THE LONGING İncelemeler

buraya 400 gün sonra tekrar yazcağım yani bu oyunu ilk kez bitirdiğim zaman 400 gün sonra görüşürüz

Longing e bir oyun diyemeyiz aslında, Bir hayat deneyimi, yaşadığımız yılları sorgulama, sabrımızı test etme , yalnızlık ile nasıl başa çıkabileceğimiz,, Gerçekten 400 gün boyunca yalnız kalarak kendi başınıza yaşıyorsunuz. Ben 2 3 ayda bir açıp o hissiyatı aldım, 400 gün sonra da oyun sonuca erdi. Oyunun bana sunduğu yalnızlık ve sakinlik hissi muazzam. Farklı bir deneyim yaşamak isteyenler inceleyebilir :)

This is my life. A little creature underground covered in dirt and alone. No other media has captured my life as accuretly as this. Love it 10/10

Öyle farklı ve güzel bir oyun yapmışlar ki, oyunu 400 gün boyunca her gün oynamazsam yapımcılara ayıp etmiş olacağım gibi hissediyorum

Atmosferi çok hoşuma gitti ve konusu özgün geldi. Başkarakter de sempatik. Tavsiye ediyorum sevdim.

ilk aldım indirdim ,aklımda sadece indirip 400 gün boyunca hiç açmamak vardı ,aga az gezeyim dedim oyun merak uyandırdı bende ,keşif hissi mükemmeldi ve bana oyunu yüzde yüz bitirtecek kadar oynattı ,tek sıkıntı shade in yavaş olması ,bazen aşırı can sıkıyor arkadaş ama anlayabiliyorum ,hızlı olsa oyun çabuk biterdi ,garip bi oyundu :) ve mutlu sonla bitirdiğim için bende mutluyum :)

The Longing merak duygunuzu sürekli üst seviyede tutmanızı sağlayacak bir oyun. Bir o kadarda sabrınızı ölçebilir örnek vermek gerekirse bir alandan yeni alanı keşfedebilmek tam 24 günümü aldı. Şu anda tek derdim Shade bir yatak yapabilmek. 400 günün sonunda kral uyanınca karaktere ne olacak inanın çok merak ediyorum.

Aşırı sevilesi karakteri bulunan, eşine az rastlanılan ambiyansı ile resmen kafanızı dinleyeceğiniz sevimli bir oyun. Kralı 400 gün ardından uyandırmak için sanırım 360 küsür günüm kaldı :v

