Recenzje Monaco: What's Yours Is Mine

Szybka, przyjemna oraz fajne gierka do pogrania ze znajomymi, czy nawet w pojedynkę. Grafika może nie powala, ale nie przeszkadza ona podczas rozgrywki. Postacie którymi możemy grać mają ciekawe, różniące się od siebie umiejętności, które możemy wykorzystać na wiele sposobów. Kiedy gramy w więcej osób, przyznam że oprócz rozmyślania wspólnego planu jak dostać się w dane miejsce, jest przy tym również duży ubaw. Niestety, trafi ona wyłącznie tylko do określonej grupy ludzi, nie do większości.

Bardzo dobra gra, genialna na zabicie czasu, szczególnie ze znajomymi.

When I first play this game, I was confused, because i didn't know what's going on in this game. But I was with my friends and our first game was very hillarous. Soundtrack in this game is...just...AMAZING!!! If you want to play a game with your friends, you must buy this game!!! You'll have too much teamwork, too much fun and too much awesome music. 10/10!!!

W singlu trochę monotonna. Natomiast w co-opie pokazuje pazurki, Jak tylko zrozumiemy na czym polega mechanika gry, zaczniemy umiejętnie stosować zalety klas, gra staje sie naprawde grywalna (wiem masło maslane :P ). No i w sumei mało jest skradanek gdzie mozna robić włamy razem z znajomymi (paydaya nie liczę bo to jednak shooter )

Powiem tak jest pare gierek które jest dobrych,no cóz tak jest ale ta gra to taki wciągacz nad którym trzeba troche posiedzieć by go skonczyć.To troche wada Monaco ale i tak polecam tą gre za klimat,muzyke po częsci fabułe itd. Opinia słaba ale i tak nie oceniam zbytnio gier na steamie wiec niech ma ta gierka opinie a co tam :P

Świetna gra , wyśmienity gameplay i ZAJEBISTA muzyka Monaco to strategiczna składanka w której naszym zadaniem jest okradzienie nieruchomości lub czegoś w tym stylu do wyboru jest kilka klas postaci każda z odmiennymi umiejętnościami w grę najlepiej grać z przyjaciółmi w co-op . Serdecznie polecam :D

Monaco ma ten problem, że z jakiegoś powodu nudzi. I to nie tylko mnie. Na przestrzeni lat wracałem do tej gry z różnymi znajomymi i zawsze docieraliśmy do podobnego momentu w fabule. Problem leży chyba najbardziej w tempie. Siłą Monaco jest masa mechanizmów i zależności na mapie, jak alarmy, detektory ruchu, kamery, przebrania, gadżety, różni przeciwnicy, klasy postaci, destrukcja otoczenia itd. Tylko, że wszystko to zdaje się być pomijane przez szalone tempo, które może nie zmusza, ale bardzo zachęca do tego, by poziomy przebiegać i na nic nie zwracać uwagi. Coś co miało potencjał był dość bogatą skradanką zamienia się w odcinek Benny Hilla, gdzie nikt nie wie co się dzieje na ekranie. Największy ubaw mieliśmy co ciekawe w trybie PvP. Może gdyby druga część poszła w tę stronę albo trochę zwolniła, to byłaby mniej nużąca. Obecnie nie polecam nawet za grosze i dla zabicia nudy, bo szybko może odrzucić

