Rewrite+ İncelemeler

Rewrite hakkında herhangi bir inceleme okur ya da izlerseniz, insanların fikirlerinin her seferinde ne kadar birbirinden farklı ve hikaye hakkında ne kadar karışık düşünceleri olduğunu görmeniz zor olmayacaktır. Bunun sebebi oyunun inanılmaz komplike ve derin felsefeler içermesi, ucundan bile anlaşılması için üzerine analiz yapılması gereken iplik iplik dizilmiş bir hikayesi olması değil; oyunun da kendi hikayesine karşı kafasının karışık olmasıdır. Patentli Key "aşırı stereotipik fasatlarının altında çok derin karakterler yatan liseli kızlardan oluşan arkadaş grubu" tarzı bu oyunda da elbette var, ama bu formül 2. seferden sonra sıkıcı geldiği için yazarlarımıza da sıkıcı gelmiş olmalı ki başka şeyler denemişler. Bu liseli arkadaşlarımızın aptal takılmacaları -olabildiğince spoiler'dan kaçınarak- büyüyerek inanılmaz raddelere geliyor. Bu tarz küçük şeylerin büyümesi hikayelerini seviyorsanız, ki ben seviyorum, Rewrite sizi en azından bu departmanda hayal kırıklığına uğratmayacaktır. Ama bu büyük skala, yukarıda bahsi geçen klasik Key hikaye anlatımının altından kalkabileceği bir iş değil. O anlatım tarzı safi karakterleri önemsiyor. Onları bir fidan gibi narince suluyor ve büyütüyor. Bu sayede de -hafif ortalama üstü bir diyalog yazımının da yardımıyla- birinin elini kağıt bile kesince endişeleniyor, o karakter için üzülüyorsunuz. Bu tarzın en büyük artısı zaten bu; kalemin güçlüyse, zamanın da varsa, inanılmaz iyi fikirlere ve plot point'lere ihtiyacın yok. Karakterlerin başına her insanın başına gelebilecek normal şeylerin gelmesi yeterli çünkü amacın zaten onları insan gibi hissettirmek. Rewrite ise bu emelle yola çıkıyor fakat bunu beceremiyor, çünkü Rewrite fantastik ve çok geniş ölçekli bir hikaye. Rewrite bu konu hakkında arada kalmış, kafası karışmış bir yapım. Karakterlerini büyütmek, geliştirmek, önemsetmek istiyor fakat bir yandan da heyecanlı bilim kurgu-fantezi arası global bir hikayenin gölgesinde bize insanlık dersleri vermek istiyor. Hakkını da yemeyelim, iki taraf için de ortalamanın üzeri bir anlatım sunuyor. Bu oyun nereden baksanız 80 saatlik bir oyun. Ortalama bir novel'a göre bile çok uzun, özellikle yavaş okuyan biriyseniz işkence. 50 saatlik oyun süremin Kotori route'undan sonraki yaklaşık 40 saati, "evet, devam etmeliyim, route'lar çok önemli değil, asıl önemli olan Moon ve Terra, dişimi sıkmalıyım, devam et, boş ver, düşünme, devam et." diyerek geçti. Anlayacağınız karakter route'ları kötü. Gerçekten kötü. Tutarsız, ana heroine harici bir karakter yokmuş gibi davranan, kendi içinde bile çelişkilere düşen, sonları yarım yamalak olan, ya da hiç olmayan, sizin "bu sorunun cevabını burada öğreneceğim." diye girip girdiğiniz ama kafanızda yeni 50 soruyla daha çıktğınız ve orijinal sorunuzun yokmuş gibi görmezden gelinildiği senaryo kırıntılarından başka hiçbir şey değiller. Bana herhangi bir route'da ne olduğunu sorun, söyleyemem. 2 hafta sonra bir yan karakterin ismini sorun, hatırlamam. 