Recenzje Copycat

smutna, ale daje do myslenia

gra jest w porządku ale nie spodziewałam się takiego zakończenia plus fabuła gry bardzo krótka

Na wstępie zaznaczę, że nie uważam Copycat za złą grę. Wręcz przeciwnie – ma potencjał, ładną oprawę graficzną, bardzo przyjemny klimat i ciekawy punkt wyjścia fabularnego. To opowieść o kocie z adopcji, który trafia do nowego domu i z czasem zostaje wyparty przez tajemniczego "sobowtóra". Brzmi intrygująco? Bo takie było demo – klimatyczne, emocjonalne, z obietnicą czegoś głębszego. Niestety, pełna wersja nie dostarcza już takiej samej jakości. Przewidywalność fabularna i niedosyt Największym zarzutem, jaki mam wobec Copycat, to przewidywalność. Historia rozwija się w sposób bardzo prosty i liniowy. Grę ukończyłam w niecałe 3 godziny, bez pośpiechu, bez zagubienia, bez żadnego większego wyzwania. Po mocnym początku oczekiwałam jakiegoś zwrotu akcji, pogłębienia historii, może jakiegoś bardziej emocjonalnego uderzenia. Niestety – nic takiego się nie dzieje. Zakończenie to dla mnie największy zawód. Bohater-kot zostaje ostatecznie "zastąpiony" przez tytułowego copycata, który idealnie wpasowuje się w nowe otoczenie. Nasz pierwotny kot, porzucony i samotny, znika z kadru. I... to tyle. Bez wyjaśnienia, bez sensownego domknięcia wątków, bez emocjonalnej kulminacji. Mam wrażenie, że końcówka została zrobiona na szybko, zupełnie na siłę, bez próby wciągnięcia gracza głębiej w emocje tej sytuacji. Liczyłam, że może gra podejmie temat tożsamości, odrzucenia, może nawet poruszy coś bardziej symbolicznego. A wyszło płasko. Można wręcz odnieść wrażenie, że twórcy nie do końca wiedzieli, jak zakończyć tę historię – więc po prostu ją urwali. I to boli najbardziej, bo budowanie nastroju było naprawdę dobre. Tylko zabrakło zakończenia, które miałoby sens i zostawiłoby gracza z czymś więcej niż tylko "no okej, to koniec?". Oprawa i mechanika Graficznie i dźwiękowo jest naprawdę ładnie. Styl pastelowy, uspokajająca muzyka, animacje kocich ruchów – wszystko to trzyma poziom. Problem w tym, że rozgrywka jest bardzo prosta, wręcz minimalna. Główna oś gry to przechodzenie przez kolejne lokacje, słuchanie narracji i wykonywanie prostych interakcji. Nie ma żadnego wyzwania, nie ma też większego zróżnicowania gameplayowego – więc jeśli ktoś liczy na coś bardziej angażującego, może się szybko znudzić. Cena a zawartość I tu dochodzimy do tematu ceny. Copycat kosztuje obecnie 68 zł – i szczerze mówiąc, to zdecydowanie za dużo jak na 2–3 godziny gry, która kończy się bez satysfakcji. Za tę cenę można kupić inne, znacznie bardziej rozbudowane i emocjonalnie angażujące tytuły. Choćby wspomniane wcześniej Stray – kosztuje podobnie, a oferuje znacznie więcej: eksplorację, tajemnice, intensywną narrację i porządną dawkę emocji. Copycat w wersji demo obiecywał podobną jakość – ale pełna wersja tego nie dowiozła. Gdyby gra kosztowała 20–30 zł, byłaby to uczciwa cena za krótką, artystyczną przygodę z niedomkniętym zakończeniem. Ale za prawie 70 zł? Nie polecam. Może kiedyś, na dużej promocji – wtedy warto ją poznać dla klimatu i ciekawie przedstawionego kociego punktu widzenia.

Bardzo przyjemna gra dla wszystkich miłośników kotów, chociaż troszkę zbyt krótka. Mimo wszystko polecam ;)

Gra dość emocjonalna, kocie myśli robią swoje, bardzo się zżyłam tą kotką. Bez łez tez się nie obeszło.

PL : W prawdzie ja w nią nie grałem, ale moja żona-kociara ją ukończyła. Gra bardzo jej się podobała i skończyła ją na jednym posiedzeniu. Copycat bardzo ją poruszyło i uroniła podczas rozgrywki kilka łez. ENG. : To be honest, I didn't play it, but my cat-loving wife finished it. She really liked the game and finished it in one sitting. Copycat moved her deeply, and she shed a few tears during the game. Gorąco polecamy! :)