ASTROLANCER İncelemeler

The Guardian Legend hastaları, (36 sene sonra) ilacınız geldi (diyolla)… Ben diyemiyorum, çünkü The Guardian Legend oynamadım. Ama diyorum ki bu oyun güzel. Biraz kısa ama güzel. Hatta bayağı kısa ama güzel. Cesur ve güzel :) Normal zorlukta yaklaşık 3.5-4 saat süren bir top down shooter-shmup melezi ile karşı karşıyayız. Otantik retro görseller… göz alıcı. Oynanış… gayet tatmin edici. Müzikler… kulağa hoş geliyor. Ee, daha ne istiyorsun derseniz, Astrolancer ne tek oynanışta 1CC denenecek kadar kısa, ne de sizi 5 kez klavye (veya gamepad) başına kilitleyecek kadar uzun bir oyun. Bu açıdan en azından yeniden oynanabilirliği perçinleyecek bir başarım veya skor sistemi olsa güzel olurmuş. Oynanış döngüsünden bahsetmem gerekirse, top down shooter segmentlerinde, farklı birincil ve ikincil silahlar kullanarak bölüm sonu canavarına ulaşıp, canavarı pistten almaya çalışıyoruz. Oyunda hafif RPG unsuru olarak haritada gizli kısımlar var. Oyunun başlarında bu gizli kısımların nerede olduğunu gösterir bir dedektör alıyoruz. Gerisi, teferruat. Duvar aramaca. Duvarların ardında upgrade için çipler ve 3 taneden 1 tanesini seçebildiğimiz ikincil silahlar olabiliyor. Shmup segmentleri de bullet hell’e hafif göz kırpan vertical tarzda… NES dönemlerine öykündüğü için bu kısımlar biraz yavaş, yavaşlık da biraz kolaylık getiriyor açıkçası. Kolay olmasını sağlayan esas unsur ise life barımızın olması… Bölüm aralarında da bir shop sistemi var. Top down kısımlarda topladığımız çiplerle çeşitli geliştirmeler yapabiliyoruz. Veya 3 taneden 1’ini seçtiğimiz, “diğerlerinden birini mi alsaydım acaba” dediğimiz silahların diğer ikisini de alabiliyoruz. Çipi verdiğimiz sürece tabi (çipi veren silahı alır). Genel oynanış döngüsü bundan ibaret olmakla beraber bana Blaster Master Zero’yu (severim) da hatırlattı. Sonuç olarak 2 oynanışta bitecek olmasını dert etmeyecek shmup severlere indirimdeyken alınacak oyunlar kategorisinden tavsiye ediyorum.