Recenzje OXXO

;)

.

epix

Dobra giera.

Prosta gra logiczna zaskakująca pod względem prostoty założeń, za którymi kryje się olbrzymia doza frajdy.

https://www.youtube.com/watch?v=3laG3OMG_Lw [quote] [h1]Więcej informacji w pełnym opisie (usuń spację z adresu):[/h1] hakimodo. pl/2019/09/09/r87-oxxo/ [/quote] [h1]OCENA: POZYTYWNA - 6/10[/h1] Gra jest ciekawa i spodobała mi się na tyle, że roztrzaskałem ją za jednym posiedzeniem w ciągu 3h grania. Poziomy są dosyć proste i znając zasady każdy z leveli idzie rozwikłać w kilka minut. Oddano nam dosyć dużo poziomów do rozwikłania i choć co prawda jest to gra, której nie będziemy powtarzać – to jednak w połączeniu z ceną w wysokości 2-3 piw (zależnie od jakości) zawartość jak najbardziej jest „na tak”. W poprzednią grę autora graliśmy razem z moim 10-letnim synem, bijąc się o myszkę i tego kto ma kierować rozwiązywaniem zagadek. Tym razem był on zajęty więc mogłem pochłonąć grę samodzielnie – ale wy uważajcie i nie dopuszczajcie swoich pociech do gry wspólnie z wami [list][h1]+++ PLUSY +++[/h1] [*]Minimalistyczna oprawa graficzna. [*]Proste zasady i łatwe wprowadzanie kolejnych klocków kierujących się nowymi regułami. [*]Średni poziom trudności – nie jest za łatwo i czasami nawet nieco trudno. [/list] [list][h1]— MINUSY —[h1] [*]Gdy ktoś się wciągnie to gra daje się ukończyć w nieco ponad 3h ciągłej rozgrywki. [*]Niektóre poziomy mogą sprawić problem. [*]Przydałoby się by po zakończeniu poziomu móc jeszcze na niego spojrzeć przez kilka sekund – ukończona układanka nieco za szybko znika. [/list] [h1]== OPRAWA GRAFICZNA I DŹWIĘKOWA ==[/h1] Tak jak i ostatnie gry autora tak i ten tytuł rozgrywa się w 3D. Trójwymiarowe obiekty w postaci wszelkich klocków czy też elementów planszy są wykonane estetycznie i wypełnione są stałymi kolorami wskazującymi do czego służy dana rzecz. Tło bazuje na zmieniającym się losowo gradiencie. Całość jest estetyczna i czytelna. Warstwa dźwiękowa także jest minimalistyczna. W tle przygrywa nam stonowana i spokojna muzyczka, która nie przeszkadza nawet przy dłuższej rozgrywce. Dorzucono także nieco dźwięków potwierdzających wykonanie przez nas akcji pokroju przesunięcia obiektów czy też zakończenia poziomu. [h1]== ROZGRYWKA ==[/h1] Gra jest wyjątkowo prosta jeśli chodzi o zasady lecz jednocześnie wciąga gracza i ciągle chce się przejść jeszcze jeden poziom. Ja w ten sposób przesiedziałem bite 3h przechodząc wszystkie dostępne poziomy za jednym posiedzeniem. Do naszych zadań będzie sprostanie różnym poziomom i rozwiązanie zagadek przygotowanych przez autora. Stopniowo wraz z postępem gry wprowadzane są różne nowe elementy co nieco utrudnia początkową rozgrywkę. Puzzle są w miarę proste i tylko kilka plansz będzie stanowić większy problem na którym będzie trzeba nieco mocniej się pochylić. Chyba wszystkie zagadki są stworzone w ten sposób by użytkownik nie mógł się zablokować a zatem pozostaje próbować, próbować i jeszcze raz próbować aż natrafimy na właściwe rozwiązanie danego problemu. Jeśli chodzi o samą konstrukcję plansz to mamy tu różne klocki na których umiejscowione są figury w postaci kółka, kwadratu, plusa, linii czy też na dalszych poziomach części służących do połączenia w całość i dające tym samym inną figurę po ich odpowiednim złożeniu, po nałożeniu na siebie dwóch lub trzech klocków. Rozwiązaniem każdego z leveli jest połączenie figur umieszczonych na klockach ze sobą – dzięki czemu