Assassin’s Creed® Liberation HD İncelemeler

hikayeyle alakası yok yaprağım gibi

Assassin’s Creed Liberation keşke oynamasaydım dediğim bir oyun oldu ve bitiremeden bıraktım, oyun dünyasının en büyük kazalarından biri. Bunu nasıl çıkardılar, nasıl piyasaya sürdüler, kim bunu bir AC oyunu olarak kabul etti, gerçekten akıl alır gibi değil. Eğer kötü bir oyun nasıl yapılır görmek istiyorsanız, işte Ubisoft size en kötü örneği sunmuş. Bu oyun AC ismini bile hak etmiyor. Adında "Assassin’s Creed" yazması bile seriye hakaret. Öncelikle hikaye... Yok. Hikaye diye bir şey yok. Bir şeyler anlatmaya çalışıyor ama neyi, neden anlatıyor belli değil. Ana karakter Aveline, serinin en boş, en ruhsuz karakterlerinden biri. Ne motivasyonu anlaşılır, ne kişiliği var, ne de hikayesi ilgi çekici. Adamlar resmen karakter yazmayı unutmuş. Aveline diye biri var ama yok gibi. Oyun boyunca sanki birisinin boş bir kabukla oynadığını hissediyorsun. Ne hissediyorsun? Hiçbir şey. Kimseye bağlanamıyorsun, çünkü bağlanacak bir şey yok. Oyunun en büyük başarısı, sana hiçbir şey hissettirmemesi. Oynanış ise tam bir işkence. Koca Assassin’s Creed serisini al, bütün akıcılığını, parkur mekaniklerini, suikast hissini çöpe at. İşte Liberation. Dövüşler rezalet, parkur komedi, görev tasarımı desen sanki 2000’lerin başındaki lisans oyunları gibi. Her şey o kadar kötü hissettiriyor ki, oyunu oynarken sürekli şu soruyu soruyorsun: "Bu ne ya?" Suikastçılık mı? Unut onu. Burada suikastçılık diye bir şey yok. "Gizlilik" denilen şey o kadar başarısız ki düşmanların beyin ölümü gerçekleşmiş gibi hareket ediyor. Kıyafet değiştirme mekaniği desen zaten Ubisoft’un nasıl kafasının güzel olduğunu kanıtlıyor. Leydi kıyafetiyle ne suikast yapabiliyorsun ne parkur. Amaç ne? Sinir olmak mı? Eğlenmek için oyun açıyorsun ama Ubisoft diyor ki: "Hayır, burada acı çekeceksin." Dünya tasarımı da ayrı bir facia. New Orleans var ama sanki hayalet kasaba. İnsanlar var mı? Belki. Ama sanki hepsi birer maket gibi. Ortalık ölü gibi. Karakterlerin NPC olup olmadığını bile anlayamıyorsun çünkü herkes ruhsuz. Ubisoft burada açık dünya yapmayı unutmuş. "Harita yapalım ama içine bir şey koymayalım" mantığıyla ilerlemişler. Şehirler ruhsuz, etkileşim sıfır, yan görevler en sıkıcı olanlardan. Sanki Ubisoft, oyunun içinde hiçbir şey olmasını istememiş. Koskoca AC serisinde açık dünya yapmayı becerememek? İşte Liberation’un en büyük başarısı bu. Ve modern hikaye? Şaka gibi. Oynayanları ciddiye bile almamışlar. "Bir şeyler yapalım ama hiçbir şey anlatmayalım" mantığıyla yapılmış. AC serisinin en heyecan verici yanlarından biri olan modern hikaye, burada tamamen yok sayılmış. Desmond falan bekleme, zaten adamın adını anmak bile fazla olur. Modern hikaye mi? Ubisoft bunu Liberation ile öldürmüş. Eğer AC serisini seviyorsan, bu oyuna bulaşmaman gerek, çünkü seriye duyduğun sevgiyi bile kaybedebilirsin. Assassin’s Creed Liberation, AC serisinin en büyük lekelerinden biri. Hatta sadece AC serisi değil, oyun dünyasının gördüğü en gereksiz, en kötü, en utanç verici işlerden biri. Oyun mu? Oyun bile değil. Oyundan keyif almak mı? İmkansız. Bunu oynayan insanlar, hayatlarının birkaç saatini çöpe atmış demektir. Assassin’s Creed ismini taşıyan en kötü yapım. Bunu oynayacağınıza duvara bakın, daha eğlenceli olur.