Geneforge 1 İncelemeler

Açıklama kısmında yazanları sunabildiğini gördüğüm nadir oyunlardan. Bu işi o kadar iyi yapıyor ki, açıklamada yazandan ne bir gıdım fazlasını ne de azını sunuyor size. Çook düşük bütçeli, eski moda bir RPG'den ne beklenirse o var. İçerisinde de boy boy özgünlük. Bahsettiği gibi pek çok tarafı seçebiliyor, bir sürü şeyi yapabiliyorsunuz ama bunun etkilerini, oyundaki görece duygusal yazılar dışında pek bulamıyorsunuz. Çünkü "bütçe" meselesi. Gerekli gereksiz bir çok item, zorlandığınızda bir şeyleri yanlış yaptığınızı anlamanızı sağlayan, görece basit bulmacalar, akıp giden temel bir hikaye... Yani. Bu oyun hakkında daha fazla ne denebilir bilemiyorum. Benim önermemi sağlayan sahne şöyle bir şey oldu: Biz canlılar yaratabilen bir büyücü/biliminsanıcı sınıfından bir öğrenciyiz (ya da, değiliz. Oyunda seçtiğiniz sınıfa göre değişiyor bu mevzu). Daha doğrusu, bu sanatı öğrenmek için büyücülerin adasına gitmişiz fakat orada öğreniyoruz ki adadaki büyücüler çook uzun zaman önce terk etmişler burayı. Malum gizemi araştırıp bu adadan nasıl kurtulacağımızın yollarına bakınırken zamanında burada yaratılmış canlıların artık başıboş kaldıklarını, kendi içlerinde duygusal çatışmalara girdiklerini, bizim gibi büyücülerin geri dönmesinden korktuklarını, geri dönüp onlara emir vermesini ve bri amaç eklemesini arzuladıklarını ama kendi kurdukları yeni yaşam sistemini de bozmak istemediklerini falan görüyoruz. Haliyle, toplumda çeşitli hizipler oluşmuş durumda. Etrafta ne nedir, ne değildir diye dolaşırken bir "Bandit Camp"a denk geliyoruz. Elemanlar yakınımıza yaklaşıyor ve ormanlarından geçebilmemiz için bizden 10 altın istiyor. Tabii bunu korka korka, utana sıkıla yapıyor. O seviyede bende 800 altın falan vardı. Yanii, bu istek aslında çok zavallıca :) Neden diğerleri gibi köyde yaşamadıklarını sorduğumuzda, bu yaşam tarzını daha çok sevdiklerini, ihtiyaçlarını köyden satın aldıklarını söylüyorlar. Adada yaşayan büyücülerin parşömenlerinden bu yaşam tarzını benimseyenlere "bandit" dendiğini öğrenince geçmişler böyle yaşamaya. Ve, adadaki tek bandit grubu olmakla da gurur duyduklarını söylüyorlar. O ana kadar gördüğüm her yaratığa zorbalık ettiğim halde bu mevzudaki masumiyetten o kadar etkilenmiştim ki elemanın eline on altını tutuşturuverdim. Şimdi. Oyun bu. 3 ayrı sınıf var (ben sadece büyücü şeysini seçtim ama loreya göre çok güzel yedirilmiş tüm sınıflar. Oynanışları da özgün) kendimize çeşit çeşit yaratıklar oluşturuyor, onlara ve kendimize level atlatıyor ve diyarda ilerleyip mevzuyu çözmeye çalışıyoruz. Hikayeler çok seyrek. Ama dolu. Kontroller biraz zor geliyor çünkü oynanışı hem özgün hem de o oynanışa dair ip uçlarının yer aldığı yükleme ekranları, biz yazıyı okuyana kadar geçip gidiyor. Ama, çok geçmeden kavranıyor mevzu. Yani, ne diyeceğimi bilemiyorum. Keşke bu incelemeyi yazmadan önce biraz düşünseydim :/ Eski fallout tarzı oyunlardan hoşlanan, tuhaf bir sınıf mekaniğini deneyimlemek isteyen varsa buyursun arkadaşlar. Ama öyle yaldır yaldır bir keyif verdiğini de söyleyemeyeceğim oyunun. Bir Baldur's Gate bütçesi beklenemez sonuçta. Ama yapımcıların samimiyetini ve uğraşını oyunun her yerinde görebiliyorsunuz. En gereksiz itemlere bile açıklamalar eklemiş, hikayeyi minik minik de olsa derinleştiren betimlemeler yapmışlar ve işin sosyolojisine elden geldiğince girmeye çalışmışlar. Zamanınız varsa, oynadığınıza değer. EDİT: Belirtmeyi unuttum. Oyunda 4 farklı zorluk seviyesi var. Keyif almak için, mümkün olan en yükseğe ayarlamanızı öneririm çünkü "normal" seviyede bildiğiniz Allah gibi takılmaya başladım ortamlarda. Belki karakter gelişimiyle falan da ilgilidir. Bilemiyorum.