Recenzje Alba: A Wildlife Adventure

[h1] Alba: A Wildlife Adventure [/h1] Mogłem poczuć się jak prawdziwy ornitolog! :D (pstrykałem zdjęcia ptakom)

Symulator spaceru z uzupełnianiem atlasu. Tytułowa Alba przyjeżdża na wakacje do dziadków na małą hiszpańską wysepkę słynącą z ptasiej różnorodności i spędza czas z psiapsi, próbując w tydzień zebrać podpisy do petycji mającej zapobiec budowie hotelu w miejscu lokalnego rezerwatu. Co jest HOT: + a co można przez ten tydzień zrobić: ano pogadać z mieszkańcami, sprzątnąć śmieci, naprawić budki dla ptaków, wstawić nowe fotografie do tabliczek, poznajdywać skróty pozwalające szybko przemieszczać się po małej a zróżnicowanej wysepce; + jednak głównym zajęciem bohaterki - poza dźwiganiem lokalnej ekokultury - jest kolekcjonowanie zdjęć fauny za pomocą przystępnej apki (jest trochę ssaków, ale zdecydowana większość atlasu to ptaki). Chwile, w których nie możesz cyknąć foty, bo to albo łapie dalszy plan, albo ptaszor w ostatniej chwili przelatuje na inną gałąź jak akurat przybliżyłeś - autentyczne doświadczenie ptasiarza, prawie jakby człowiek sam wyszedł z domu; + solidna oprawa dźwiękowa - a konkretnie ptasie odgłosy. Są realistyczne, często ptaka można namierzyć wsłuchując się w dźwięki, a choć mnóstwo ptaków odzywa się na raz w tle, nie robi się z tego kakofonia; + faktycznie czuć, że to kawałek wspomnień kogoś wychowanego w Hiszpanii, a nie kolejna generyczna lokacja. Co NO WIESZ, TO ZALEŻY: ~ fabularnie jest to prościutkie - wspierający dziadkowie, chciwy burmistrz, zły deweloper w garniaku, Alba nie może się cieszyć fiestą, bo łamana jest konstytucja. Nic zapadającego w pamięć, jeżeli chodzi o wydarzenia czy dialogi. A co NOT: - zamiast zwykłego wybierania opcji "tak/nie", trzeba myszką/lewym joystickiem pokiwać/pokręcić głową. Ogólnie pomysł spoko - szkoda, że tak kulawo działa, czasem długo się w ogóle nie zaklikuje, czasem musisz parę sekund kręcić, żeby gra załapała odpowiedź, i generalnie ta mechanika zajmuje zdecydowanie zbyt dużo czasu; - ja wiem, że to jest bardzo uproszczona wizja opiekowania się przyrodą i na ten błysk odradzania się natury trzeba przymknąć oko, ale i tak "wciśnij A, żeby w pół sekundy podręczną apteczką wyleczyć wiewiórkę z zatrucia pestycydami" mnie osłabiło. Generalnie - sympatyczna gierka z podżanry "bezstresowe bieganie po małej a zróżnicowanej wyspie z kolekcjonowaniem", miło spędzone dwie czy tam trzy godziny. Fabuła jest prosta jak film klasy B dla dzieci o ochronie przyrody, ale ten aspekt gra nadrabia atmosferą - czuć ducha lokalnej wspólnoty, postacie są sympatyczne, no i wszystko to składało się na przyjemny, nostalgiczny klimat wakacji u dziadków skupionych na naturze. Dobra pozycja dla dzieci.

Całkiem przyjemna gra o dziewczynce, która sprząta, naprawia, zbiera śmieci i ratuje zwierzęta podczas gdy dorośli stoją obok i mają wymówki. Co więcej paroletnia bohaterka potrafi sama naprawiać pomosty.