Recenzje Hitman: Absolution™

BARDZO FAJNE CAŁE ZROBIŁEM W ZALEDWIE 4GODZINY

BIAŁA KOSZULA, CZERWONY KRAWAT BO TERAZ WCHODZI HITMAN NA TRACK

ZAJEBISTA GIERKA ale troche krótko trwała bo przeszedłem ją w 7 godzin :(

Super gra lecz bardzo liniowa ale mimo wszystko polecam

Mam problem z oderwaniem się z fotela przez tą grę.

gra z bohaterem co zmienil zdanie i tera broni jakiegos dzieciaka nadprzyrodzonego

zajebista sigma tylko czemu on jest łysy jak zabiłem czarnego przy koledze czarnym to dostałem wpierdol

polecam, gra jest bardzo dopracowana, a naj bardziej mi sie podoba bicie chinczyków

Po przejściu fabuły polecam gierkę. Wybuchy, ogień przeplatane z cichym skradaniem i morderstwami to idealny kontrast. Nie rozumiem krytyki na tą część.

Hitman to gra, w której możesz być cichym, ale zarazem bardzo skutecznym zabójcą. Wcielasz się w Agenta 47 – faceta, który ma na głowie więcej włosów niż ja po 2 godzinach w barbershopie. Twoje zadanie? Zabić gościa, ale zrobić to tak, żeby nikt nie zauważył. Chcesz być niewidoczny jak ninja, tylko że w garniturze. Super opcja, jeśli masz kompleks Jamesa Bonda i nie chcesz zostawiać w kuchni żadnych brudnych talerzy po kolacji. Lubię: Planowanie zabójstwa – to jak gra w szachy, ale z zabójstwami. Możesz zmieniać plany, podsłuchiwać rozmowy, przebierać się za kelnera i serwować truciznę w winie. Tak, dobrze czytasz, to gra, w której zatrujesz swoich wrogów w elegancki sposób. Eliminacja celów w stylu Agenta 47 – nic nie jest przypadkowe. Zrób to po cichu, sprytnie i elegancko. Chcesz zabić kogoś podczas koncertu? W porządku, ale nikt nie ma wiedzieć, że to ty. To jak gra w „hide and seek”, tylko z bardziej zabójczymi konsekwencjami. Mnóstwo przebieranek – czy to ochrona, kelner, czy wręcz… pielęgniarka? Możesz być kim chcesz. Dajesz im nową tożsamość, oni się cieszą, a ty? Ty po prostu masz nowych gości do eliminacji. Jakbyś był Uberem, ale tylko dla trupów. Nie lubię: Za dużo planowania – naprawdę, czasem czuję się jakbym był w jakimś biznesowym spotkaniu. 3 godziny ustawiania wszystkich rzeczy i eliminacja w jednym z 12 możliwych scenariuszy. Zamiast wziąć pistolet i po prostu walić w chłopa. Misje robią się monotonne – okej, zrozumiałem. Zabić kogoś, przebierając się za ochroniarza? Znowu? Wolałbym, żeby ktoś chociaż rzucił jakąś bombą, żeby było więcej akcji. Polecam: jeśli chcesz poczuć się jak gość, który ma wszystko pod kontrolą – trochę jak James Bond, ale bez konieczności noszenia ładnych garniturów. Dla tych, którzy potrafią działać po cichu, ale nie nudzą się przy tym. Nie polecam: jeśli szukasz gry, w której więcej strzelasz, a mniej czekasz na okazję do zabójstwa przez 10 minut. Czasami brakuje bardziej… no, tego czegoś, co rozpieprza wszystko dookoła. Ocena: 8/10 – elegancko, zimno, ale czasami to trochę za dużo planowania i za mało akcji. PS. Zacząłem grać w Hitmana i przez chwilę myślałem, że jestem tak dobrym zabójcą, że może zostanę profesjonalnym ochroniarzem. Po godzinie pomyślałem, że w sumie to zabijanie ludzi nie jest takie złe… A potem przypomniałem sobie, że chyba nie mam licencji na to, więc może lepiej wrócić do grania w gry.