zmieniają one kolor na zielony łącząc się. Jeśli na sąsiednim polu znajdzie się inna figura – całość przybierze kolor czerwony co oznacza błędne łączenie. Nie ma znaczenia czy mając 5 tożsamych figur połączymy je wszystkie ze sobą czy też stworzymy 2 układy 3+2 figury. Ważne jest spełnienie w/w warunku. Największy problem jest właśnie z takim ułożeniem wszystkich dostępnych elementów by połączyć je ze sobą kształtem unikając jednocześnie przyłączania odmiennych figur. Miejsce na planszy jest ograniczone zatem czasami trzeba nieco pokombinować. Klocki możemy także podzielić na dwa typy – ułożone na białym tle, dające się swobodnie przesuwać – oraz na niebieskim – nieprzesuwne, które będzie można przemieścić jedynie na kilku poziomach wykorzystując do tego specjalny rodzaj klocka doczepianego do niebieskich i umożliwiających tym samym jego przesunięcie (ale to pojawi się dopiero na dalszych levelach). Trudności dodadzą nam także dłuższe klocki, osadzone na dwóch polach. Te możemy obracać o 90 stopni „zaginając” je na innych klockach przez co obracają się, zmieniając układ figur. Trzeba zatem tak je przemieścić i obrócić by pasowały do naszego zestawu. Podobna sytuacja może się zdarzyć z pojedynczymi klockami – i najczęściej będzie się to tyczyć „linii przesyłowych”, które poprowadzić musimy z jednego punktu do innego klocka tego samego kształtu – z tym, że tutaj musimy wykorzystać obrotowe platformy oraz umiejętne ich przekładanie. Innym utrudnieniem jest rozmieszczenie układów na różnych płaszczyznach – niczym na boku sześcianu – gdzie symbole mogą się stykać na granicy dwóch boków. Tu najczęściej trzeba będzie wykorzystywać dziwne przekładnie, połączone z jakimś klockiem. Po dołączeniu do niego drugiego z taką figurą zadziałają sygnalizując to jak zwykle zielonym kolorem przy czym jednocześnie spowoduje to przekręcenie o 90 stopni jednej ze ścianek – co umożliwi następnie wprowadzenie nań jednego z naszych klocków byśmy mogli następnie rozłączyć istniejące połączenie figur – co znów przesunie wskazaną płaszczyznę do pierwotnego ułożenia. Dzięki temu będziemy mogli przemieszczać klocki między ściankami naszej bryły. Prócz tego czekają na nas różne wariacje samej układanki – śliskie powierzchnie po których klocki przesuwają się do czasu napotkania przeszkody, czy też wspomniane dwuczłonowe klocki w których jedna ze ścianek jest specjalnie oznaczona i daje się nasunąć na inny klocek łącząc figury na nich zawarte w nowy kształt. ... reszta recenzji dostępna jest na mojej stronie (link na początku tekstu). [quote] [h1]Obserwuj kuratora WIDZOWIE HAKIEGO[/h1] ►https://store.steampowered.com/curator/31951226/ [/quote]

Przyjemna gra abstrakcyjna na jeden lub dwa wieczory.

Produkcje od Hamster On Coke Games ewoluują! Niby dostarczają wyzwanie logiczne na podobnym poziomie, ale wystarczy jedna drobna zmiana w mechanice, by odświeżyć rozgrywkę kolejnego tytułu. Tak jest również w przypadku OXXO - ponownie grupujemy podobne symbole razem, ale tym razem ich łączenie odbywa się w odmienny sposób niż np. w Scalaku, gdzie kluczem było dopasowywanie figur. Zabawa jest przednia, ale i wymagająca (delikatnie rosnący stopień trudności). Rozgrywce towarzyszą przyjemne, minimalistyczne dźwięki. Plansz jest sporo, więc proponuję dawkować sobie sesje z grą, żeby nasz umysł nie stracił świeżości. Podsumowując, po raz kolejny bawiłem się świetnie i czekam na kolejną produkcję od Chomiczka. Polecam!