Recenzje [Chilla's Art] Onryo | 怨霊

Nie jestem osobą, która odstrasza grafika, zresztą ta tutaj na pierwszy rzut oka nie wygląda źle. Niesmak budzi dopiero kiedy podejdziemy do jakiegoś przedmiotu, ale to też da się przeżyć, choć nieco smutkiem napawa mnie fakt, że takie coś powstało w 2020 roku, bo to nie kwestia silnika gry, tylko po prostu olania tekstur samych przedmiotów. Twórcy są jednak konsekwentni. Tak samo olali oprawę dźwiękową i choć od początku zachęcają nas do grania w słuchawkach to w sumie chyba tylko po to by pokazać czego jeszcze nie dorobili. Klimat jest mocny, gra potrafi wzbudzić panikę, ale jak tylko ogarniemy, że goniące nas duchy wydają tylko jeden dźwięk i nie mieszczą się w niektórych drzwiach, strach szybko przechodzi. Dodatkowo nie trzeba się chować, wystarczy cały czas biegnąć, a że nasza postać się nie męczy i nie ginie od razu jak wpadnie na ducha, pozwala w zasadzie skupić się jedynie na poszukiwanych przedmiotach. Nie mam pojęcia jak Chińczycy to robią, że nawet takie gówniane gierki potrafią straszyć dlatego pewnie jeszcze nie jednej kupie dam szansę, ale tutaj jest tylko zmarnowany potencjał.