6 aya Ohtori Chihaya kimdi diyin, tanımam. Hiçbir route ve karakter kalıcı değil, geliştirmek istedikleri karakterler yerine o karakterin daha büyük hikayedeki rolünü göstermekten öteye gidemiyorlar. Karaktere de 2-3 duygusal konuşma ver, tamam de geç. Burda büyük bir mızmızlanmam olacak, hafif spoiler'lı, okumanız büyük bir sorun olmaz ama sadece beklentisel açıdan üzebilir. [spoiler] Kagari neden bu oyunun ana heroine'i? Tüm oyun boyunca, bir plot device'dan öteye gitmedi. 70 saat boyunca arada gözüküp ya yakalanan ya da öldürülen bir karakter son 4 saatte konuşup bizim adamla öpüşünce önemli mi oluyor? Kotarou'nun Kagari'den hoşlanmasını anlayabilirim, sonuçta kız doğa ananın kendisi, karakterine uygun olarak bir bağlantı hissedebilir, ama neden sanki okuyucu da o karakteri umursamalıymış gibi davranılıyor? Neden Kotarou tüm ORS dostlarını o ana kadar hiçbir önemi olmayan Kagari uğruna feda ediyor? Ha bir de, ekstra olarak, unutma bazlı senaryolara spesifik bir gıcığınız varsa, bu oyun sizi çok ama çok üzer, haberiniz olsun. [/spoiler] Sonuç olarak, Rewrite çok hatalı ve eksik bir hikaye, fakat günahı kadar sevabı da var. İte kaka da olsa, sonuna kadar kendini okutmayı başardı. Özellike Moon ve Terra, beklediğim o son vuruşu yapamamış olsa da, tüm o gereksiz routeların hesabını ödemiş gibi oldu. Okuduğuma pişman değilim ama "keşke unutsam da bir daha okusam." dediğim bir novel kesinlikle değil. Genel Key formülüne alışıksanız, slow-paced ama liseli dostların daha ötesinde bir hikaye merak ediyorsanız, Rewrite'ı okuyabilirsiniz. Kesinlikle Clannad gibi bir şey beklememeniz koşuluyla. Elimde olsa not olarak "Nötr" verirdim, fakat Steam üzerinde öyle bir seçenek yok, o yüzden okuyun gitsin amq. Dipnot: Bu oyunun her şeyine sövebilirsiniz, ama müzikleri objektif olarak inanılmaz iyi. Asla unutmayacağım ve her duyduğumda nostaljik hissedeceğim bir OST'si olduğu aşikar.

Aslında bu şahesere yazılacak çok şey var da neyse... Kendisi en iyi gorsel romanlardan biri ancak türe başlamak için uygun bi seçim kesinlikle değil çünkü saf oyun süresi 80 saati bulabiliyor bunu daha sonra aşağıda ayrıntılı açıklayacağım. Hikayeye ergen komik ve biraz da sapık olan kotarou karakteriyle başlıyorsunuz. (kendisi en sevdiğim kurgusal karakterlerden biri olabilir manyak bi alt metni var) Okuduğunuz okuldaki kızlarla tanışıp vakit geçiriyorsunuz ve baya bir süre de bu harem/ilişki sim türü hikayeye devam edeceksiniz, tabi oldukça komik sahneler de var tamamen bi romantizm değil. İlişki sim sevmeseniz bile bol bol eğlenirsiniz yani :D bu yüzden de common route yani yaklaşık 20 saat boyunca oynayacağınız rotanın, gorsel romanlara alışıksanız, sizi sıkacağını düşünmüyorum. Daha sonra ilk heroine route yani 5 kızın arasından seçip ilerleyeceğiniz ilk kişi direkt kotori olacak. Bu rotada az çok gizemlere gireceksiniz ve asıl hikayenin temelini atacaksınız bir de bol dram sizi karşılayacak :( Bu rota bittikten sonra diğer heroine rotalarına geçebiliyorsunuz: Bu 4 rota arasından hikayeyi anlama açısından tavsiye ettiğim ilerleme biçimi kotori>chihaya>shizuru>lucia>akane çünkü