać. Ponadto obie te gry posiadały irytujący respawn przeciwników, backtracking, niezbyt ciekawą fabułę i niezapadających w pamięć bohaterów. Tymczasem liniowość Of Orcs and Men jest tutaj plusem, bo dzięki temu brak jest tych wszystkich wad. Również historia trzyma odpowiednie tempo, wiemy jaki jest nasz cel co w Mars: War Logs i Bound by Flame nie zawsze było standardem. No i duet Styx i Arkail bardziej zapada w pamięć niż bohaterowie wszystkich gier Spiders razem wzięci.

Gre przeszedłem całą z małymi przerwami,bo bez tego by sie nie obyło. Mimo paru słabych punktów takich jak np. linijność ,brak rozbudowanego świata coopa ,musze przyznać,że po przebrnięciu przez pierwsze minuty gry,zaczyna się robić dosyć ciekawie. Głównie dzięki fabule i dialogą, przeprowadzanym taktycznie walką ,w których musimy sie często wyśilić aby je wygrać. Kolejnym plusem jest to,że gramy dwoma postaciami jednocześnie,a każda z nich ma swoje unikatowe umiejętności. Dlatego według mnie,warto poświęcić tej grze czas. :)

Na początku miałem mieszane uczucia co do tego tytułu, ale później było tylko co raz to lepiej. Historia zielonoskórego orka i goblina dała mi tyle frajdy, że sam nigdy w życiu bym się tego nie spodziewał po tym nisko ocenianym tytule. Fabuła bardzo przewidywalna, ale i tak da się przy tym dobrze bawić. Arkail bardzo poważna postać, zaś Styx to mistrz gadki i paprania roboty. System walki wydawał się być bardzo banalny, ale w połowie gry byłem zmuszony obniżyć poziom trudności z średniego na łatwy bo nie dawałem rady przeciwnikom mimo dobrze rozwijanych cech (według mnie) i umiejętności. Na pewno gra daje nam bardzo mało wyposażenia dla naszych bohaterów, przez całą grę podniosłem i kupiłem może po maks. trzy przedmioty z każdego rodzaju dla Arkail'a i Styx'a. Przejście zajęło mi 9h i to wystarczyło, gra nie przynudzała bo nie była za długa. Gdyby przejście miało wynosić około 20h, wtedy już bym raczej nie wytrzymał do finału. Graficznie też fajnie, wszystkie lokacje są głównie bardzo ponure i mroczne, dopiero pod koniec gry trafiamy na bardziej 'kolorowe' lokacje. Warto zagrać, Styx król.

Mówisz wiec ze aby przejśc tą grę na trudnym poziomie trudności z ostatnim przeciwnikiem w grze muszę zrobić z 10 podejść, każda walka z 3 falami wrogów co mi zajmię z godzinę ponieważ bo tak? Lubie tą grę i tych wydawców ale to za dużo. Unistall bez kończenia gry.

Gra bardzo mi się podoba. Zakochałem się w skradankach ze Styxem, a tą grę mimo że została wydana jako pierwsza zostawiłem sobie na koniec. Głosy, postacie i muzyka moim zdaniem są bardzo dobre, a system walki mimo że nie preferuję walki turowej to da się go nauczyć i nawet polubić. Polecam zagrać najpierw w pierwszego i drugiego Styxa a jeżeli wciągnie was ten świat to sprawdzić również "Of Orcs and Men".

Gra ładna, jest jakaś fabuła i w ogóle. Bohaterowie strasznie drewniani, liniowa do bólu, cutscenek więcej niż rozgrywki ale to gra i pewien scenariusz. do przeżycia. Dialogi takie 2 na 10. Ale najgorszy z tego jest system walki tego ciężko zdzierżyć. Zamiast normalnego trybu prowadzenia walki jest jakiś poj.bany system wciskania odpowiednich komend do ciosów a bohater i tak robi swoje i obrywa po ryju. Właśnie przez irytujący i psujący rozgrywkę system walki odechciewa się tym męczyć po godzinie. Gra warta 5 zł nie więcej.

