Recenzje Gunpoint

Świetna mała gierka. Pixel art ok, ale klimat noir jest przedni. Nie jest za trudna ale zapewni sporo dobrej rozrywki. Warta swej ceny, jak możecie dorwać w promocji to tym lepiej :)

Polecam gorąco. Grafika nie powala, ale proste możliwości gry na prawdę wciągają i dają do myślenia. Można shackować na prawdę wszystko windy, czujniki, drzwi i inne. Taki Watch Dogs dla ubogich :P 100% zadowolenia z zakupu :P

I've desperately been trying to find a fun game among all those AAA titles... and gave this one a chance. It was fun, funny and simple. Love the simple pixelart graphic, puns and gameplay. It is also replayable. I'm gonna do a second run soon.

In this game you assume the role of freelance spy Richard Conway. Conway seeks to clear his name in the murder of a high-profile weapons manufacturer, and gradually uncovers a murder mystery in his search for the real killer. This game combines elements of stealth and puzzle game. The key mechanic of the game is the Crosslink system, which allows the player to reprogram security systems in buildings. The player uses special tools to manipulate electrical circuits, open doors, turn off cameras and perform other tasks. Crosslink allows you to create connections between various elements in the building, e.g. triggering an alarm when the door is opened or turning off the electricity in a specific room. The player must plan his actions and use his skills to solve puzzles and avoid detection. Additionally, the player can develop their skills and acquire new tools, which allows them to solve more complex puzzles and perform more complex tasks. When i first played this game i remembered that i played also game called "Beat Cop" where the main character was also framed. If you liked this game i think you can try also Beat Cop. Soooo the game is 7/10 and i recommend you also game called "Beat Cop"

Świetna skradanka platformowa, w której wcielamy się w prywatnego detektywa zamieszanego w intrygę zabójstwa swojej klientki. Główny zamysł gry opiera się na możliwości przełączania urządzeń elektrycznych. Możemy tutaj podłączyć przycisk tak, aby otwierał wybrane przez nas drzwi. Oprócz przycisków i drzwi, możemy tutaj przyłączać również kamery, detektory dźwięku czy windy. Żeby nie było tak łatwo, urządzenia te są podzielone na sieci i możemy podłączać ze sobą tylko urządzenia z tej samej sieci. Ponadto, żeby odblokować możliwość ingerowania w daną sieć, musimy wpierw dostać się do jej włącznika, a niektóre przyciski mogą być aktywowane tylko przez strażników. Sprawia to, że każdy etap staje się łamigłówką, w której musimy w odpowiedniej kolejności odblokowywać kolejne sieci, aby dostać się do celu naszej misji. Pomiędzy kolejnymi misjami możemy dokupywać ulepszenia, takie jak możliwość podłączania broni strażników czy podłączania urządzeń pod napięcie. Oprócz tego możemy również ulepszać naszą mobilność, poprzez możliwość dalekiego skoku czy chodzenia po suficie. Podsumowując, gra oferuje ciekawe, aczkolwiek niezbyt wymagające łamigłówki, dając nam do dyspozycji odpowiednie zabawki. Wydaje mi się, że potencjał tej gry jest trochę niewykorzystany, a przy pomocy zaprezentowanych mechanik dałoby się skonstruować naprawdę wymagające wyzwania.

Perełka! Intrygująca, pełna humoru fabuła, świetnie wyważona rozgrywka (fajny balans między skradaniem się a akcją) i przyjemna oprawa audiowizualna (Muzyka naprawdę ROBI!). Watch_pożal się Boże_Dogs powinno się uczyć od tej niepozornej produkcji, bo mechanika hackowania wszystkiego co można zhackować jest elegancko wymyślona. W tej grze można ogłuszyć strażnika uderzając go drzwiami otwieranymi zdalnie przez innego strażnika myślącego, że wciskając pstryczek zapali światło. Czego chcieć więcej?

Dobra gra naprawdę warta zakupu. Pomimo tego, że całość można przejść w 2-3 godzinki, fabuła wciąga i intryguje. Gra pozwala na opowiedzenie się po jednej z dwóch stron (klasycznie dobra i zła), mamy też level editor jeśli ktoś czuje się na siłach by dodać do Workshopa własne poziomy. Nic dodać nic ująć. Porządna i dopracowana zręcznościówka.

