Poptropica İncelemeler

Bu oyun ile ilgili ilk Türk incelemesini yapmaktan onur duyuyorum. Oyunu yaklaşık 8-9 yaşlarımda kuzenim ile bir misafirliğe gittiğimizde misafir çocuğunun kendi bilgisayarında oynadığını hatırlıyorum. O zamanlar hep GTA Quake BF tarzı oyunları oynadığımızdan bu oyun epey bir ilgimizi çekiyor (açıkçası garipsiyoruz, bir oyunda nasıl bu kadar çok alan ve her alanda alışık olmadığımız kadar diyalog olmasını). Misafir çocuğuna soruyoruz bu nasıl bir oyun diye. Bize bu oyundan çok anlamadığını, hesabın asıl sahibinin abisi olduğunu, kendisinin sadece rastgele adalara gittiğini ve o adalardan görev yaparak para kazandığını söylüyor. Fakat daha sonra fark ediyorum ki oyunda altınlar ile (hatırladığım kadarı ile sadece 50 altını falan var) kostüm alıp oynayıp sıkılınca eski savesi’nden farklı bir kostüm alıyor. Sebebini sorduğumda bana oyunda para kazanmanın çok zor olduğunu ve hatta abisi ile belki 3-4 aydır aynı para biriminde sıkıştığını söylüyor. Açıkçası oyunun belki daha %0.001 ini görmeme rağmen farklı adalara gitme ve her adanın kendine ait bir teması olması ve bu günkü adı ile ‘Souls Like’ bir ekonomi sistemi olması çok ilgimi çekiyor. Eve gider gitmez kendime bir hesap kurup oynamaya başlıyorum ve ilk saatler benim için çok zevkli geçiyor. Karakterimi geliştirip adalarda geziyorum ve adalar da o zamanlar izlediğim çizgi film ya da okuduğum çizgi roman dergileri ile paralellik taşıyor. Neredeyse çoğu sevdiğimiz kahraman var. Hatta şu an aklımda kalan tek ada 'Diary of a Wimpy Kid' ya da çoğunluğun bildiği 'Saftirik Greg'in Günlüğü' adasıdır. Anlayacağınız her şey çok güzel gidiyor, tam artık oyunumu buldum derken adalarda bir şeylerin eksik kaldığını hissetmeye başlıyorum. Evet adalara gidiyorum, arcade görevleri yapıyorum, karakterimi geliştiriyorum fakat bir şey eksik hem de çok büyük bir şey... Oyun İngilizce ve o zamanlar benim İngilizcem A-1 bile değil ya da en fazla o kadar. Bunu başta çok takmamaya ve adaları gezmeye devam ediyorum ama hiçbir şeyi anlamadan görevleri sadece görsel ögelere göre tahmin etmek beni korkunç derecede sıkmaya başlıyor ve ne yazık ki oyunla tanıştığım zamandan kısa bir süre sonra bırakmak zorunda kalıyorum. Fakat bu oyun her nasılsa beni kendine çekmeye devam ediyor ama içimde hep oyunun hakkını verememe korkusu olduğundan bir türlü devam etmeye cesaret de edemiyorum. Sonra kendi kafamda pazarlığa oturuyorum ve şöyle bir ara yol buluyorum. Oyunu oynamak istemiyorum evet ama oyundan da kopamıyorum. O zamanlar oyun içinde çok nadir para kazanıldığı için özel kozmetik karakterleri alamayıp sadece uzaktan ağzım sulanarak izlemek zorunda kaldığımdan, ben de onları çizmeye karar veriyorum. Yaklaşık belki 3-4 ay boyunca sadece oyunu açıp mağaza bölümündeki karakterleri çiziyorum. En azından artık kendimi kötü hissetmiyorum ve mutluyum da. Ama karakterlerin hepsi bittiği zaman (ara sıra yeni karakterler ekleniyordu fakat bu süre çok yavaştı ve şu ana kadar bütün güncel hallerini çizmiştim) içimdeki boşluğun dolduğunu hissediyorum ve artık daha fazla Poptropica oynamak istemiyorum. İşin ilginç tarafı bu oyunun laneti artık üzerimden kalkıyor ve oyundan çok kolay ayrılabiliyorum ve Poptropica macerası benim için uzunca bir süre rafa kaldırılıyor… Şimdiki zamana gelecek olursak aradan yıllar geçti ve yaklaşık 12 yıl sonra oyunu şans eseri Steam de arattığım zaman buldum ve geçmişte bana yaşattığı o karmaşık duygular adına hemen vefa borcumu ödemek için hiç düşünmeden satın aldım. Oyunu yaklaşık 40 dakika kadar oynadım ve tahmin edebileceğiniz üzere eski zevki tabii ki vermedi, bunun altında yatan nedenler oyunun 2022 yılında gerek mekanik gerek grafik olarak oynanabilecek bir oyun olmaması, diyalogların 21 yaşına girecek birisi için fazla çocuksu kalması ve o bahsettiğim ve asıl oyuna başlama sebebim olan 'büyülü içinde tanıdık kahramanların ve yanında bolca çeşitlilik bulunduran adalar' ın artık bana bir şey ifade etmemesi ve bunun yanında oyun içi kozmetik karakter ekonomisin çok dengesiz ve kolay olması (Hatta hatırlarsınız yukarıda misafir çocuğunun 50 altını olduğunu söylemiştim, şu an sadece giriş yapsan 1500 altın veriyor ve zamanında alamadığım çok havalı karakterleri direkt oyun başında aldım ve bu beni hiç tatmin etmedi..). Fakat yine de Poptropica ya bana zamanında çeşitli duygular yaşattığı için çok teşekkür ediyorum. Biliyorum bu oyunun Türkiye'de çok bir karşılığı yok ama yine de birisi benim bu yaşadıklarımı daha önceden yaşamıştır diye yorum atmak istedim. Oyun ile ilgili birkaç bilgi daha vermem gerekirse Poptropica aslında çocuklara ve gençlere İngilizce öğretmek için kurulmuş türünün en uç örneklerinden birisi diyebileceğimiz bir oyun. Gerçekten kimin aklına geldi bilmiyorum ama aynısının Türkçe versiyonu olmasını çok isterdim. Sanırım bu günlük benden bu kadar. Oyuna samimi puanım: 11/10