Gra nastawiona maksymalnie na fabułę, nie ma otwartego świata, nie trzeba przeszukiwać każdego skrawka mapy za lepszym pancerzem i bronią, bo po drodze są prawie wszystkie elementy w związku z czym nastawić się trzeba na liniowość- misja za misją. Gra strategiczna, nawet na najłatwiejszym poziomie trudności walka bez minimalnej taktyki i słuchania zasad będzie robić kłopot w pewnych momentach. Pomimo, że to inna historia to drugim głównym bohaterem tej gry jest dobrze wielu znany Styx - nasz ukochany goblin o niewyparzonym języku znany z serii skradanek nazwanych jego imieniem - w tej grze w skradanki za dużo się nie pobawimy - aczkolwiek jej elementy są jak najbardziej wskazane w wielu etapach gry :), tutaj jest dużo walki, musimy balansować między walką wręcz Arkaila (głównego bohatera #1) oraz naszym Styxem (bohaterem #2), który raczej lepszym towarzyszem jest w walce dystansowej, naszym zadaniem jest manewrować dwoma bohaterami na raz, więc pole do popisu dla tych co mają podzielność uwagi jest tutaj ogromne i ah! jakże satysfakcjonujące. Sama gra jest na ok. 12h według czasu jaki mój Steam pokazuję, myślę, że da się przejść szybciej. Nie warto się jednak śpieszyć, ponieważ gra miło nagradza za zadania poboczne i prześledzenie niewielkich map na jakich krążymy. Rozmowy między bohaterami są zabawne, ciekawe, naturalne, co dodaje przyjemności z gry, sami aktorzy głosowi dobrani bardzo dobrze, choć przy niektórych postaciach uśmiałam się ciut z głosu dobranego do npc :). Podsumowując całość śmiem stwierdzić, że gra jak najbardziej warta swojego czasu i ceny, dobra zabawa i miłe spotkanie z postacią Styxa, strategia dla tych co nawet nie koniecznie lubią ten typ gier, polecam poznać historie.

it was a very nice story. minuses : - maps are linear, you basicly cant explore, just move forward - fights in about half of the game are similar - sometimes buggy (nothing major tho) - there are about 2-3 fights in the whole game when you need to lower difficulty (and they are not boss fights) pluses : - great story with unexpected plot twists - while 50% of fights are almost the same, another 50% need to be planned and executed perfectly (at least on hard) - i think they have one of the best item system in video games - items are just different. some give you more of A and others more of B and their importance depends on how you build your character. There are no useless items (at the end you will get the best wepons and they are indeed better, but armor that i got in chapter 1 is still the best) - you have to rly think how to pass certain maps. It happend to me that i tried 10 times to use Styx properly and then another 2-3 times to win the fight - i will say it again, story is great. That reason alone is enough to give you good enterteiment Game is quite short - you can pass it in about 10-12h (little bit longer on higher difficulties) but i dont think its a minus. If you can buy it with discount DO IT. If you dont have the discount, still i recommend to buy this game. Its awsome

Oczekuję Orcs and Men 2, Technomancer 2, tak jak Mars War Logs 3, tak jak Bound by Flame 2. Studio Spiders ma doskonałe gry, doskonałe, często niedocenione. Mają voice acting bardzo dobry, mają dobre mechaniki walki, mają często rozwój rpg, mają fajne szukanie przedmiotów na mapie, mają dobrą fabułę, mają nierzadko dobrą długość gry. I do tego cena jest odpowiednia. Nie rozumiem narzekań. Ja jestem zakochany w tych grach, mogę tylko chwalić i lepiej mi się w nie gra niż w nowe gry. Oczywiście kupiłem też Steelrising i również grałem namiętnie, potem może pomyślę nad Greedfall. Bardzo dobra ekipa, oczekuję nowych gier od tego studia w ich stylu.

naprawdę dobra gra tylko brakuje mi 100% wsparcia z kontrolerem bo mapę i ekwipunek to musze z klawiatury odpalać. fabuła jest naprawde dowalona jeszcze nie przeszlem ale juz wiem ze to kozacka giera warta tych drobniaków.