Recenzje 1000 days to escape

Gra niestabilna, dużo bugów

Ludzkość mierzy się z przeludnieniem. Surowce naturalne są na wyczerpaniu, a katastrofa klimatyczna już wkrótce doprowadzi do zagłady naszego gatunku. W ciągu 1000 dni skończy się na Ziemi powietrze i wszyscy umrzemy. Jak można się domyślić jedynym sposobem jest ucieczka i skolonizowanie innych planet w kosmosie. I to jest naszym zadaniem w 1000 Days to Escape. A zegar tyka... To, co bardzo spodobało mi się w tytule studia @LemonSqueezy to niezwykle prosta mechanika. Nasze potencjalnie nowe M4 należy najpierw zbadać wysyłając rakietę z sondą. Następnie musimy dostosować warunki panujące na obcej planecie do tego by przetrwał na niej człowiek. Tak, więc wysyłamy w kolejnej rakiecie niezbędny sprzęt, jak woda, urządzenia do modyfikacji temperatury lub poziomu grawitacji, etc. Czasami nawet musimy zapakować do statku żołnierzy, którzy wykurzą z nowego domu wrogich kosmitów. Dopiero później możemy ewakuować ludzi w kolejnych rakietach. Każda odkryta planeta ma jednak ograniczone miejsce, więc nie możemy tak po prostu wysłać od razu siedem miliardów osób i YOLO. Niezbędne będzie skolonizowanie wielu innych światów, jeśli chcemy mieć nadzieję na ewakuację wszystkich. Podoba mi się, że 1000 Days to Escape nie jest grą strategiczną czy ekonomiczną, a arcade’ową. By napełnić przygotowaną rakietę paliwem należy jego odpowiednią ilość wlać ręcznie do statku, a ludzi ładujemy do rakiety potrząsając nad otwartym włazem ikoną domku. Śmiesznie to wygląda, kiedy omsknie nam się ręka i kilka “ludków” wysypie nam się obok rakiety (spokojnie, nie giną wtedy). Do tego nie można zapomnieć o zamknięciu włazu przed startem. Ogólnie jest tu więcej ikonek, potrząsania i zręcznościówki niż cyferek. Choć strategia, a także logiczne myślenie zdecydowanie się przydaje. Najmocniejszym punktem tytułu jest jednak ciągłe napięcie towarzyszące kurczącej się liczbie pozostałych dni. Na początku działamy dokładnie i sukcesywnie zaludniamy kosmos, ale im bliżej deadline’u tym bardziej zaczynamy się spieszyć, a przy tym też popełniać błędy. Najważniejsze jest więc opanowanie i zimna krew. Ile to razy zdarzyło mi się machnąć ręką na licznik, gdy wskazywał 750 dni, by zaraz ze spoconym czołem działać szybko i bez namysłu, gdy nagle robi się już tylko 100 dni. Do tego otrzymujemy przyjemną i prostą grafikę oraz równie nieskomplikowaną ścieżkę muzyczną, co pasuje do całości bo skupiamy się wtedy na działaniu, a nie podziwianiu ładnych widoczków czy przysłuchiwaniu się muzyce. Wady? Może tylko tyle, że to naprawdę prościutka gra, która może się szybko znudzić. Sam mam za sobą tak naprawdę niewiele rozgrywek i serio czuję, że już mi starczy. Może będę wracał do 1000 Days to Escape od czasu do czasu, ale na pewno nie będzie to tytuł, przy którym spędzę długie godziny. Na całe szczęście gra nie kosztuje dużo. W podstawowej cenie tytuł kosztuje na Steam 17,99PLN. 1000 Days to Escape polecam praktycznie każdemu. To idealna produkcja na jedno, pół godzinne posiedzenie lub całonocny maraton. Gra jest dostępna na Steam, ale także na iOS i Androidzie. Zdecydowanie polecam.