To była jedna z tych nocy gdy anioły płakały nad nędzą gatunku ludzkiego. Krople padały jakby nie miało być jutra. Chrzanić metafory - lało w cholerę. Nie miałem za dużo czasu na rozwodzenie się nad meandrami meteorologicznymi z prostej przyczyny - właśnie uległem defenestracji. Nie, to nie jest zaraźliwe. Oknem wyleciałem, czy nic was nie uczą w tych szkołach dzisiaj? System edukacji kuleje, jak babcię kocham! Nie, nie chcę teraz o tym rozmawiać, to nie ma związku ze sprawą... Zmieńmy temat, dobra? Gdy skończyłem udawać rozbijający się samolot (cóż, było zabawnie, ale darowałem sobie tą część zabawy z rozwaleniem się przy lądowaniu...) zadzwonił telefon. To była kobieta w potrzebie. Potrzebie którą mógł zaspokoić tylko ceniący prywatność mężczyzna z talentem do spadania na cztery łapy jak zaprawiony w bojach kocur dachowy. Tak, ja też potrafię spaść z dachu, prychnąć pogardliwie i iść dalej. W przeciwieństwie do kota, mam jednak rachunki do opłacenia. Wracając do damulki: była mi bliska na odległość jednej strony ulicy. Dokładnie to naprzeciw mojego biura. Słyszałem drżący głos troski w słuchawce po tym jak skończyłem praktykę na egzamin spadochroniarski, tyle że bez spadochronu - to przejęcie w jej głosie stopiłoby bryłę lodu, którą w tym zawodzie nabywasz w miejsce serca. Nadal nie chcę z nikim gadać o tym locie przez okno w kierunku chodnika, serio... Fortunnie, poza empatią klientka ma też dla mnie zadanie. Typowe, znajdź coś, nie daj się przy tym złapać i najlepiej aby udzielający informacji żył w błogiej nieświadomości, że wie tylko on sam, i może ewentualnie jeden z bogów, w których niektórzy wierzą. Wynajęła mnie. To mógł być początek wspaniałej przyjaźni, ale została zabita zaraz potem. Jestem podejrzany, bo widziałem ją jako ostatni. Teraz moim celem jest oczyszczenie własnego imienia (albo tylko kartoteki, do szczęścia w życiu wystarczy...), zarobienie trochę (bądź więcej niż trochę) i ewentualnie zemsta za śmierć dziewczyny. Nie jestem jednym z tych cynicznych detektywów których znasz. A przynajmniej nie tylko. Potrafię upadać z dowolnych wysokości bez szkody dla mnie. Mam pięści ciężkie jak kac po weekendowej popijawie. Skaczę niczym pchła, choć wyglądam znacznie lepiej. Potrafię momentalnie znaleźć punkty zaczepienia na ścianie czy suficie, taki talent. Potrafię też hackować. Jak mnie wkurzysz, to włączając światło możesz przy okazji dostać w twarz elektronicznie sterowanymi drzwiami. Jestem elastyczny, sprawy mogę załatwić subtelnie i cicho, ale jak wolisz to potrafię też fundnąć facelifting ze skutkiem natychmiastowym - co wybierzesz? Zabieram się więc za zlecenie, w tle przygrywa jazz, nadal parszywie leje... ZALETY: - Jest okazja do główkowania - Można zdać się też na refleks i rozwiązania siłowe - ... o wyborze powyższych decydujesz samodzielnie zakupując odpowiednie umiejętności - Cudny jazzik jako oprawa dźwiękowa - Edytor poziomów WADY: - Mała postać bohatera - Krótki tytuł, chciałoby się więcej tych misji - Wbrew tytułowi, nie postrzelasz sobie Osoby, które grałyby w tę grę: - Philip Marlowe - Arsen Lupin - David Belle Osoby, które nie grałyby w tę grę: - Król Artur - Fred Flintstone - Augustyn Aureliusz Więcej moich recenzji na wartym obserwowania kuratorze [url=https://steamcommunity.com/groups/rec100cheevo] Recenzje na 100%... osiągnięć [/url].

Gunpoint to całkiem niezła i przyjemna w rozgrywce gra skradankowo - logiczna w 2D. Rozgrywka to takie pomieszanie gry platformowej ze skradanką oraz grą logiczną. Ten miks gatunkowy daje nam całkiem unikalne doświadczenie, a gra zyskuje na oryginalności. W grze wcielamy się w szpiega - hakera z wmontowanym egzoszkieletem. Pozwala nam to skakać na duże wysokości oraz przebijać szyby. Dodatkowo posiadamy telefon, dzięki któremu możemy hakować każde urządzenie elektroniczne w grze. Te dwie główne zdolności pozwalają przechodzić poziomy na wiele sposobów, a gra ocenia przejście każdego etapu w 4-rech kategoriach. Gra się świetnie, minus jest taki, że główną kampanię, która rozdziela się na dwa wątki, możemy przejść w ciągu jednego dnia i to dwa razy, poznając obie wersje historii, co daje w sumie ok 5-8 godzin rozgrywki. Odrobinę ratuje sytuację edytor, ale tylko odrobinę, bo nie znalazłem jeszcze nowej kampanii, a mapy pojedyncze szybko nudzą. Grafika w grze to rzecz gustu jednym będzie pasować innym nie, dlatego jest i w plusach i minusach. Gra godna polecenia, szkoda tylko, że taka krótka i dlaczego niemal każdy level to tylko jeden budynek? [b]PLUSY: + Duża grywalność + Innowacyjna gra szpiegowska 2D + Świetna mechanika rozgrywki + Grafika Retro MINUSY: - Okropnie krótkie poziomy - Mówiąc krótko...krótka:) - Grafika Retro[/b] [h1]Ocena: 7/10[/h1] [h1]Zapraszam do obserwacji naszego kuratora: [url=https://store.steampowered.com/curator/26553378/] ŚWIAT RECENZJI[/url][/h1] https://store.steampowered.com/curator/26553378/

Wciskasz guzik windy, a w budynku obok na trzecim pięterze strażnika poraził prąd. Co za pech. Chwilę później skaczesz z 10 piętra na główkę, wstajesz i z miejsca wskakujesz na drugie piętro. Wciskasz włącznik światła, który wzywa windę na parter. Gdy usłyszy to czujnik dźwięku, otworzy drzwi przed tobą. W tej grze można hakować całe budynki. Trzeba tak połączyć wszystkie urządzenia by przejść przez zabezpieczone techniką i strzeżone przez strazników biura. Mozna też skakać z wysokości, chodzić po ścianach i sufitach. Wszystko to w konwencji detektywistycznego filmu noir zmieszanego z szczyptą cyberpunku. Płaszcz, kapelusz, urządzenia hakerskie, śledztwo, ofiary, deszcz i jazz w tle. Klimat jest rewelacyjny. Mocno polecam. Całość na ok. 3 h.