Recenzje Yoshiwara Higanbana

Zacznijmy od tego, że wersja na steama jest najbardziej wybrakowana ze wszystkich które wyszły. Pierwsze wydanie gry było wersją 18+, następnie wyszedł port na psv, wersja ocenzurowana, która zbiła kategorię wiekową do 17+, ale w zamian za to dodawała dodatkową ścieżkę i dwa krótkie omake dla każdej postaci. Także jeśli ktoś ma możliwość to lepiej zagrać w port na switcha bo ma on tą samą zawartość co psv. Jeśli jednak zdecydujecie się na wersję steamową to jest jeszcze internet. Na bili bili można obejrzeć całą ścieżkę Tatsukichiego, której tu nie ma, a co do scen 18+ to można znaleźć wszystkie od Akito, Shinobu i Sakuyi i po jednej od Shigure i Iseyi. Oczywiście po japońsku. Co do samej gry to jest ona według mnie dość nierówna. Są ścieżki bardzo dobre czyli Shigure i Akito, dobra czyli Tatsukichi, jest średnia czyli Shinobu i są słabe czyli Sakuya (bo ilość głupot w niej obraża inteligencję gracza) i Iseya (bo po ścieżce Tatsukichiego mam dla niego tylko wstręt). Trzeba mieć na uwadze to, że gra była oryginalnie 18+ więc czasem potrafi jechać w mroczniejsze klimaty, także jeśli wystrzegacie się w otome tragedii, beznadziei, ludzi którzy mogą robić innym kuku, zaburzeń, to nie jest to tytuł dla Was. Większość postaci ma po 3 zakończenia z czego 2 są złe i jedno dobre, choć dobre czasem są słodko-gorzkie, także jeśli nie zorientowaliście się już po tym, że to otome dziejące się w Yoshiwarze czyli dość brutalnym miejscu, to już ta proporcja w zakończeniach powinna dać Wam obraz tego w jakim klimacie jest gra. Z drugiej jednak strony szala bardziej przechyla się w stronę tragedii, smutku i beznadziei niż szaleństwa, także jeśli myślicie, że to coś w stylu Black Wolves Sagi to to też nie te klimaty. Jeśli Wasz japoński dopiero raczkuje to też odradzam, twórcy włożyli dużo pracy by jak najwierniej oddać świat Yoshiwary okresu Edo, co im się chwali, jednak w konsekwencji pojawiają się takie słowa przy których nawet słownik wymięka, także nawet na tle innych historycznych otome jak Ken ga Kimi japoński jest wymagający, podejrzewam, że z chińskim jest podobnie. Odświeżającym jest, że mamy tu do czynienia z dorosłymi więc przy zalewie gier głównie z nastolatkami to coś co może przyciągnąć dojrzalszego gracza, choć tak szczerze mówiąc bywają tu dość duże głupoty jak w ścieżce Sakuyi. Gra jest przyzwoita, ma dobre ścieżki, piękne momenty, choć bywają też dość duże głupotki, które przeszkadzają w odbiorze i nie pomaga, że wersja na steama jest wybrakowana. Podsumowując można na steamie znaleźć lepsze otomce, ale przy tym też można się dość dobrze bawić i myślę, że niektóre rzeczy zostaną z graczem na dłużej (szczególnie tytułowe zakończenie Higanbana jest wyjątkowo tragicznie piękne), także warto w nią zagrać, choć najlepiej na switchu i w promocji.