[b]Monaco[/b] to ciekawy tytuł z kategorii gier akcji, skupionej i zaprojektowanej z myślą o kooperacyjnej rozgrywce, w której to gracz wraz ze znajomymi wcielają się w rolę złodziei, okradających poszczególne lokalizację z dostępnych w niej kosztowności, a następnie możliwie niezauważenie i bezpiecznie starają się uciec z owym zebranym łupem – co nie będzie zawsze prostym zadaniem. Tytuł choć grywalnie ciekawy, niestety posiada w sobie szereg elementów, które wywołują mieszane odczucia co do całości, a w samej grze jest ich sporo – co może szybko zniechęcić gracza do dalszej zabawy. [h1]Ale do rzeczy:[/h1] Powiem szczerze, że grając w powyższy tytuł nasuwała mi się na myśl jedna gra, a mianowicie The Escapists w odwróconej formie, w której to gracz sam lub w grupie znajomych (możliwość gry maksymalnie w 4 osoby), będzie miał za zadanie dostania się w głąb określonej lokalizacji, zabrać wszelkie dostępne tam kosztowności (i nie tylko) po czym możliwie niezauważony będzie starał się uciec z niej z owym łupem. Teoretycznie, początkowo nie jest to coś trudnego, jednakże z każdą kolejną lokalizacją, poziom trudności rośnie, stopień skomplikowania by dotrzeć do wyznaczonego miejsca, wykraść określone rzeczy, również się powiększa – sama rozgrywka staje się bardzo dynamiczną a zarazem precyzyjnym procesem, w którym to jeden błąd może doprowadzić do katastrofy. Dlatego też kluczowym aspektem tego tytułu jest bliska kooperacyjna rozgrywka ze znajomymi, tylko dzięki temu będziecie w stanie celująco wykonać zadanie – a dla bardziej ambitnych, wpisać się do światowego rankingu w szybkości wykonywanych misji. [h1]Dalej…[/h1] Bez obawy, jak najszybsze pokonanie danego poziomu (najlepszy czas) nie jest wymagany, by przejść do kolejnego etapu, jednakże by odblokować kolejną misję musimy zebrać z góry określone rzeczy z danej lokalizacji – lecz w jakim czasie to zrobimy i jak to zrobimy, to będzie zależeć od nas samych i działania naszych znajomych. Co ciekawe system nie trzyma gracza za rękę, mamy pełną swobodę w wykonywaniu misji, tak więc w jaki sposób to zrobimy, jaka taktykę obierzemy lub za pomocą jakich postaci – to wszystko zależy od nas samych. W samej grze mamy dostępnych kilka trybów zabawy, zaczynając od zwyczajnego trybu fabuły, po wszelakie misje poboczne jak również tryby pvp dla bardziej wymagających graczy – tak więc jest co robić, a każdy powinien znaleźć coś ciekawego dla siebie. Idąc dalej mamy do dyspozycji aż osiem (8) klas postaci, każda z nich posiada specjalne umiejętności mogące wpłynąć znacznie na przebieg całej akcji, niekiedy znacznie ułatwiając nam zadanie dotarcia i zdobycia potrzebnych rzeczy. W tym również przypadku mamy pełną swobodę w wyborze danej postaci, to od nas zależy kogo wybierzemy do danej misji lub też nie – czy będzie to: - The Lookout (Skradanie, wypatrywanie wrogich jednostek na mapie) - Cleaner (Ogłuszanie wrogich jednostek) - Locksmith (specjalizuje się w szybszym, niż inne postacie otwieraniem zamków) - Pickpocket (Umiejętność zręcznego chowania się po krzakach) - Mole (Posiada umiejętność burzenia ścian) - Gentleman (Przebiera się w inne stroje, przez co ochrona mniej się nim interesuje) - Hacker (Potrafi sprawnie deaktywować dostępną elektronikę, lasery, kamery itp.) - Redhead (Umiejętność szybszej reanimacji, lub też omamienia wroga na krótki czas by stał się nieszkodliwy) My decydujemy, która z powyższych postaci będzie przydatna w tej określonej misji. Misje, powiedzmy szczerze nie są zbyt interesujące, aczkolwiek w większym gronie znajomych jest co robić – zwłaszcza kiedy chcemy przejść dany poziom w jak najlepszym czasie, możliwie bezszelestnie. [h1]A teraz od tej drugiej strony…[/h1] To co na pewno was zdziwi na samym początku to fakt że gra nie posiada w ogóle samouczka, gracz jest z miejsca wrzucony na głęboka wodę nie wiedząc o grze praktycznie nic – to duży błąd, bo nawet ja (doświadczony gracz) początkowo miałem mętlik w głowie, co robić, gdzie, czym i dlaczego. Kolejna kwestia to mało dokładna oprawa graficzna, styl pikselowy nie jest problemem, jednakże ciężko dostrzec w niej interaktywne elementy które można wykorzystać w określonym celu. Asortyment, wyposażenie jaki występuje w tym tytule jest zaledwie symboliczny, a sposób ich wykorzystania, pojemność (amunicja) jest wręcz komiczna biorąc pod uwagę czym dysponuje przeciwnik komputerowy. Człowiek się zastanawia ok oddałem strzał, czas przeładować… ups nie wiemy jak lub nie można – a przeciwnik strzela do nas jak Rambo. Pod względem fabularnym, w głównym trybie gry też nie jest najlepiej, misje są mało rozbudowane, ukończenie każdej z nich to kwestia maksymalnie parunastu minut, co sprawia że gra zaczyna prędzej czy później szybko się nudzić i niestety nic tego nie zmienia, odczuwalny całkowity brak klimatu gry. Być może mniej znaczący element dla większości, ale zawsze, gra nie posiada polskiej lokalizacji językowej, osoby które nie znają języka angielskiego będą miały dodatkowy problem – jednakże da się grać bez tego. [h1]Podsumowanie:[/h1] Monaco to ciekawy tytuł z kategorii gier akcji, skupionej i zaprojektowanej z myślą o kooperacyjnej rozgrywce, w której to gracz wraz ze znajomymi wcielają się w rolę złodziei – ciekawa gra, lecz nie powala na kolana. [quote][b]Szukasz więcej recenzji?[/b] Zapraszam. [url=https://store.steampowered.com/curator/32785706/ ]Kurator walas85[/url] Zachęcam wszystkich do obserwacji kuratora, by na bieżąco otrzymywać świeże informacje o nowo zrecenzowanych tytułach.[/quote]

