Unwording İncelemeler

güzel bir fikri maalesef yetersiz bir şekilde aktardıkları için etkileyici olamamış, kısa bir kelime bulmacası oyunu. öncelikle tanıtımını yapmaya çalışayım, sonra da kendimce neden pek de başarılı olmayan bir yapım olduğundan bahsedeceğim: > oyunun anlatımı üç parçaya (üç güne) ayrılmış, her gün bir öncekinden farklı geçiyor. öncelikle ilk günde yönettiğimiz karakterin, hayatta her şeyin kötü tarafını gören bir kişi olarak resmedildiğini görüyoruz. örneğin sabah uyanıp telefonunda hiçbir mesaj, arama vs olmadığını görünce "kimse beni umursamıyor" diye düşünüyor. ya da sokakta güzel bir araba görünce "bunun sahibi zengin, ben fakirim" gibi düşünüyor. yani her şeyden kendi mutsuzluğunu besleyecek bir pay çıkarıyor anlayacağınız. bu arada bu ilk gün genel olarak 2 boyutlu olacak şekilde tasarlanmış. sonraki günler sırasıyla 2.5 ve 3 boyutlu olarak ele alınıyor. bu kalan iki günde de yine sırasıyla; a) karakterin yaşama bakış açısını değiştirmesinin (bunu kelimelerin pozisyonuyla oynayarak yapıyoruz) ve de b) düşünce dünyasında kalmaktan çıkıp eyleme geçmesinin (bunu da bize verilen küçük bir kutucuğa eylemleri yazarak yapıyoruz) neticesinde ---> "fark yaratmaya" başladığını görmüş oluyoruz. bunu anlatabilmek için etrafı falan da ilk güne göre çok daha canlı renklerde yapmışlar mesela o en son 3. günde. hani "düşüncenizi değiştirip eyleme geçince hayat daha güzel olmaya başlar" gibi bir mesaj vermeyi amaçlayarak bitirmişler. / gelelim "neden olmamış" kısmına... / > şimdi her şeyden önce arkadaki fikri takdir ediyorum, emeğinizi de takdir ediyorum (kısa da olsa bir oyun yapmak belirli bir çaba ve zaman gerektiriyor nihayetinde). fakat bir defa oyun kısa. çok çok kısa. yani tamam kısa da olabilir elbette, her oyun 100 saat sürecek diye bir şey yok. ama neyin ne olduğunu pek anlamadan direkt konuya dahil oluyoruz. bağ kuramıyoruz, çünkü karakteri tanımıyoruz. "adam depresyonda" eyvallah ama niye? annesi babası mı ölmüş, sevgilisi mi aldatmış, iş hayatının rutinliğinden gına mı gelmiş, nedir yani? şöyle bir argüman öne sürülebilir; "sebep önemli değil, biz bu kötü durumdan nasıl çıkılabilir onu göstermek istedik, o yüzden bir arka plan oluşturmaktan kaçındık, bu sayede arkada bağlandığı bir şey olmayınca herkes rahatça kendinden bir şey bulur diye düşündük" vs. olabilir, ama işte o zaman da yeterli etkileyicilikte olamamış oluyor. yani piyasada bu kadaaar çooook oyunlar varken insanlar neden sizin oyunu satın alsın, neden parasını ve zamanını ayırsın? bu soruların bir cevabı yok. öne çıkan özel bir yanı olmadığı için, oynamayınca kaybedeceğiniz pek bir şey de yok. nispeten daha uzun, belki daha duygusal bir oyun olsa önerebilirdim ama, bu haliyle bana oyundan çok bir demo hissiyatı verdiği için maalesef öneremiyorum.