[h3]"Zaman akmıyor sanki / Saatler durmuş bugün / Sonsuz yalnızlığımda / Bir tek Shade var bugün"[/h3] Çok uzun zaman önce bu oyundaki bir başarımın ismini ve açıklamasını görmüştüm: [i]"Disappointing Achievement -> I should make a list of my failings. Maybe that will be a small accomplishment at least."[/i] Bu üzücü ama aynı zamanda içinde mizah da barındıran düşünce çok hoşuma gitmişti. O zamandan beri merak edip deneyimlemek istiyordum, nihayet kısmet oldu. Normalde idle türü oyunları seven birisi değilim. Ama bu oyun hem yukarıda anlattığım başarımla, hem de sanat tasarımı ve konusu itibariyle ilgimi çekmeyi başardı. Öncelikle hikayesine değinmek istiyorum: https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3257817556 Bir yer altı kralı, sahip olduğu güçleri kaybetmiş. Elinde sadece bizim karakterimizi yaratacak kadar gücü kalmış. Kralın avcunun içinde uyanıyoruz ve bize durumu açıklıyor. Gücünü tekrar kazanabilmesi için, bir süre uykuya dalması gerektiğini söyleyerek, 400 gün sonra kendisini uyandırmamızı istiyor. Tabii bir de şart koşarak: "Sadık Shade'im, bu süre içerisinde sakın yer altı mağaralarından dışarıya adımını atma..." Uyandığı zaman dünyadaki bütün korkulara, hasretliklere son vereceğine dair söz veriyor ve ardından da bizi kaderimizle baş başa bırakıyor. Küçük bir halı, bir kitaplık, ateş yakmak için bir yer ve bir de masadan ibaret olan, bundan sonrasında bize ev olarak hizmet verecek mağara oyuğunu incelemeye başlıyoruz. Masaya tıkladığımızda resim yapabileceğimizi fark ediyoruz ama renk verebilmek için farklı renklerde taşlara ihtiyacımız olduğunu anlıyoruz. O noktada evden çıkıp mağaraları keşfetmeye başlıyoruz ve... gerisi geliyor. Shade "nasılsa acele etmeye gerek yok, 400 günüm var" şeklinde bir yorumla boş koridorlarda, merdivenlerde adeta sabır sınayacak şekilde yavaş yavaş dolaştıkça, beni bir düşüncedir aldı. "Hayatımla ne yapıyorum", "bu zamana kadar hangi gereksiz şeylerle zamanımı geçirdim", "onların yerine acaba hangi faydalı şeyleri yapabilirdim"... gibi sorular bana biraz pişmanlık, biraz da üzüntü yaşattı. Shade de içinde bulunduğu durum gereği zaman zaman yaptığı trajikomik yorumlarla [i](ör: random gezerken karşımıza çıkan su birikintisi için "kendimi boğabileceğim kadar derin değil" demesi gibi)[/i] kendini bayağı bir sevdirdi :) https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3258737267 Daha sonra evde resim yapmak, kitap okumak, müzik aleti çalmak gibi eylemlerin, zamanın akışını hızlandırdığını fark ettim ve bu doğrultuda oynamaya başladım. Bunlarla ilgili başka bazı secret'lar falan var ama onları anlatmayacağım, kendiniz keşfedin sürprizi kaçmasın (çünkü çok hoş hepsi). Bazen bazı yerlere giden yollar (şimdilik) kapalı olduğu ve ancak bekleyip engel ortadan kalkınca geçebileceğimi anladığım için üzüldüm. Yılmadım, sabrettim, bekledim. Bazen arkaya dizi açtım, giysi dolabımdaki yazlık kıyafetleri düzenledim vs. vs. bir şekilde geçirdim zamanı. Fakat ne zaman yaptığım işi bırakıp bakmaya gelsem, hissettiğim yoğun bir duygu vardı içimde, Shade'i özlediğimi fark ettim... Bilirsiniz belki bağ kurmak kolay değildir. Ben ne ara adeta sanal bebekle ilgilenir gibi yemek yemekten geldiğimde ya da uyandığımda bilgisayarı açıp "Ufaklık ne yapıyor acaba" diye bakmaya başladım, hatırlamıyorum. Ama çok kısa sürede bu kadar sevmem bana kalırsa oyunun başarısını yansıtan güzel bir örnek sayılır. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3257819379 Oyunu 31 Mayıs günü oynamaya başladım ve bugün 2 Haziran, ama Shade'i sanki kırk yıldır arkadaşımmış gibi hissediyorum. Tamamlamak istediğim bazı başarımlar kaldı, o yüzden normalde şu an var olan 5 ending'in 1-2 tanesiyle oyunu tamamlayabilecek durumda olsam da, henüz bitirmek istemiyorum. Başlarken yük gibi gelen şeyler, şimdi bitmesin istediğim bir pozisyona dönüştü. :D Hayat çok garip. :) Yaklaşık 47 saatin ardından "iyi ki de şans vermişim ve bu kadar değişik bir deneyimi yaşamışım" diye düşünüyorum. Çünkü artık klasik oyunlardan sıkılan ve farklılık arayan bünyeme ilaç gibi geldi. Siz de benzer durumdaysanız, arkada bir işle meşgulken veya dizi izlerken vs. rahatlıkla oynayabileceğiniz bu oyunu içtenlikle öneririm. Ama sabır isteyen bir yapısı olduğundan herkese göre de bir oyun değil, onun da farkındayım. Tam fiyatı biraz fazla ama indirimde 2.99 $ verip almıştım, o civarda bir tutarın karşılığını hem konusuyla, hem arka plandaki felsefesiyle, hem müzikleriyle... gayet güzel veriyor ^^ [b]** Not: **[/b] [b]Oyunu kapatsanız da içerideki sayaç kendi kendine akmaya devam ediyor.[/b] Eğer buraya kadar okuyup sevdiyseniz ama "yok kardeşim ne olursa olsun 400 gün diyorsun, çekilir çile değil" gibi düşünüyorsanız, belki bu bilgi bakış açınızı birazcık değiştirebilir. 7.5/10

Öncelikle uyarıda bulunayım eğer sabırsız biriyseniz hiç başlamanızı önermem. Değişik bir konsept olmuş 400 gün bekleme olayı, süreyi beklerken mağaralarda gezebilir ve kaldığınız oda için bir şeyler toplayabilirsiniz. Hoşuma gitmeyen yanları ise aynı gün içinde fazla bir şey yapamıyorsunuz, bir kaç gün geçmesi lazım ve karakterin yavaş yavaş gitmesi ayrı bir sorun, mağaranın bir ucundan odanıza dönmeniz 15 dk dan fazla zaman alıyor. Neyse ki başta kaybolurum sandığınız yerleri kaydedip yönünüzü kolayca bulabiliyorsunuz. Fikir güzel, çizimler ve müzik de aynı şekilde, değişik bir deneyim yaşamak istiyorsanız alın deneyin.