Paydaya kojarzy większość. A ilu słyszało o Monaco? Duży wpływ na taki stan rzeczy miał pewnie marketing, częściowo stawiałbym też na grafikę. Kto spojrzy dziś na kwadraty w 2D, kiedy ma porządnych policjantów i złodziei, którzy przypominają żywych? A to błąd. W końcu liczy się grywalność. W M:WYIM okradamy przeróżne miejsca, patrząc na planszę z góry. Do wyboru mamy 8 postaci, które różnią się umiejętnościami. I nie są to różnice błahe. Jeden może usypiać innych ludzi, drugi przebija się przez ściany, trzeci ma małpkę, która sama zbiera pieniądze w pobliżu... Daje to mnóstwo możliwości. A za zdobyte monety możemy używać dodatkowych rzeczy znalezionych na mapie, jak np. bronie. Da się zwyczajnie wszystkich rozstrzelać, ale jest też opcja pozostania niezauważonym. Dla każdego coś miłego. Misji jest sporo - dwie główne kampanie, parę dodatkowych zadań i Warsztat Steam z kolejnymi. Wszystko można ukończyć samemu bądź w kooperacji. Ta druga opcja jest zdecydowanie lepsza. Każdy wybiera pasującą mu postać i gra staje się ciekawsza, bo otwierają się kolejne możliwości. Czy w kilku jest łatwiej? Tak, bo zdolności partnera na pewno okażą się przydatne, a i może nas podnieść po śmierci. Ale w singlu też nie jest źle. Poziom trudności podnosi się powoli i dopiero pod koniec drugiej kampanii robi się naprawdę ciężko. Do tego czasu każdy będzie już jednak wiedział co i jak. Grafika nie powinna nikogo odstraszyć - nie jest to 3D, ale prezentuje się bardzo ładnie. Ma swój styl. Do tego klimat robi świetna ścieżka dźwiękowa i wszelkie odgłosy. Do sfery audio nie mogę się przyczepić - jest idealna. Naprawdę warto zainteresować się tym tytułem, szczególnie jeżeli szukacie czegoś dla kilku graczy. Spokojnie można ją przechodzić nawet kilka razy - wystarczy wybrać inne postacie, by nie wkradła się monotonia.

Kawał dobrej gry, dzieło warte swojej ceny. Rozkręca się coraz lepiej z każdą przegraną godziną. W singlu gra jest dobra, fabuła (jeśli ktoś zwróci uwagę) wciągająca, nie nudzi, ale naprawdę dobrze zacząłem się bawić grając lokalnego multiplayera z przyjacielem, jeszcze na konsoli. Owocna współpraca daje niemal toksyczne ilości satysfakcji. Jeszcze więcej zabawy odkryliśmy przeglądając poziomy użytkowników, gdy kampanie przestały być wyzwaniem. Jest tam wszystko, na każdy poziom trudności- mapy typowo 'skradankowe', nad którymi będziemy chcieli posiedzieć, wyuczyć się i rozplanować, jak też dynamiczne, szybkie poziomy, w których chaos i losowość są tylko faktorem podbijającym zabawę. Dałbym więcej łapek w górę gdybym miał.