Recenzje Worse Than Death

Energiczna piosenka (której z jakiegoś powodu nie sposób namierzyć w internecie) wita nas w menu głównym, a potem akcja tylko przyspiesza!... Cóż, może niekoniecznie jest aż tak dobrze. Ale [i]Worse than Death[/i] wypełnia wszystkie kryteria całkiem niezłej gry przygodowej z elementami zręcznościowymi (które nie nadużywają naszej cierpliwości, a to wielki plus). Ten tytuł oferuje nam przyjemne zagadki i porządną fabułę, która potrafi zainteresować, a do tego wszystko podlane jest mroczną atmosferą prosto z horroru. To także przykład [i]jumpscare’ów[/i] wykonanych z wyczuciem, ale ostrzegam – pojawiają się. Opisanie jakiegokolwiek medium artystycznego jako „nie przedłuża i nie irytuje” nie stanowi laurki, której oczekiwaliby twórcy, ale… czasem to wystarcza do zapewnienia satysfakcjonującej (chociaż krótkotrwałej) rozrywki. Tak było też w tym przypadku.

Ciekawa przygodówka połączona z survival horrorem (są też jump-scare'y). Holly przybywa do rodzinnego miasta by rozwiązać pewne niedokońcone sprawy i stawić czoła trudnym tematom z przeszłości. Mamy tu trochę zagadek, kilka z nich rozwiązywało się lepiej zapisując pewne rzeczy na kartce. Jest używanie przedmiotów, jednak gra wie czego musimy użyć, więc kiedy mamy to co trzeba to wyświetla się inventory, a kiedy nie mamy, to nie pojawia się nic. Jest sporo rozmów i opisów rzeczy, które są wokół nas jednak nie mamy możliwości wpływania na dialogi. Końcówka, tzn rozwiązanie całej tajemnicy, którą nabudowuje 7 rozdziałów i odkrywanie "brudów" mieszkańców miasteczka jest strasznie słabe w mojej opinii. Jednak klimat stworzony przez całą wcześniejszą grę zdołał wynagrodzić rozczarowanie. Czy grać? To zależy. Jeśli grałeś w Distraint i/lub Home i podobało Ci się to graj. To bardzo podobny typ gry. Jeśli nie grałeś, to najpierw zagraj w Distraint (Home jest gorsze niż Worse Than Death)