bu 40 saat boyunca bir ilişki sim gorsel romanı gibi gozüken oyunda aslında çok büyük bi cevher çok büyük bi hikaye saklı. Bu rotaları eğer sıkılmadan sabrederek bitirebilirseniz asıl hikayeye giriş yapıyorsunuz, o rotalarda aklınızda kalan gizemler yavaş yavaş çozülmüş oluyor. Daha sonra ilerleyeceğiniz rotalar moon route yani ay rotası ve terra route yani dünya rotası oluyor. Asıl hikayeyi common route, oyuna başladığınız eğlenceli rota, (bu rotayı oyunu bitirdikten sonra insan baya bi ozlüyor.) ve de moon ile terra route oluşturuyor. Pekii ben ilişki simden hoşlanmıyorum sıkıcı ve bir gorsel romanı 80 saat okuyamam diyorsanız (ki aslında kitap okuyabiliyorsanız seslendirme ve gorsel yardımlar ile çok daha keyifli bi deneyim oluyor ama...) kendisinin bi anime adaptasyonu var, (adaptasyon demeye bin şahit ister asla tavsiye etmiyorum izlemenizi) onu izleyebilirsiniz ancak 80 saatin hepsini 8 saate sığdırmaya çalışan ve bütçe sıkıntılarıyla dolu olan bi adaptasyon olduğu için alacağınız keyif %10 falandır :/ ama eğer ısrar ediyorsanız bu heroine rotalarını kolayca atlamanızı sağlıyor. Yapmanız gereken şey şu: Rewrite animesinin ilk sezonunu izliyorsunuz daha sonra oyundaki common route'ı normal bir şekilde oynayıp bitirmenizi tavsiye ederim çünkü gayet keyifli ve okumaya alışmanızı sağlar. Bittikten sonra zaten sizi otomatik kotori rotasına atacaktır eğer bunu da geçmek isterseniz; Ayarlara gidin ve unseen text skip'i açın, oynarken skip tuşuna artık her zaman basabiliyor olacaksınız. Bu ayar oynarken seçtiğiniz seçenekler ve map dışındaki tüm diyalogları geçmenizi sağlayacaktır. Kotori rotası da bittikten sonra her seferinde common route'ı tekrar oynamalısınız çünkü diğer rotalara giden seçenekler burada ve istediğiniz rotaya ulaşmak için belirli seçenekler seçmelisiniz. Ornekle shizuru rotasını oynamak için normal olarak shizuru'ya daha yakın olmanız, daha cok vakit geçirmeniz lazım yani seçeneklerden shizuru için olanları seçmelisiniz. Hangi rota için neleri seçmeniz gerektiğinin listesini internetten bulabilirsiniz. Bulduktan sonra kalan 4 heroine route'u da tamamlayabilir ve moon rotasından başlayarak harika bi hikayeyi deneyimleyebilirsiniz. AMA KESINLIKLE TAVSIYE ETMIYORUM (altta nedeninin açıklaması var). En mantıklısı animeyi izlemeden oyunu normal bir şekilde oynayıp bitirmek. Ancak bu sayede her bir karakterle daha iyi empati kurabilir ve bu evrende çoook uzun saatler geçirdiğiniz için olan biten her şeyi daha iyi deneyimlersiniz. Kesinlikle ama kesinlikle hiçbir rota sıkıcı değil, bunu samimi soyluyorum. 80 saat cok uzun bi süre evet, oyunu bitirmek günde 2 saat oynasanız bile 1.5 ayınızı alacak evet, fakat bu 1.5 ay sonunda bu kurguda o kadar çok vakit geçirdiğiniz için harika bi kurguyu deneyimlemiş olacaksınız. Dediğim gibi en kotu animeyi izleyin severseniz zaten garanti oynarsınız bunu :p Oyunun eksileri -Heroine rotalarının uzunluğunun biraz bunaltıcı olması ve ana hikayeye çok geç açılması. -Normal olarak türkçe dil desteği yok ve maalesef ki türkçe yama da yok. (çeviri