To the Moon İncelemeler

Oyun çok güzel hala ara sıra müziğini dinlemek için açarım.

1 dolara düştüğünü gördüm, Orhun Kayaalpin sürekli To the Moon ismini anışları kulağımda yankılandı ve beni başkaları kadar etkilemese de en kötü 30 lira zararda olurum diyip aldım. Oynayacak kısa bir oyun ararken de 4 saatlik olduğunu gördüğüm için indirip oynayayım dedim. Açıkçası sıfır beklentiyle girdiği ve kısa diye elden geçirmek istediği bir oyun, insanı anca bu kadar etkileyebilirdi herhalde? Millet ne derse desin dışarıdan o kadar da etkileyici bir oyun olacakmış gibi gözükmüyordu. Hatta girince bile ilk bir saat karakterleri tanımadığım için, oyunun eskimiş oyun motoruna ve olmayan oynanışına takılıyordum ama yavaş yavaş hikaye beni kancasına taktığı anda nefes bile almadan hikayeyi izlemeye başladım. Öncelikle 4 saatlik bu derece etkileyici bir hikaye sunabilen başka bir oyun bilmiyorum orası kesin. Ama 30-40 saatlik oyunlarla bile çok rahat yarışabilecek bir hikayesi olduğunu da düşünüyorum. Hem fiyatı hem de oynanış süresiyle sorgusuz sualsiz önerebileceğim iki üç oyundan biridir bu. Onun dışında hikayenin en can alıcı noktası bence çocukluk sahnesiydi, zaten oynayınca anlayacaksınız dediğim yeri. Finali bana o sahne kadar duygusal gelmedi ama yine de hoştu. Ayrıca konsept de uzaktan göründüğü kadar klişe değilmiş yani ne kadar aşırı yenilikçi bir fikir olmasa da bence kurmaya çalıştıkları evren sunulduğu kadarıyla güzel tasarlanmış. Şikayetlere gelecek olursam, oyunu ekranın ortasında siyah bir kutucukta oynuyoruz, piksel kalitesi düşük ve fps 40'a sabitlenmiş. Alışılıyor ama bir güncelleme getireydiniz be. Ayrıca tamamen hikaye odaklı bir oyun olduğu için oynanış sıfır. Dolayısıyla oynanıştan zevk almıyorsunuz ama ona rağmen sizden epey çok şey yapmanızı istiyorlar ve keşke şurda cutscene koysaydınız da amele olmasaydım dedirtiyor. Ama dayanılır bu arada, zaten girerken en büyük korkum ve tahminim bu durumdu ancak hikayesini görmeye değiyor. 8.5/10

Oynanması gereken hikayeli oyunlardan biri. Oyunu bitirmeden kalkamadım. MÜKEMMEL

Gerçekten ortalama oynanışı 4-6 saat arasında bir bitirme süresi olan tek kişilik muhteşem bir yapım. Oyunun birçok yerinde gülerken bir o kadarda ağladım.Verdiğim her kuruşa değmiştir.Sakin ve hikaye temelli bir oyun arayanlar için biçilmiş kaftan olmasının yanı sıra benim iğrenç laptopumda bile çalışarak oyunu patateste bile rahatça çalışabileceğini anlayabilirsiniz.Başlarda akışı çok yavaş hissettirmesine rağmen ilerleyen olaylarda gerçekten çok heyecanlanıp duygulanacaksınız.Oyuna genel olarak puanım 9/10'dur.Lütfen oynayın oynattırın,iyi günler.

Seçimler Değişir,Kader Aynı Kalır Bu oyun bana en sevdiğim film olan Mr. Nobody filmini hatırlattı ister istemez.Oyunda amacımız ölmek üzere olan Johnny'nin zihnine girerek, ona hayatında hiç gerçekleşmemiş bir anıyı kazandırmak:Ay'a gitmek. Bunun için Dr. Rosalene ve Dr. Neil olarak Johnny'nin geçmişine yolculuk yapıp anıları arasında geziniyoruz ve onun bilinçaltında bu hayali gerçekleştirebilecek değişiklikler yapıyoruz.Ama oyunun sonlarına doğru asıl sorunun Johnny'nin Ay'a gitmek istemesi olmadığını, çok daha derin ve duygusal bir bağın altında yattığını fark ediyoruz. Tıpkı Mr Nobody'de Nemo'nun farklı hayatlarını izlerken, hangi seçimlerin onu Anna'ya götürdüğünü anlamaya çalışmamız gibi bu oyunda da Johnny'nin anılarında gezinirken, onun için hayatının en önemli kişisi olan River'la arasındaki bağın ne kadar güçlü olduğunu anlıyoruz.Oyunun sonlarında Johnny'nin anılarını değiştirsek bile, hayatındaki en büyük etken olan River hep orada kalıyor tıpkı Nemo'nun her seçimi farklı hayatlara açılan kapı gibi görünse de en önemli anlarda Anna'ya hep geri dönmesi gibi. Oyunun hikayesi zaten çok güzelken ben müziklerini,Dr. Roselene ve Dr. Neil'in arasındaki diyalogları da çok beğendim.Oynanış açısından çok uzun bir süre gerektirmediğinden de dolayı indirimdeyken bence herkesin şans verip bu deneyimi yaşaması lazım ૮ ˶ᵔ ᵕ ᵔ˶ ა

Üzerimde böyle bir etki bırakacağını düşünmemiştim. Her şeyden önce, oyun bana insan olduğumu hatırlattı. Biraz düşünürsek Johnny’den farkımız olmadığını görebiliriz. Bu oyun her şeyiyle bir sanat. 18 şubat-19 şubat 11:30-01:35

Bir oyun düşünün... Size diğer oyunların hikayesini unutturacak kadar güzel...

Eğer oyunlarda grafik konusunda önyargınız varsa bunu oynayın ve önyargınızı yıkın.

Yürüme simülasyonlarını arabaşı çorbası içen dayılar gibi hüpleten biri olarak oyuna bayıldım. Karakterler ve hikaye kendi içerisinde üst düzeyde gerçekçi ve ince işlenmiş. Hikayesi, diyalogları, esprileri, göndermeleri ve merak uyandıran kurgusu ile başyapıt gibi bir şey resmen. Dr. Watts'ın mallıklarına çok güldüm :D Oyuna bu zamana kadar defalarca denk gelmiş olmama rağmen hikayesi ile alakalı hiç spoiler yemeden bitirebilmiş olmama sevindim ama keşke bu kadar geç de oynamasaydım. Tabi, kaderi değiştiremiyoruz.

Normalde 2D oyunları pek sevmem oynarken sıkılırım ama bu oyunu oynarken sürekli hikayeyi merak ederek oynadım ve gerçekten harika bir şekilde bitti.