işlerini bilsem kesin çeviririm aslında :( ama bilmiyorm) -Hikayeyi anlamak için ingilizcenizin gerçekten iyi olması lazım . -Rehber olmadan cok karışık bir oyun olması. -Biraz loli olması :( Oyunun artıları -Muazzam bi hikaye hem komedisiyle hem dramıyla hem gizemiyle tek kelimeyle muazzamdır. -Muazzam bi ost oturup soundtrackini 7 sene sonra hala dinlemekteyim. Hatta bu incelemeyi yazarken philosophyz ve last desire çalmaktaydı :D -Seslendirmesi de gayet başarılıdır Kotarou'nun seslendirmesi terra rotasına kadar olmasa da terra rotasında çok başarılı bir seslendirmeye sahip. Kotorinin seslendirmesi de hem terra rotasının ortalarında hem de kotori rotasının sonunda aklımdan çıkmaz mesela. Zaten bir gorsel romanda hikaye ost ve seslendirmeden başka bir şey yok hepsi de harika, daha ne istersin :D Animesini izlemek isteyenlere >:( Animenin ilk 6 bolumu bildiğimiz common route ancak bu common route vn'dekinden çok ama çok ciddi farklılıklar içeriyor,(altta ayrıntılı) bunun yanında bu bolümler boyunca, gorsel romandaki eğlenceli sahnelerin yerine boş klişe anime komedisine yakın bi komedi var. 6. Bolümden sonra ise gorsel romandaki tüm rotaların ozeti veya karması benzeri bir şekilde devam ediyor. Yani gizem çop oluyor bi de üstüne heroine route'ları zaten yok hiçbir karaktere bağlanamıyorsunuz, onlarla empati yapıp yalnızıklarını paylaşamıyorsunuz. Oysa bu kurgunun içinde komedinin haremin yanında çok ciddi dram ve gizem sahneleri de bulunuyor. Animede ise ne kotoriye bağlanabiliyorsunuz, onun yalnızlığıyla empati kurabiliyorsunuz ne yoshinoyla arkadaşlık bağı geliştirip eğlenebiliyorsunuz, ne akanenin durumunu anlayabiliyorsunuz, ne luciayı sevebiliyorsunuz, ne sakuyanın hikayesini oğrenebiliyorsunuz, ne esaka gibi bi adamı düzgünce tanıyabiliyorsunuz, ne de imamiyayla aranızda ne olduğunu anlayabiliyorsunuz... Ki ozellikle en onemlisi kagari animede direkt common route'da geldiği için onu gizemli bile bulamıyorsunuz, sanki boyle cin veya uzaydan gelen bi varlık gibi lanse ediliyor, üstüne bir de kotarou ile flortleşiyor falan. -spoiler vermek zorundayım cok ciddi bi mesele burası- [spoiler] (koskoca yaratıcı yokedici oz gibi bir şey bu karakter düştüğü hale bak) [/spoiler] :D? Gorsel romanı okusanız ne kadar karanlık bi karakter olduğunu anlarsınız aslında. Her neyse hepsi çok çok onemli şeyler, dediğim gibi 80 saatlik kurguyu 8 saate sığdırmaya çalışmak çok ama çok şeyi kaybettiriyor. Hatta animenin finalinden sonra bile hiçbir şey anlamamış olabiliyorsunuz çünkü hikaye gerçekten çok kotü anlatılıyor. Bunun yanında zaten bütçe eksikliğinden dovus sahneleri de rezalet, belki 2017lerde falan biraz daha katlanılabilirdi ama günümüzde cok zor. Son soz olarak 7 sene sona bile bu eser hala buraya gelip inceleme yazabilmemi sağlıyorsa size tavsiyem kesinlikle ama kesinlikle eğer kitap okumayı seviyorsanız, gorsel romanlara ilginiz varsa ve ingilizceniz de iyi düzeydeyse bi denemenizi tavsiye ederim. Eğer çeviri işlerini oğrenme imkanım olsaydı çevireceğim ilk şey bu şaheser gorsel roman olurdu.